ความรักในรูปการกระทำ
เคนย่า

"ภายในมีพระเจ้า ก็ไม่กลัวความยากลำบาก"
-งานการขุดบ่อต้านภัยแล้งในเคนย่าของสมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่ได้รับผลงานดียิ่ง

 
การสัมภาษณ์ข้ามประเทศด้วยโทรศัพท์ของกลุ่มข่าวฟอร์โมซา
(ต้นฉบับเป็นภาษาจีน)
ข้างบนเป็นอ่างเก็บน้ำ
ข้างล่างเป็นห้องเครื่องบ่อน้ำ แข็งแรงทนทาน

 

เนื่องจากท่านอาจารย์ให้พรมาตลอด บวกกับเจ้าหน้าที่ที่มีความพยายามและตั้งใจ สมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่ไปขุดบ่อต้านภัยแล้งที่เคนย่าได้รับผลงานดียิ่ง ไม่เพียงเมืองแคนกันดู เมืองมาไซ ทางตะวันออกของเคนย่า ที่ได้ขุดบ่อขึ้นมา 2 บ่อจนสำเร็จ ทำประโยชน์ให้กับประชาชนจำนวนพันคนในพื้นที่ บ่อที่ 3 ก็เปิดใช้ได้ในเดือนกันยายน ประชาชนจำนวน 6,000 คนในพื้นที่กับพี่น้องผู้ต้องขังในเรือนจำต่างได้รับประโยชน์ทั่วหน้า

ฟ้าไม่ทำให้คนตั้งใจผิดหวัง บ่อน้ำบ่อที่ 1 ได้พบกับแหล่งน้ำ

เดือนเมษายนปีนี้ เพื่อนบำเพ็ญทำตามคำแนะนำของท่านอาจารย์ ไปจ้างบริษัทรับจ้างขุดบ่อที่เคนย่า ทำการขุดบ่อ เพื่อช่วยเหลือประชาชนในพื้นที่แก้ไขปัญหาขาดแคลนน้ำ (กรุณาอ่านรายงานจากธรรมสารฉบับที่ 169) ตอนแรกเพื่อคำนึงถึงความสะดวกในการได้น้ำของประชาชน ไปขุดบ่อที่หมู่บ้านชาวเขาซึ่งอยู่ใกล้ตลาด เมือง แคนกันดู เป็นบ่อที่ 1 แต่งานดำเนินไปไม่ราบรื่น
ชาวบ้านแคนกันดูร้องเพลง เต้นรำอยู่รอบ ๆ บ่อน้ำ
ผู้ใหญ่ เด็ก ๆ ต่างเอามือวักน้ำที่ใสสดชื่นมาดื่ม

ดังนั้น ต่อมาย้ายไปขุดที่หุบเขาซึ่งอยู่ห่างไกลตลาดออกไป จากประสบการณ์ของบริษัทขุดบ่อ การจะขุดบ่อบ่อหนึ่งให้สำเร็จลุล่วงนั้น อย่างน้อยต้องใช้เวลา 2 เดือน แต่เนื่องจากการให้พรด้วยความเมตตารักของท่านอาจารย์ บวกกับศิษย์พี่ชายที่ให้ความร่วมมือกับบริษัทขุดบ่อทุ่มเทกำลังให้อย่างเต็มที่ ขุดลึกลงไปเพียง 108 เมตรก็พบแหล่งน้ำ สั้นกว่าเวลาที่คำนวณไว้มากมาย และเปิดใช้งานได้ในวันที่ 31 กรกฎาคม ปีทองที่ 3(2549) แก้ปัญหาภัยแล้งให้กับหมู่บ้านเมืองแคนกันดูได้สำเร็จ

