ไข่มุกจากเว็บไซต์

 

เพื่อน 2 คนกับคำอธิษฐานของพวกเขา

 

“เราควรเปิดใจกว้างในการเสาะแสวงหาทางจิตวิญญาณของเรา ทำมันเพื่อโลกมากกว่าเพื่อส่วนตัว ครอบครัว หรือแม้กระทั่งเพียงเพื่อ 5 ชั่วโคตรในครอบครัวของเรา”

~อนุตราจารย์ชิงไห่


ผู้เขียน: ไม่ทราบชื่อ (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)

เรือเดินทางได้อับปางลงในพายุที่ทะเล และมีผู้ชาย 2 คนที่อยู่ในเรือนั้นเท่านั้นที่สามารถว่ายไปยังเกาะเล็ก ๆ ที่ไร้ผู้คนได้ โดยที่ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี ผู้รอดชีวิต 2 คนได้ตกลงว่า พวกเขาไม่มีหนทางอื่นนอกจากสวดถึงพระเจ้า

อย่างไรก็ตามเพื่อเป็นการดูว่า คำสวดอธิษฐานของใครจะมีพลังมากกว่ากัน พวกเขาก็ตกลงที่จะแบ่งพรมแดนระหว่างกันและอยู่กันคนละฟากของเกาะ

สิ่งแรกที่พวกเขาสวดถึงก็คืออาหาร เช้าวันรุ่งขึ้นชายคนแรกก็เห็นต้นไม้ที่มีผลบนเกาะบนฝั่งของเขา และเขาก็สามารถรับประทานผลของมันได้ แต่พื้นดินของอีกคนหนึ่งก็ยังคงไร้พืชผล

หลังจาก 1 สัปดาห์ผ่านไป ชายคนแรกก็เริ่มรู้สึกอ้างว้างโดดเดี่ยว และตัดสินใจที่จะสวดขอภรรยา วันต่อมา เรือลำหนึ่งก็อับปางลง และผู้ที่รอดชีวิตคนเดียวเท่านั้นเป็นผู้หญิงซึ่งได้ว่ายน้ำมายังเกาะด้านของเขา แต่ในอีกด้านหนึ่งของเกาะไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ไม่นานหลังจากนั้นชายคนแรกก็สวดขอบ้าน เสื้อผ้า และอาหารเพิ่มมากขึ้น วันต่อมาเหมือนปาฏิหารย์ สิ่งต่าง ๆ ทั้งหมดเหล่านี้ก็ได้ถูกมอบให้กับเขา อย่างไรก็ตามชายคนที่ 2 ก็ยังคงไม่มีอะไร

ในที่สุด ชายคนแรกก็สวดขอเรือเพื่อว่าเขาและภรรยาของเขาจะได้จากเกาะไป และในตอนเช้าเขาก็ได้พบเรือมาเทียบท่าอยู่ที่เกาะด้านของเขา

ชายคนแรกก็ขึ้นเรือพร้อมกับภรรยาของเขา และตัดสินใจที่จะละทิ้งชายคนที่ 2 ที่อยู่บนเกาะ โดยเห็นว่าชายคนนั้นไม่มีค่าที่จะได้รับพระพรของพระเจ้า เนื่องจากคำสวดอธิษฐานของเขาไม่ได้รับการตอบรับ

ในขณะที่เรือกำลังจะแล่นออกไป ชายคนแรกก็ได้ยินเสียงจากสวรรค์ดังระเบิดขึ้นมาว่า “ทำไมเจ้าจึงทิ้งเพื่อนของเจ้าบนเกาะ”

“พระพรของฉันเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น เนื่องจากฉันเป็นคนสวดขอมันมา” ชายคนแรกตอบ “คำสวดอธิษฐานของเขาไม่ได้รับการตอบเลย ดังนั้น เขาจึงไม่สมควรได้รับอะไร”

“เจ้าเข้าใจผิดแล้วละ!” เสียงนั้นตำหนิเขา “เขามีคำอธิษฐานอย่างเดียวเท่านั้น ซึ่งฉันก็ได้ตอบ ถ้าหากไม่ใช่เป็นเพราะสิ่งนั้น เจ้าก็จะไม่ได้รับพระพรอะไรของฉันเลย”

“บอกฉันหน่อยซิ” ชายคนแรกถามเสียงนั้น “เขาได้สวดขออะไรที่ทำให้ฉันควรจะเป็นหนี้เขา?”

“เขาสวดว่า คำอธิษฐานทั้งหลายของเจ้าขอให้ได้รับการตอบรับ”

สำหรับทุกอย่างที่เรารู้ พระพรของเราไม่ได้เป็นผลจากการสวดอธิษฐานของเราอย่างเดียวเท่านั้น แต่เป็นผลจากการที่ผู้อื่นสวดให้เรา ดังนั้น สิ่งที่เธอทำให้กับผู้อื่นนั้นสำคัญยิ่งกว่าสิ่งที่เธอทำให้กับตัวเอง