[ยางพีง] วันที่ 9- 11 มกราคม ปี 2549 เพื่อนบำเพ็ญชาว เกาหลี จักงานค่ายขึ้นเป็นครั้งแรก (เยาวชนที่รักและคุ้มครองชีวิต) ที่ (ยางพีง) มีเด็กอายุ 6 - 16 ขวบเข้าร่วมงาน 30 คน ค่ายเยาวชนเป็นโครงการณ์ที่จัดขึ้นเพื่อเด็กมังสวิรัติกับเด็กทั่วไปที่ต้องการเข้าใจอาหารมังสวิรัติ เพื่อให้เด็ก ๆได้หาประสบการณ์การสนับสนุนอาหารมังสวิรัติที่ถูกต้องด้วยตัวเอง เด็กทั่วไปจะถือโอกาสนี้เป็นเพื่อนกับเด็ก ๆ ชาวมังสวิรัติ ขณะเดียวกัน การจัดงานครั้งนี้เป็นทางเลือกอีกทางหนึ่ง ที่พ่อแม่เด็ก ๆชาวมังสวิรัติคิดจะส่งลูก ๆไปเข้างานค่าย โดยไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารการกิน กับการเล่นตกปลาซึ่งเป็นงานค่ายที่ไม่เหมาะกับผู้สนับสนุนอาหารมังสวิรัติ

เพื่อนบำเพ็ญกลุ่มทำงาน วางแผนระบบหลักสูตรของงาน เพื่อให้เด็ก ๆ ที่เข้าร่วมงานจากหนึ่งคนจนถึงการทำงานเป็นกลุ่ม เป็นการกระตุ้นให้เด็ก ๆเกิดความรักความเอาใจใส่ต่อสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย เป็นต้นว่า จัดให้เด็ก ๆไปชมโรงงานทำวัสดุอาหารมังสวิรัติของเพื่อนบำเพ็ญท่านหนึ่ง ชมโรงงานนำเอาโปรตีนจากถั่วเหลืองไปทำเนื้อสัตว์กับเกี๊ยวมังสวิรัติ ระหว่างการเข้าชมงาน เด็ก ๆไม่เพียงตั้งอกตั้งใจดูการผลิตเนื้อสัตว์มังสวิรัติแล้ว ยังได้ทำการจดบันทึกด้วย จากนั้น ชมภาพยนตร์เกี่ยวกับประโยชน์ของอาหารมังสวิรัติด้วย ทั้งยังได้นำเอาวัสดุถั่วเหลือง มาทำแฮมแบเกอร์กับเนื้อเสียบไม้ย่างมังสวิรัติ วัสดุชนิดต่าง ๆเพื่อนบำเพ็ญบริการฟรี เด็ก ๆไม่เพียงกินกันจนอิ่มและอร่อย ยังห่อกลับไปทานที่บ้านได้ ทำให้งานเพิ่มความสนุกสนานไม่น้อย เด็ก ๆที่ไม่ใช่นักมังสวิรัติต่างตื่นเต้นกับเนื้อสัตว์มังสวิรัติที่มีรสชาติอร่อยกว่าอาหารเนื้อสัตว์

อาหารเย็นจัดโดยกลุ่มงานครัวของค่ายที่ปรุงจากผักอินทรีย์ และปรุงรสไม่ให้เผ็ดจัด เค็มจัด ทำให้เด็ก ๆเข้าใจถึงอาหารมังสวิรัติไม่เพียงรสชาติอร่อย ทั้งยังมีประโยชน์ต่อสุขภาพด้วย