ชาวบ้านจัดงานฉลองกับงานมอบขึ้นมาพร้อมกัน โดยให้เพื่อนบำเพ็ญมอบกุญแจเครื่องสูบน้ำจากบ่อให้กับตัวแทนชาวบ้านแคนกันดู กำนันในพื้นที่ ข้าราชการกรมชลประทาน และชาวบ้านในพื้นที่ต่างมาร่วมงาน พวกเขาล้อมบ่อน้ำไว้พร้อมตีกลองเป็นจังหวะ ร้องเพลงพื้นเมืองเคนย่าขึ้นมา เสียงน้ำจากเครื่องสูบน้ำบ่อเริ่มดังขึ้น ประสานกับเสียงเพลงของชาวบ้าน ขณะเดียวกันได้ปลูกต้นมะม่วงไว้ต้นหนึ่ง เป็นพืชไม้ผลต้นแรกที่รดด้วยน้ำจากบ่อน้ำแห่งความรัก ผู้ใหญ่ เด็ก ๆ ต่างวิ่งมาเอามือวักน้ำที่ใสสะอาดจากบ่อขึ้นมาดื่ม

ตัวแทนชาวบ้านอ่านสารขอบคุณ สตรีในพื้นที่แสดงความขอบคุณท่านอาจารย์ด้วยเสียงเพลง ในพื้นที่เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งความสุขและซาบซึ้งคุณ

หลังจากชาวบ้านที่นับถือศาสนาคริสต์ต่างล้อมห้องเครื่องบ่อน้ำตั้งจิตหลับตาอธิษฐานแล้ว ตัวแทนชาวบ้านรับมอบกุญแจ จากนั้น จำนวนชาวบ้าน 4,000 คน ก็พ้นจากการฝันร้ายเรื่องขาดแคลนน้ำมาเป็นเวลานานปี ได้น้ำแร่อันสดชื่นที่เต็มไปด้วยความรักจากท่านอาจารย์


บ่อน้ำบ่อที่ 2 นำอนาคตอันสดใสมาสู่ชาวบ้านมาไซ

ต้นเดือนมิถุนายน ขณะที่บ่อน้ำบ่อที่ 1 ยังไม่ได้ทำการขุดสำเร็จ เพื่อนบำเพ็ญเดินทางไปสำรวจที่โรงเรียนชั้นประถมคอร์รอมปอย ซึ่งอยู่เขตภูเขาเมืองมาไซของเคนย่า ที่นี่สถานที่กว้างใหญ่เป็นสถานที่รกร้าง ไม่มีพืชพันธุ์ต่าง ๆ เลย และไม่มีต้นไม้เป็นร่มเงาด้วย ขาดแคลนวัสดุต่าง ๆ มาก โดยเฉพาะขาดแคลนแหล่งน้ำ

ชาวมาไซ เป็นชนเผ่นจำนวนน้อยของเคนย่า ปัจจุบันยังดำรงชีพแบบวัฒนธรรมโบราณ คนส่วนมากยังสวมใส่เสื้อผ้าประเพณี ต่างคนต่างอยู่ ความอดทนของพวกเขาสูงมาก สามารถทนต่อสิ่งแวดล้อมธรรมชาติได้ เจ้าหน้าที่หญิงในโรงเรียนชั้นประถมคอร์รอมปอย กล่าวว่า "ที่นี่บางครั้งจะทะเลาะกันด้วยเรื่องที่มาของน้ำ…ความจริงเมื่อมีแขกมาเยือน ต้องทำความสะอาดสถานที่ กวาดบ้านเช็ดหน้าต่างมาต้อนรับแขก แต่ต้องขออภัยเป็นอย่างมาก เพราะไม่มีน้ำเช็ดถู ทุกแห่งเต็มไปด้วยฝุ่นละออง ทำให้แขกไม่สะดวกต้องขออภัยด้วย!" โรงเรียนชั้นประถมแห่งนี้มีนักเรียน 700 คน ในหมู่บ้านมีชาวมาไซพักอาศัยระยะยาวจำนวน 2,000 คน พวกเขาเต็มไปด้วยความหวังกับการมาเยือนของเพื่อนบำเพ็ญสมาคมนานาชาติ

