คฤหาสน์แห่งความรักที่มีสุนัขและแมว
อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข

เดือนเมษายน ปี 2542 หลังจากที่ศิษย์พี่เข้าร่วมองค์กรเขตคุณแม่ที่รัก เพื่อช่วยเลี้ยงสุนัขจรจัด เห็นแม่สุนัขเมื่อคลอดลูกสุนัขแล้ว ขาดน้ำนม ทำให้ลูกสุนัขที่ออกมาดูโลกยังไม่ทันชัดเจนก็ต้องตายไป ทำให้ศิษย์พี่เลี่ยวปวดใจมาก เมื่อเห็นสุนัขฮารี่ที่มีอาการปางตาย เพราะที่ท้องมีฝีลูกใหญ่และเป็นช่วงฤดูหนาวซึ่งเป็นฤดูดอกเหมยบาน ศิษย์พี่หญิงจึงได้รับเลี้ยงเจ้าฮารี่ไว้ วันหนึ่งขณะที่กำลังเลี้ยงอาหารอยู่เห็นสุนัขลู่อาที่ผอมโซ เบียดแย่งอาหารอยู่ในฝูงสุนัข และถูกสุนัขตัวใหญ่กัดจนหัวเลือดไหล ทั้งแผลเก่าและแผลใหม่ ดังนั้นจึงได้รับเลี้ยงสุนัขลู่อาที่บาดเจ็บไว้ ทำให้เขาพ้นจากชะตากรรมที่ต้องอดมื้อกินมื้อไม่มีผู้ดูแล ศิษย์พี่หญิงเลี่ยวคิดว่า เป็นการประทานของพระเจ้าจึงได้ตั้งชื่อให้สุนัขทั้ง 2 คือฮารี่กับลู่อา พวกมันซุกซนและเข้าใจผู้คนได้ดี จากนั้นสุนัขฮารี่และลู่อาก็กลายเป็นสมาชิกในครอบครัว

ศิษย์พี่หญิงเลี่ยวจะพาเขาทั้ง 2 ไปเที่ยวสวนสาธารณะบ่อยๆ อาศัยสุนัขคบเพื่อน และได้รู้จักกับบุคคลที่รักสุนัข เมื่อเอกสารเผยแพร่ทางเลือกใหม่ในการดำรงชีวิต ที่ท่านอาจารย์ออกแบบไว้นั้นได้พิมพ์เสร็จแล้ว ศิษย์พี่หญิงเลี่ยวก็นำไปแจกให้กับเพื่อนๆ ที่รักสุนัข ขณะเดียวกันก็เผยแพร่อาหารสุนัขเจด้วย พร้อมเอาความคิดที่เกี่ยวกับความรักความเอาใจใส่ต่อสัตว์กับความรู้การเลี้ยงสุนัขที่ท่านอาจารย์ได้ปราศรัยธรรมไว้ แบ่งปันกับพวกเขาด้วย ก็ได้รับการตอบสนองที่เป็นบวก ฮารี่และลู่อาได้กลายเป็นเครื่องมือในการถ่ายทอดความรัก ทำงานให้กับเพื่อนสัตว์ด้วยกัน ศิษย์พี่หญิงดีอกดีใจมาก!

เมื่อศูนย์ซีหูจัดงานแสดงบ้านสุนัขที่รัก เพื่อสุขภาพทั้งธรรมชาติ ทั้งอยู่สบายแล้ว ศิษย์พี่หญิงชอบมากจึงได้อาสาเป็นเจ้าหน้าที่อธิบายถึงจุดพิเศษต่างๆ ของบ้านสุนัขให้กับเพื่อนบำเพ็ญและผู้มาชม ศิษย์พี่หญิงสั่งซื้อคฤหาสน์แห่งความรักให้กับฮารี่และลู่อา ปรากฏว่าประกอบเองได้ ถอดออกได้ การทำความสะอาดก็ง่าย ประหยัดทั้งเวลาและแรงงาน

มาแบ่งปันชีวิตความเป็นอยู่ของฮารี่และลู่อากันเถิด เมื่อเห็นทั้ง 2 เล่นกันอยู่ที่ระเบียงอย่างสนิทสนม รักกัน และใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุข ศิษย์พี่หญิงสัมผัสความสุขความสบายของพวกเขาได้! เมื่อมีคฤหาสน์แห่งความรักที่ออกแบบโดยท่านอาจารย์ ทั้งการถ่ายเทอากาศดี กว้างขวาง ฮารี่และลู่อาสามารถชมโลกภายนอกอยู่ที่ระเบียงใส และจะยื่นหัวออกไปที่หน้าต่างเพื่อทักทายเจ้าของหรือแขกที่มาเยือนด้วยการเห่าสัก 2 – 3 คำ พร้อมแกว่งหางสวัสดีด้วย แล้วทั้ง 2 ก็หลับฝันหวานต่อไป บางครั้งก็ออกมาอาบแดด ตากแดดให้ร่างกายอบอุ่น ช่างสบายและสงบจริงๆ! วันที่ฝนตกมองเห็นพวกเขานอนหลับสนิทอยู่บนฟูกในคฤหาสน์แห่งความรัก ซ้ำยังส่งเสียงกรนตามจังหวะ ช่างน่ารักจริงๆ!

