ทางช้างเผือกต่าง ๆ กำลังหลอมรวมกัน จักรวาลกำลังกลายเป็นพายุ แรงกล้าที่มองไม่เห็น เมาในรัก พระอาทิตย์และพระจันทร์ลืมความเหนียมอายของพวกเขา กลางคืนสิ้นสุดอย่างฉับพลันไปสู่รุ่งอรุณ โลกที่วุ่นวายอยู่ในสภาวะสับสน ที่สัมผัสไม่ได้ กำลังเข้าสู่มิติทำให้งงงวย การหลงรักหนึ่งพันปี จากอารมณ์ของการมองแวบเดียว ประหม่าตั้งแต่ครั้งโบราณกาล โลกวาววับซึ่งให้ความสว่างดาวดวงอื่น ๆ นำพาซึ่งกันและกันไปสู่ฝั่งนิรันดร ลมหายใจอันหอมหวานฟุ้ง กระจายไปทั่วโลกและสวรรค์……… การเห็นทัศนียภาพมหึมาของความพิศวงของจักรวาลกำลังค่อย ๆ โผล่คลี่ขยายออก และได้ปลดปล่อยพลังมหาศาลซึ่ง ทำให้จิตของฉันแตกละเอียดเป็นชิ้น ๆ และความสุขยกระดับการยึดติดของฉัน แต่ตามที่วิญญาณคาดหมายไว้ โดยความฉลาดของมนุษย์ของพวกเรา ใครจะสามารถอธิบายถึงภาพอันเหลือเชื่อ? ฉันตกตะลึงและมึนงงไปง่าย ๆ!

ตั้งแต่เด็กฉันมักตื่นเต้นเร้าใจและหลงใหลจากการอ่านสิ่งที่นำมาซึ่งทัศนียภาพของจักรวาล: อัลเทีย และ เวก้า จากการศึกษาเกี่ยวกับเรื่องอภินิหารที่เป็นนิยายที่เล่าต่อกันมาของจีนเกี่ยวกับนางฟ้าจากสวรรค์ และสามีของเธอบนโลก นางฟ้าฉางเอ๋อซึ่งเหาะไปยังดวงจันทร์ รายชื่อของอัศวินเทวดาอัศวินซึ่งขี่เมฆไปเยี่ยมพระเจ้าบนสวรรค์ การเดินทางไปตะวันตก(ไซอิ๋ว)ซึ่งมีลิงอภินิหารสามารถเดินทางเป็นแสนไมล์ไปสวรรค์ โดยการตีลังกาเพียงครั้งเดียว เทพโพรมีธัส ของตำนานของกรีซโบราณ และอื่น ๆ

หลี่ ไป๋ นักกวีชาวจีนอ้างเป็นคนตกปลาผู้ซึ่งตกได้ “เต่ายักษ์” จากทะเล เขาจะใช้นีออนเป็นสายเอ็นของเขา ใช้เสี้ยวพระจันทร์เป็นเบ็ดของเขา และใช้คนโหดร้ายภายใต้สวรรค์เป็นเหยื่อของเขา ในการแสดงการตกปลาของเขา ไฮเน นักกวีเยอรมันพูดว่า เขาจะถอนต้นสนที่สูงที่สุดของป่านอร์วิเจียน และจุ่มเข้าไปในลาวา ที่ปากป่องภูเขาไฟที่กำลังระเบิด เพื่อเขียนข้อความที่กำลังเผาไหม้นี้ไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน “แอกเนส ผมรักคุณ!”

เหล่านี้เป็นทรัพย์สมบัติ บางส่วนที่ปรากฎขึ้นมาในความทรงจำของฉันเสมอ จินตนาการอันสวยงามเหล่านี้ ได้ให้การบำรุงแก่ฉัน และดลใจ และติดตามฉันไปทุกฝีก้าวตลอดชิวิต แต่บทกวีของท่านอาจารย์ทำให้ใจของฉันช๊อก มีที่ใดในโลกมนุษย์ของเรา มีใครอื่นซึ่งได้ยกระดับความสุนทรีย์ของบทกวีไปสูงถึงซึ่งการขยายตัวการเห็นภาพของหลายมิติ ?

ไม่มีข้อกังขาว่า หลี่ไป๋และไฮเน เป็นมนุษย์ที่มีความสามารถอย่างมหัศจรรย์ แต่ในแง่ของความกว้างและลึกของสุนทรียภาพของบทกวี เมื่อเทียบกับท่านอาจารย์ ความแตกต่างนั้นชัดเจน หลี่ไป๋และไฮเนเป็นบุคคลที่มีความสามารถพิเศษ แต่ภาวะจิตเกี่ยวกับอวกาศของพวกเขาถูกจำกัดโดยการยึดอย่างไม่ผ่อนผันของแนวตรงของ 3 มิติ ช่องว่างและเวลา เหล่านี้จะเปรียบเทียบได้อย่างไรกับบุคคลซึ่งมีภาวะจิตสูงสุด ผู้ซึ่งรู้โดยไม่เกี่ยวกับจิตใจและเขตแดนจิตวิญญาณ และเดินทางด้วยความอิสระซึ่งมนุษย์ไม่รู้ ผ่านมิติต่าง ๆ มากมาย ของอวกาศและเวลา?

ท่านอาจารย์ได้เปิดเผยจริง ๆ ไว้ในบทกวีของท่านเกี่ยวกับความลับ บางอย่างของจักรวาล ซึ่งเมตตาให้พลังยกระดับพวกเรา ผู้ซึ่งต้องการให้ตัวเองเป็นอิสระจากโลกที่กักขังของจิตสำนึกตลอดไป!

<<	สารบัญ	>>
ส่งหน้านี้ต่อให้เพื่อน ๆ