ต้นเดือนมิถุนายน เจ้าหน้าที่เริ่มทำงานขุดบ่อในบริเวณโรงเรียน แม้จะมีอุปสรรคมากมาย แต่มีพลังรักจากพระเจ้าให้การช่วยเหลือคุ้มครอง บ่อน้ำจึงขุดเจาะสำเร็จ ต้นเดือนสิงหาคม นักเรียนโรงเรียน คอร์รอมปอย หลายร้อยคนร่วมร้องเพลง "พวกเราช่างมีความสุข!" และ "พวกเราขอมอบดวงใจให้กับพวกท่าน!" เสียงเพลงดังไปทั่วฟ้า ขอบคุณความรักอันยิ่งใหญ่ที่ไร้เงื่อนไขของอนุตจราจารย์ชิงไห่ ทำให้พวกเขาได้รับแหล่งน้ำอันมีค่ายิ่ง

วันที่เปิดบ่อใช้น้ำ กรรมการหมู่บ้าน ชาวบ้านที่แต่งตัวตามประเพณี ครูในโรงเรียน และนักเรียนอีกหลายร้อยคน ต่างมาร่วมงานฉลอง

 

ครูและนักเรียนที่โรงเรียน และกรรมการ และชาวบ้านในหมู่บ้าน ทุกคนมารวมตัวกัน เด็ก ๆ ร้องเพลง "จากนี้ไปพวกเราไม่ต้องกังวลเรื่องไม่มีน้ำ…." กรรมการในชนเผ่ากล่าวว่า พวกเขาจะใช้แหล่งน้ำนี้ให้เป็นประโยชน์ วางโครงการให้ดี จะปลูกพืชที่ให้เมล็ด ผักต่าง ๆผลิตภัณฑ์เกษตรแถวใกล้โรงเรียน ดำรงชีวิตแบบพอเพียง พร้อมปลูกต้นไม้ใหญ่ทำสิ่งแวดล้อมให้เป็นสีเขียว พวกเขาหวังอย่างจริงใจว่า ครั้งต่อไปเพื่อนบำเพ็ญสมาคมนานาชาติมาที่นี่อีก ในพื้นที่จะมีพืชไม้เติบใหญ่ สีเขียวสบายตา พวกเขาขอให้เพื่อนบำเพ็ญขอบคุณท่านอาจารย์อย่างสูงแทนพวกเขา เหมือนกับเพลงที่เด็ก ๆ ร้องว่า "พวกเราขอมอบดวงใจให้กับพวกท่าน!"
ผู้ใหญ่ เด็ก ต่างหลับตาตั้งจิตอธิษฐาน ขอบคุณพระเจ้าที่ประทานน้ำพลุอันโอชะ
ชาวบ้านชูป้ายคำขวัญ แสดงความขอบคุณความรักจากท่านอาจารย์

บ่อน้ำที่ 3 ศูนย์รวมความรักทุกคน

ขณะที่บ่อน้ำที่ 1 ที่ 2 กำลังดำเนินการขุดอยู่นั้น ในพื้นที่ก็มีข่าวว่า ผู้ต้องขังในเรือนจำนาคูรู ก็มีความต้องการแหล่งน้ำมากเช่นกัน เมื่อท่านอาจารย์ผู้เมตตาทราบ จึงรับปากจะขุดบ่อน้ำที่ 3 ให้กับผู้ต้องขังทันที การทำงานด้วยความรักที่เป็นตัวอย่างของท่านอาจารย์ ได้รับความสนใจจากรองประธานาธิบดีเคนย่า ซึ่งปกครองเขตพื้นที่ดังกล่าว บ่อน้ำนี้จึงได้รับความช่วยเหลือจากพื้นที่และรัฐบาลกลาง จากศูนย์รวมความรักของทุกคน บ่อน้ำนี้เปิดใช้ในเดือนกันยายน

ศิษย์พี่ชายผู้รับผิดชอบงานการขุดบ่อ พักอยู่ที่เคนย่า เป็นเวลา 5 เดือน เพื่อเสาะหาแหล่งน้ำ มุมานะเพื่อให้คนในพื้นที่มีน้ำใช้ตามต้องการ เขากล่าวจากใจว่า "ภายในมีพระเจ้า ก็ไม่ต้องกลัวความลำบาก!"

