ไม่มีเรื่องอย่างนั้น “ฉันนั่งทุกวันและไม่ได้อะไรเลย” หรือ “ฉันรับประทานอาหารมังสวิรัติและยังคงมีปัญหา” ไม่ ไม่มีเรื่องอย่างนั้น ถ้าเรามีปัญหา เราควรตรวจสอบอาหาร แม้กระทั่งผู้ติดตามฉันบางครั้งก็ทำผิดพลาด ยกตัวอย่าง พวกเขาเห็นผักดอง ผักดองเป็นมังสวิรัติ พวกเขาก็เลยซื้อมันกลับบ้าน แล้วฉันก็เกือบทานมันเข้าไป! แต่พอฉันอ่านดูอีกครั้งก็พบว่ามีน้ำปลาในผักดองนั้น ชาวเอเชียอย่างคนเวียดนามและคนไทยใส่น้ำปลาในผักดอง เพื่อให้มีรสชาติดีตามธรรมเนียมของเขา

เพราะฉะนั้นเธอจะต้องระวังเสมอ บางครั้งคุกกี้ก็ดูไม่มีอันตราย แต่ก็ปรากฏว่ามีหลายพันสิ่งอยู่ในนั้น พอฉันอ่านรายการจบ ฉันก็ไม่อยากมองดูคุกกี้ชนิดอื่นอีกต่อไป รายการส่วนประกอบยาวเหลือเกิน! บางครั้งมันก็พิมพ์ตัวเล็กมากและยังคงยาวมาก ฉันหวังว่าเราจะไม่ต้องอ่านรายการยาวเหยียดแบบนั้นเกี่ยวกับถั่วงอกหรือมะเขือเทศนะ! (ท่านอาจารย์หัวเราะ) ตอนนี้เรามีอาหารดัดแปลงพันธุกรรม บางทีอีกไม่นานเราอาจจะต้องอ่านรายการยาวเหยียดก็ได้ ถ้าหากพวกเขายังทำกันแบบนี้ เมื่อพวกเขาบรรจุหีบห่อมะเขือเทศสด เธอจะต้องอ่านอย่างระวัง! “ส่วนประกอบ -ไข่ ไก่ เนื้อวัว นม ถั่วเหลือง ผงชูรส แม็กกี้” ทุกอย่างมีพร้อมในมะเขือเทศหนึ่งลูก! เพราะฉะนั้นถ้าเธอรับประทานมะเขือเทศหนึ่งลูก เธอก็ไม่จำเป็นต้องรับประทานอย่างอื่นอีก นั่นเป็นความคิดที่ประหยัดดี (ท่านอาจารย์ล้อเล่น)

แต่ว่า แม่เจ้าประคุณ เธอต้องอ่านยาวเหยียดก่อนที่เธอจะค้นพบว่า เธอสามารถรับประทานคุกกี้ที่ไม่อันตรายนั้นได้หรือไม่! บางครั้งทุกอย่างเป็นมังสวิรัติหมด: “ผัก ถั่วเหลือง” แต่แล้ว “ไข่!” (ท่านอาจารย์และทุกคนหัวเราะ) บางครั้งฉันอ่านทั้งหมดและฉันก็ไม่เห็นตรงไหนที่เขียนว่าไข่ แต่พอฉันอ่านให้ดี ๆ อีกครั้ง ก็มี “ไข่ขาว” บางครั้งเขาก็แยกคำออกจากกัน เพราะเนื้อที่มันแคบ เพราะฉะนั้นแทนที่จะเป็นคำว่า “egg (ไข่)” เขาก็เขียน “e” แล้วก็เขียน “g-g whites” และมันก็อยู่ตรงบรรทัดล่างสุด เพราะฉะนั้นถ้าเธอไม่ระวัง เธอก็อาจรับประทานของที่เขียนว่า “ไม่มีไข่” หรือเธอมองไม่เห็นไข่ในนั้นแต่มันเขียนว่า “g-g whites”

