ในเดือนเมษายนและพฤษภาคม ในปีทองปีที่ 3 (2549) ผู้ประทับจิตจากศูนย์อิลลินอยส์ได้ไปที่ใจกลางเมืองชิคาโก เพื่อแจกใบปลิวทางเลือกใหม่ในการดำรงชีวิต บางคนก็สวมชุดสัตว์ ในขณะที่คนอื่น ๆ ถือป้ายที่มีรูปพืชและสัตว์ เพื่อแสดงให้เห็นถึงความสนับสนุนในการช่วยชีวิตสัตว์ด้วยอาหารมังสวิรัติ

ในการแจกใบปลิวเสียงตอบรับนั้นเป็นบวกมาก สุภาพบุรุษผู้หนึ่งซึ่งทำงานให้กับวายเอ็มซีเอ ได้มาหาผู้ประทับจิตเพื่อขอใบปลิวเพิ่ม ไม่ใช่ให้กับตัวเขา แต่เพื่อวางไว้ที่วายเอ็มซีเอ เมื่อเด็ก ๆ เห็นผู้ประทับจิตสวมใส่ชุดสัตว์ที่น่ารัก พวกเขาก็เริ่มยิ้มและใบหน้าก็สดใสขึ้นทันที ผลที่เกิดคือ ผู้ปกครองมากมายเต็มใจที่จะรับใบปลิว ผู้ประทับจิตได้เห็นว่า เด็ก ๆ โดยธรรมชาติจะถือว่าสัตว์เป็นเพื่อนของพวกเขา และตามที่ท่านอาจารย์ได้กล่าวไว้มาก่อนว่า พวกเขาจะไม่รับประทานเนื้อสัตว์ ถ้าพ่อแม่ของพวกเขาไม่ได้แนะนำพวกเขาให้รับประทานอาหารเช่นนั้น

แผ่นป้ายที่ผู้ประทับจิตถือก็ได้ดึงดูดใจของผู้คน และคนจำนวนมากก็ได้อ่านอย่างละเอียด แม้กระทั่งผู้ที่ขับรถผ่านก็บีบแตรในขณะที่ได้เห็นชุดสัตว์ พวกเขาหยุดรถเพื่อขอใบปลิวทางเลือกใหม่ในการดำรงชีวิต หลังจากที่พวกเขาแจกใบปลิวเสร็จ พวกเขาก็ยืนอยู่ด้วยกันข้างนอกโรงรถ เมื่อรถที่มีคนหนุ่มสาว 2 คนปรากฏขึ้น เมื่อได้เห็นชุดแต่งกายสัตว์และป้ายเครื่องหมาย คนหนุ่มสาว 2 คนนั้นก็ชูนิ้วขึ้นและตะโกนเสียงดังว่า “ใช่แล้ว จงเป็นมังสวิรัติ!” เพื่อนบำเพ็ญไม่อาจที่จะขอการจบที่สมบูรณ์ไปกว่านี้ได้แล้ว