ใบเสร็จ : ค่าใช้จ่ายการขุดบ่อน้ำที่ 1 ที่ 2 ที่เคนย่า จำนวนเงิน 46,165 ดอลล่าร์สหรัฐ
ชาวบ้านในพื้นที่ชูป้ายแสดงความขอบคุณสำหรับความรักของท่านอาจารย์

 

การนำพรที่ไม่ขาดสายของพระเจ้าสู่
เคนย่า

โดยศูนย์นาโรบิ (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)

อาจารย์ตอบสนองต่อปัญหาขาดแคลนน้ำในกลุ่มชนหลาย ๆ กลุ่มทั่วประเทศเคนย่า โดยบอกให้ผู้ปฏิบัติท้องถิ่นจัดการขุดบ่อบาดานในประเทศนี้ รวมทั้งจัดหาน้ำให้กับผู้คนในท้องถิ่นที่ขาดแคลนน้ำ หลังจากโครงการขุดบ่อ 2 บ่อแรกเสร็จสิ้น ก็ได้ขุดบ่อที่ 3 ให้กับเรือนจำแห่งหนึ่งในบริเวณนาคูรูระยะทาง 2 ชั่วโมงขับรถจากนาโรบิ

นายโอเกโต นการ์ อธิบายกับผู้สื่อข่าวเกี่ยวกับที่รองประธานาธิบดีไม่ได้อยู่ร่วมงาน และการให้เงินช่วยเหลือสร้างตึกบ่อน้ำของสมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่
 

วันที่ 12 กันยายน ปีทองปีที่ 3 (2549) ผู้ช่วยประธานาธิบดีของเคนย่าและรัฐมนตรีจัดการเกี่ยวกับที่อยู่อาศัยท่าน ดร.เอ เอ มูดี้ อะโวริ อีจีเอช อีบีเอส เอมพี ได้รับมอบหมายกำหนดพิธีเปิดน้ำที่เรือนจำนาคูรู อย่างไรก็ดีในวันนั้นเขาไม่สามารถไปได้ เพราะต้องเดินทางกระทันหันไปยังประเทศอื่น กระนั้นเขาก็ไม่ต้องการส่งตัวแทนหรือรัฐมนตรีคนใดไปแทนเขา เพราะเขาประสงค์จะรับทำพิธีเป็นทางการด้วยตนเอง เมื่อเขากลับมาเคนย่า

เนื่องจากแขกผู้มีเกียรติทั้งหมดได้ไปพร้อมเพรียงอยู่ที่นั่น ดังนั้นพิธีอย่างไม่เป็นทางการได้ถูดจัดขึ้นในขณะที่รองประธานาธิบดีไม่อยู่ ในจำนวนแขกมีนางเจมิมา กีชังกู และนายเอสเอมเอฟ คาริโอกิ ผู้อำนวยการและประธานของโครงการดูแลผู้คุมขังซิเรล มูริมิ ผู้ช่วยอธิบดีเรือนจำ และผู้ช่วยบังคับการเขตโอกีโต แว ผู้ช่วยอธิบดีเรือนจำและเจ้าหน้าที่ดูแล นากูฮู แมกซิมัมเซกเคียวริตี้พริสัน นายโดนัล เค กิเชน โอเปอเรชั่น เมเนเจอร์ ออฟลิฟวิ่ง วอเตอร์ อินเตอร์เนชั่นแนล ผู้ขุดบ่อบาดาล เด็กนักเรียน นักข่าวจากเดอะสแตนดาร์ดและเดอะเนชั่น หนังสือพิมพ์อันดับหนึ่งของประเทศ และสมาชิกของสมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่
ถ่ายภาพร่วมกันที่หน้าห้องเครื่องปั๊มน้ำที่มีแผ่นป้ายหนังสือแสดงความขอบคุณจากซ้ายไปขวา นางเจมิมา กิจูกูจากสมาคมโครงการเอาใจใส่ต่อผู้ต้องขัง, นายโอเกโต นการ์ ผู้บัญชาการเรือนจำนากุรุ, ตัวแทนสมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่, นายโดนอลด์ เค กิแชน ผู้จัดการบริษัทขุดบ่อน้ำ, นายคาริโอกิ ประธานสมาคมโครงการเอาใจใส่ต่อผู้ต้องขัง