ส่วนใหญ่เขาจะใส่ไข่ขาว ฉันมีประสบการณ์มาแล้ว เพราะฉะนั้นตอนนี้ฉันจึงมองหาคำว่า “ขาว” ฉันอ่านอย่างรวดเร็ว แต่ฉันไม่สนใจต่อคำว่า “ไข่”เท่านั้น แต่สนใจคำว่า “ขาว”ด้วย และตอนนี้ฉันมีประสบการณ์ที่ดีขึ้นแล้ว เพราะฉะนั้นฉันจึงมองหาคำสองคำ หรือหลาย ๆ คำ อย่าง “เนื้อวัวแห้ง” ฯลฯ ส่วนใหญ่ในคุกกี้เราก็จำกัดอยู่ที่ไข่และขาว แต่แล้วฉันก็ต้องประหลาดใจในคำว่า “ไข่แดง” (ท่านอาจารย์และทุกคนหัวเราะ)

 

อ่านก่อนรับประทาน

ฉันขอโทษ ฉันอยากหัวเราะ แต่ฉันกำลังร้องไห้อยู่ พวกเราทำอะไรกันในโลกนี้ เพียงแค่จะรับประทานคุกกี้! เราเป็นมังสวิรัติเพื่อจะทำให้ชีวิตเราเรียบง่าย มีชีวิตความเป็นอยู่ที่เรียบง่าย คิดสูง เราควรคิด “อ่านสูง” หรือคอลัมน์ส่วนประกอบที่สูง! แม่เจ้าประคุณ พวกเขาไปสรรหาเครื่องปรุงเหล่านี้มาใส่ในคุกกี้ชิ้นเล็ก ๆ นี้ได้อย่างไรกัน? ในสมัยแม่ของฉัน ไม่มีอะไรที่ซับซ้อนแบบนั้นเลย ถ้าเรารับประทานคุกกี้ เราก็รับประทานคุกกี้ ตอนนี้ก่อนที่เธอจะรับประทานมัน ก็ขอให้แน่ใจว่าเธอมีชีวิตอยู่รอดจนกระทั่งอ่านจบ! บางครั้งเธอหิวมาก แต่เธอก็ต้องอ่านและอ่าน เธออาจเป็นลมล้มพับในซุปเปอร์มาร์เก็ตก็ได้ เพราะฉะนั้นฉันจึงไม่ค่อยออกไปช็อปปิ้งบ่อยนัก แต่ถ้าฉันต้องไปด้วยเหตุผลบางประการ และฉันเห็นคุกกี้หรือเค้กที่ไม่มีไข่-เพราะผู้นักบวชชอบคุกกี้-ฉันก็เลยซื้อเป็นภูเขา ฉันเหมาทั้งชั้นเลย คนขายหรือคนคิดเงินจะพูดเสมอว่า “คุณจะรับประทานทั้งหมดนั้นหรือ? โอ! คุณจะกลายเป็นตุ่ม!” (ท่านอาจารย์และทุกคนหัวเราะ)

ฉันรู้ว่าเราพูดเหลวไหลมากมาย แต่ข้อดีอย่างหนึ่งของการเป็นมังสวิรัติก็คือ อย่างน้อยที่สุดเราก็ประหยัดเงินได้มาก ถ้าเราขี้เกียจที่จะอ่าน (เสียงหัวเราะ) มันช่วยได้นะ หนึ่งนาทีไม่มากก็น้อย สร้างความแตกต่างได้มาก ถ้าหากส่วนประกอบไม่ซับซ้อนนัก เธอก็จะซื้อมากกว่านี้และเร็วกว่านี้ แต่เธอไม่มีเวลา เธอก็เลยซื้อแค่หนึ่งหรือสองอย่าง แล้วมันก็ถึงเวลาที่ต้องไปแล้ว เพราะฉะนั้นอย่างน้อยที่สุดเธอก็ไม่ซื้อมากเกินไป และอย่างน้อยที่สุดเราก็สามารถหัวเราะในเรื่องนี้ได้ คนรับประทานเนื้อสัตว์จะหัวเราะอย่างนี้ได้อย่างไรกัน? พวกเขาไม่ต้องอ่านมากมาย! เพราะฉะนั้นเธอเท่านั้นที่เข้าใจฉัน เรามีปัญหาแบบเดียวกัน (เสียงหัวเราะ) และถ้าฉันไปที่อื่นหรือประเทศอื่น ปัญหาก็เริ่มต้นขึ้นมาใหม่หมดอีก! เพราะฉันอยู่ในสถานที่ใหม่ ฉันเห็นของใหม่ ๆ และเราก็เริ่มต้นไล่ล่ากันอีกสำหรับ “ไ-ข่ ขาว” (ท่านอาจารย์และทุกคนหัวเราะ)