เมื่อเร็ว ๆ นี้ศิษย์พี่หญิงไปเดินเล่นกับสุนัขที่สวนสาธารณะ เห็นลูกแมว 3 ตัวที่เพิ่งคลอดไม่นาน หาอาหารอยู่ที่ข้างถังขยะ แต่ก็ไม่พบอาหาร เลยร้องครวญคราญอย่างไม่มีแรง ศิษย์พี่หญิงสอบถามคนทำความสะอาดสวน แมว 3 ตัวนี้ถูกทิ้งไว้กลางเกาะถนนที่แคบๆ เสียงร้องขอความช่วยเหลือถูกเสียงรถปิดหมด คนทำความสะอาดเกรงว่า 3 ชีวิตน้อยๆ นี้อาจมีอันตรายถูกรถทับตายได้ตลอดเวลา ดังนั้นจึงไปช่วยลูกแมว 3 ตัวออกจากเกาะถนน แต่ตัวเองไม่มีปัญญาจะเลี้ยงพวกเขา จึงปล่อยไว้ข้างถังขยะในสวนสาธารณะ หวังว่าพวกเขาจะหาอาหารกินเองได้ เมื่อทราบเหตุการณ์ของลูกแมวทั้ง 3 แล้ว ศิษย์พี่หญิงตัดสินใจจะเลี้ยงพวกเขา และตั้งชื่อตามสีขนของพวกเขา สีทองเรียกว่าโกลเด้น สีดำเรียกซันนี่ และสีลายๆ เรียกเรนโบว์

ลูกแมวมาอยู่ในสิ่งแวดล้อมใหม่ทั้งขี้อายและขวัญอ่อน เดินวนเวียนอยู่ในกรงเล็กๆ ที่ศิษย์พี่หญิงจัดให้ ลู่อาผู้ใจดีจึงแสดงความรักของแม่ในช่วงเวลาแรก เป็นแม่เลี้ยงดูแลพวกเขา และพาพวกเขาเข้าไปอยู่ในคฤหาสน์แห่งความรัก แบ่งปันห้องนอนให้พวกเขา ลู่อาเล่นกับลูกแมว 3 ตัวในห้องนอนบ่อยๆ เมื่อเล่นจนเหนื่อยก็นอนหลับกับพวกเขาด้วยกัน โกลเด้นจะแย่งนอนอยู่บนฟูก ลู่อาก็ยอมให้ ฮารี่รู้ดีจึงวิ่งออกไปนอกบ้านเสมอ เพื่อให้ที่ว่างกับลูกแมวทั้ง 3 ตัว โกลเด้นที่แสนซนบางครั้งจะเกาให้กับลู่อา ใช้เล็บแหลมคมไปตะกายขาของเขา ลู่อาทนเจ็บจากเล็บอันแหลมคมเพื่อให้เจ้าโกลเด้นน้อยเล่นเต็มที่ ฮารี่ไม่ชอบวิธีเล่นแบบนี้จะหลบไปอยู่ข้างๆ มองดูพวกเขาเล่น

ลูกแมว 3 ตัวกระโดดอยู่บนผ้าขนหนูที่ปูอยู่ในห้องนอน เหมือนกับตอนที่พวกเราเป็นเด็กจะกระโดดอยู่บนเตียงสปริงเป็นภาพที่น่ารักมาก! ลู่อาเหมือนกับแม่ที่คอยดูแลอยู่ใกล้ๆ กลัวว่าพวกมันจะหกล้ม ทำให้พวกเราอดคิดถึงตอนเป็นเด็กที่มีคุณแม่ดูแลพวกเรา จากการดูแลสัตว์ ศิษย์พี่หญิงได้เข้าใจอย่างลึกซึ้งที่ท่านอาจารย์ปราศรัยธรรม ได้บรรยายถึงมิตรภาพ ความรักจากพ่อแม่ของสัตว์ช่างมีความอบอุ่นในโลกนี้จริงๆ และโลกของสัตว์ก็เช่นเดียวกัน!