แขกทั้งหลายไปที่บริเวณบ่อขุดอันเป็นที่ตั้งของบ่อขุดที่นั่นโอเปอเรชั่น เมเนเจอร์ ออฟลิฟวิ่ง วอเตอร์ได้เปิดก๊อกและน้ำใสสะอาดได้พุ่งขึ้นมา นักเรียนจากโรงเรียนในบริเวณนั้นได้ถูกเชิญมาร่วม พร้อมกับล้างมือจากน้ำที่กำลังไหล เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของเด็ก ๆ ที่กำลังเล่นน้ำจับใจ ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นต่างซาบซึ้งเมื่อโอเปอเรชั่นเมเนเจอร์ ออฟลิฟวิ่ง วอเตอร์ ได้กล่าวคำปราศัยให้ประชากรจำนวน กว่า 6,000 คนในบริเวณนั้นได้น้ำใช้จากบ่อนี้ รวมทั้งผู้ต้องขังหลายคนในเรือนจำนาคูรูซึ่งก่อนหน้านี้ไม่มีน้ำสะอาดที่จะใช้

นายเอสเอ็มเอ็ฟ คาริโอกิ กล่าวคำปราศรัยในงานเปิดใช้บ่อน้ำ
ผู้จัดการบริษัทขุดบ่อน้ำได้กล่าวขอบคุณต่อท่านอนุตราจารย์ชิงไห่สำหรับความรักของท่านในการบริจาคช่วยเหลือขุดบ่อน้ำ

จากนั้นแขกรับเชิญก็ได้ถูกเชิญตัวไปยังส่วนของเรือนจำ เพื่อต้อนรับผู้ต้องโทษที่นั่นมีผู้แทนของนักโทษคนหนึ่งได้พูดถึงความต้องการน้ำ รวมทั้งสภาพอันไม่น่ารื่นรมย์ของนักโทษที่ต้องประสบโดยปราศจากน้ำสะอาด เขาได้ขอบคุณอาจารย์สำหรับความรักและความห่วงใย หลังจากนั้น ชายผู้นี้ได้รับหนังสือตัวอย่างหนึ่งเล่มพร้อมกับแผ่นใบปลิวทางเลือกใหม่ในการดำรงชีวิต 2-3 ใบ เพื่อแบ่งปันระหว่างนักโทษที่มีความสนใจ ประธานของลิฟวิ่งวอเตอร์และสมาชิกคนหนึ่งของสมาคมได้กล่าวข้อความสั้น ๆ ด้วยคำพูดที่มีความหมายพิเศษเพื่อเตือนใจผู้ต้องขังว่า “แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในเรือนจำ พวกเขาก็ไม่ได้ถูกลืม และก็ยังมีความรัก และก็มีคนให้ความรักมาก ๆ แก่เขา"
การเตือนด้วยใจรักต่อพี่น้องผู้ต้องขัง ความต้องการของพวกเขาไม่ได้ถูกลืม เพราะพระเจ้ารักทุกคนเท่ากัน

 

แขกทั้งหมดได้ถูกเชิญให้รับประทานอาหารบุฟเฟ่ต์ที่โรงแรมวอเตอร์บักในเมืองนาคูรู แขกเป็นจำนวนมากแสดงความประหลาดใจ เมื่อทราบว่าสมาชิกของสมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่ทุกคนทานมังสวิรัติ บางคนก็พูดว่า พวกเขาอยากจะลองรับประทานอาหารมังสวิรัติ ซึ่งท่าจะดีต่อร่างกายของพวกเขา เจ้าหน้าที่ดูแลสถานเรือนจำนาคูรูแสดงความต้องการที่จะเรียนฝึกสมาธิ

เมื่อถึงตอนจบงานวันนั้น ระหว่างขับรถกลับนาโรบี พระเจ้าประทานฝนมาให้


รายงานภาพการขุดบ่อน้ำที่เคนย่า ขอเชิญชมได้ที่รายการโทรทัศน์อินเทอร์เน็ต "การเดินทางผ่านอาณาจักรอันสุนทรีย์" ตอนที่ 208 และ 214 (เป็นภาษาอังกฤษ ที่มีตัวอักษรบรรยายภาษาจีน)ที่ http://www.Godsdirectcontact.org.tw/tv ออนไลน์ 24 ชั่วโมง