เค้กและคุกกี้มากมายนับว่าดีขึ้น แต่บางอย่างก็ไม่เขียนส่วนประกอบ และบางครั้งผู้ช่วยของฉันก็เดาเอาว่ามันโอเค เพราะครั้งก่อนเขาซื้อพายแอปเปิ้ลที่ไม่มีไข่ และครั้งนี้มันเป็นพายแอปเปิ้ล เพราะฉะนั้นมันต้องเหมือนกัน แต่มันเป็นคนละยี่ห้อ ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาจึงใส่ไข่ในพายแอปเปิ้ล มันไม่จำเป็นต้องมีไข่ในสูตรเลย เพราะฉะนั้นเธอจะต้องระวัง และไม่รับประทานเสียดีกว่ารับประทานผิด เธอจะรู้ได้ทันที ถ้าเธอรับประทานผิด เธอจะรู้สึกว่าท้องของเธอปั่นป่วน หรือเธอจะปวดหัว หรือการนั่งสมาธิของเธอในวันนั้นไม่ได้เรื่อง เธอรู้สึกว่างเปล่า เธอไม่รู้สึกผ่อนคลาย เธอรู้สึกว่าร่างกายไม่เหมือนเดิม มันรู้สึกแข็ง ๆ และไม่สบาย ไม่หลวมง่ายราบรื่น เธอรู้สึกว่าความรู้สึกของเธอไม่ไวและไม่ลึก มีบางอย่างผิดปกติ เพียงแต่เธอไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร “อะไร”นั่นก็คือ “e-g” หรืออาจจะเป็น “ไข่แดง”

มันก็คือสิ่งเหล่านี้ เพราะมันไม่ใช่เป็นแค่เนื้อสัตว์ สารพิษ ไข่หรือยาพิษในนั้นเท่านั้น มันเป็นความรู้สึกของสัตว์ที่ผลิตสิ่งเหล่านี้:วิธีการที่พวกเขาฆ่าพวกมัน หรือวิธีการที่ไก่ถูกเลี้ยงในที่คับแคบ หรือบังคับให้มันออกไข่ มันเอาแต่กินและออกไข่ กินและออกไข่ เพราะฉะนั้นจึงไม่มีอะไรอยู่ในนั้นสำหรับเธอ มีแต่ความรู้สึกที่เป็นลบ ไม่ดี ความโศกเศร้า ความว่างเปล่า และความไร้ความหมาย เพราะฉะนั้นเมื่อเธอรับประทานของเหล่านี้ เธอก็จะรู้สึกไร้ความหมายขึ้นมาทันทีเช่นกัน จู่ ๆ ร่างกายเธอจะไม่เป็นร่างกายที่บรรลุผล มันรู้สึกแห้งแข็งกระด้าง นั่นเป็นเพราะอาหารอย่างแน่นอน การบอกทางร่างกายนั้นง่ายมาก ไม่จำเป็นต้องนั่งสมาธิเพื่อรู้สึกอะไร

<<	สารบัญ	>>
ส่งหน้านี้ต่อให้เพื่อน ๆ