เข้าชมองค์การคุ้มครองสัตว์ แคร์ (สมาคมคุ้มครองสิทธิของสัตว์โลก) มีอยู่ 2 แผนกเป็นสอนการทำกิจกรรมกลุ่ม เมื่อไปถึง แคร์ มีสุนัข แมว กระต่าย ไก่กับสัตว์อื่น ๆมากมายที่ออกมาต้อนรับเด็ก ๆ แผนกแรกของ แคร์ เด็ก ๆเรียนรู้วิธีช่วยเหลือดูแลสัตว์ที่ถูกทอดทิ้ง บาดเจ็บ และหิวโหย อีกแผนกหนึ่งเป็นที่รักษาพยาบาลสัตว์ที่ได้รับบาดเจ็บ เด็ก ๆต่างรู้สึกถึงความทุกข์ทรมานของสัตว์ ต่างลูบไล้พวกมันด้วยความรัก และจดจำความรู้สึกไว้ในส่วนลึกของหัวใจ : ไม่ว่าใครที่เลี้ยงสัตว์ ต้องดูแลพวกมันเหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ดูแลพวกมันจนกว่าชีวิตจะหาไม่

นอกจากนี้มีการเรียนวิทยาศาสตร์อีกรอบ แนะนำโดยเพื่อนบำเพ็ญที่เป็นอาจารย์สอนชีวะวิทยา ชั้นมัธยม อาจารย์ชีวะวิทยาผู้นี้ออกแบบการผ่าตัด ด้วยการใช้กระดาษมาตัดเป็นลักษณะอวัยวะภายในของร่างกาย แล้ววางให้ตรงกับจุดอวัยวะของร่างกายของมนุษย์ตามแผ่นภาพ หรือแผ่นภาพตัวกบ มาสอนนักเรียน โดยใช้วิธีนี้ อาจารย์ผู้สอนได้เน้นว่า : “พวกเราควรให้ความสำคัญกับสิทธิในการดำรงชีวิตของสัตว์”

หลังจากการเล่นกลางแจ้งแล้ว ทุกคนแบ่งกลุ่มเล็ก ๆเพื่ออภิปรายถึงสภาพของยุคทอง และแสดงความคิดของตัวเองด้วยการใช้ดินสอวาดออกมา มีอยู่กลุ่มหนึ่งวาดภาพสัตว์มากมายอยู่ตามภูเขากับแม่น้ำ เป็นการอธิบายอย่างละเอียดถึงสภาพของยุคทอง นอกจากนี้ การค้นหาดาวกลุ่มก็เป็นอีกวิชาหนึ่งที่สนุกสนานมาก เด็ก ๆออกไปข้างนอกใช้กล้องส่องดาวสังเกตุดวงจันทร์กับกลุ่มดาวในเวลาค่ำคืน คืนสุดท้ายเป็นงานคืนแห่งแค๊มไฟ ทุกคนเอาเม็ดเก่ารัด มัน กับอาหารมังสวิรัติชนิดต่าง ๆมาย่างกับกองไฟ พร้อมจุดพลุเป็นการปิดงาน

ก่อนจากกัน เด็ก ๆต่างขอบคุณศิษย์ผู้พี่ชาย หญิง ที่ให้การสอนและช่วยเหลือพวกเขาอย่างเต็มที่ตลอดงาน พวกเขาบอกว่าการจัดงานครั้งนี้สนุกกว่าที่เคยคิดมาก่อน และมีความหมายมากกว่า ต่อไปจะมาร่วมงานในงานอื่นที่คล้ายกับงานนี้

กลุ่ม(วีระบุรุษรุ่นจิ๋วในยุคทอง)ที่มาร่วมงาน(ค่ายเยาวชนที่รักและคุ้มครองชีวิต)กลายเป็นตัวอย่างที่ดีงามที่มีความรักความเอาใจใส่ต่อสิ่งมีชีวิตกับระบบนิเวทวิทยา หวังว่าพวกเขาจะนำเอาข่าวสารความรักและคุ้มครองชีวิตกับการรักษาสิ่งแวดล้อม ไปเผยแพร่ให้กับผู้อื่น เมื่อได้รับการตอบสนองอย่างคึกคัก จากผู้กล้าหาญรุ่นจิ๋ว เพื่อนบำเพ็ญจะนำเอาประสบการณ์จากความสำเร็จในครั้งนี้ ไปจัดงาน(ค่ายเยาวชนที่รักและคุ้มครองชีวิต)ในทุกฤดูร้อน ฤดูหนาว ของทุกปีต่อไป♥

<<

สารบัญ

>>