ซายากา เป็นลิงเอพป่าที่แขนทั้ง 2 ข้างพิการ เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะเลี้ยงดูลูกของเธอบนภูเขา ทากาซากิ เรื่องราวของเธอทำให้ชาวญี่ปุ่นซาบซึ้งใจมาก

ในสวนสัตว์ธรรมชาติ ทากาซากิ มีสถานที่แห่งหนึ่งเป็นที่อยู่ร่วมของ ลิงเอพ ป่า ทุกวันจะให้มันฝรั่งและข้าวสาลีเพื่อให้ ลิงเอพ ป่าที่ลงมาจากภูเขากินกัน เป็นประจำ การกำหนดเช่นนี้สามารถป้องกันลิงเอพป่าไปทำลายผลิตผลการเกษตร ขณะเดียวกันก็ได้ดึงดูดนักท่องเที่ยวมาชมด้วย

แม่ลิงเอพ ซายากา มีแขนพิการทั้ง 2 ข้าง แขนงอเข้าหากันมาตั้งแต่กำเนิด ดังนั้น ไม่สามารถใช้นิ้วปีนต้นไม้ หรือถือสิ่งของได้ ระหว่างการเลี้ยงดู ลูกลิงจะต้องเกาะอยู่ที่หน้าอกของแม่ ดังนั้น ลูกลิงที่พิการเหล่านี้ยากที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ แต่แม่ของ ซายากา อุ้ม ซายากา ลูกรักไว้อย่างหวงแหน เลี้ยงดูคุ้มครองเธอจนเติบโต

เนื่องจากเธอไม่สามารถหยิบอาหารมากินเหมือนลิงเอพตัวอื่น ๆ ซายากา จึงมีรูปร่างเล็กเนื่องจากกินอาหารไม่พอ ในกลุ่มลิงเอพด้วยกันเธอก็อยู่ในผู้อ่อนแอ

เดือนธันวาคม ปีทองที่ 1 (2547) ซายากา ที่มีอายุ 12 ปีเริ่มตั้งครรภ์ เป็นครั้งแรก ถ้าเป็นอายุของคน ก็เกือบจะ 40 ปีแล้ว ลิงเอพทั่วไปปกติจะเริ่มให้ลูกตั้งแต่อายุ 5 ปี ซายากา เป็นแม่ลูกอ่อนที่มีอายุมากที่สุด บนภูเขาทากาซากิ เริ่มจากวันนั้น พวกเราสังเกตว่าวิธีการกินอาหารของ ลิงเอพซายากา ได้เปลี่ยนไป เมื่อก่อนในที่กินอาหารร่วมกัน เธอจะใช้ปากไปเลียข้าวสาลีบนพื้น หลังจากตั้งครรภ์แล้ว เธอจะไปยืนอยู่ต่อหน้าเจ้าหน้าที่ที่ให้อาหาร พยายามอ้าปากกินอาหารที่เธอกินได้ให้มากที่สุด เหมือนกับกินอาหารเพื่อลูกในท้องของเธอ

การคลอดลูกของซายากา เต็มไปด้วยความลำบากมาก ต้องใช้เวลานานถึง 2 วัน และการคลอดลูกทั่วไปตามปกติจะใช้เวลาเพียง 2 ชั่วโมงเท่านั้น เธอพยายามดูแลลูกของเธออย่างเต็มที่ แต่เนื่องจากแขนทั้ง 2 ข้างของเธอพิการ บวกกับหลังคลอดลูกแล้วร่างกายอ่อนเพลีย ทำให้ลูกของเธอตกลงไปที่พื้น คืนนั้น เธอกับลูกกลับไปที่ภูเขา เป็นครั้งสุดท้ายที่เธอได้เห็นหน้าลูก จากวันนั้นมา ซายากา มีอยู่ระยะหนึ่งร่างกายอ่อนเพลียมาก มีคนเห็นเธอคลานจากบนภูเขาลงมาที่เลี้ยงอาหาร

เดือน มิถุนายน ปีทองที่ 3 (2549) ซายากา ได้คลอดลูกครั้งที่ 2 ตามที่เธอรอคอยมานาน ครั้งนี้เธอคลอดลูกชายออกมา ตั้งชื่อว่า เยนกิ ซายากา มีความรักของแม่อย่างเต็มที่ อุ้มลูกน้อยของเธอมากินนมอยู่ในอ้อมอกเธอ และใช้แขนที่พิการหวีขนให้กับลูก ลิงเอพขึ้นชื่อเรื่องความรักจากแม่ จากตัวอย่างซายากายิ่งเห็นได้ชัด โดยไม่ได้แพ้ความรักจากแม่อย่างมนุษย์เลย

ผู้อธิบายในสวนสัตว์นาย กาวาโน สังเกตลิงเอพมาเป็นเวลามากกว่า 30 ปี ฉันไปคุยกับเขา เขาบอกว่าหลังจาก ซายากา คลอดลูกแล้ว เปลี่ยนเป็นผู้ที่มีความอดทน ทุกครั้งที่เขาเห็น ซายากามองดูลูกน้อย เยนกิ เล่นแกว่งตัวอยู่กลางอากาศ ใบหน้าที่เป็นห่วง ทำให้เธอรู้สึกปวดใจ บางครั้ง ซายากา เห็นลูกกำลังจะมีอันตราย แต่ไม่สามารถใช้มืออุ้มลูกตัวเองเพื่อปกป้องคุ้มครอง

ซายากา ดูเหมือนจะสนิทกับนาย กาวาโน เป็นพิเศษ เขามักจะชอบแอบเอามันฝรั่งลูกเล็กจากกระเป๋าส่งให้กับเธอ สำหรับฉันแล้ว ซายากา รู้สึกว่านาย วากาโนให้ความสนิทกับเธอเป็นเพราะเห็นเธอพิการ ดังนั้น จึงให้ความเชื่อใจกับนายวากาโนอย่างเต็มที่ จากมิตรภาพของเขาทั้งสอง จะไม่มีความแตกต่างเรื่องมนุษย์กับวานรเลย

ฉันมีลูกที่ยังเล็กอยู่ 2 คน ฉันมักจะฟุ้งซ่านกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่เสมอ ซึ่งเปรียบเทียบกับ ซายากา แล้ว ชีวิตที่บริสุทธิ์ของเธอและความพยายามต่อสู้ในการดูแลลูก ทำให้ฉันรู้สึกละอายใจ ฉันมีครอบครัว ทุกวันมีอาหารกิน ฉันกับครอบครัวต่างมีสุขภาพที่แข็งแรง สิ่งที่สำคัญยิ่ง คือฉันยังมีท่านอาจารย์ดูแลอยู่ ชี้แนะฉันให้เดินไปสู่ทางที่ถูกต้อง สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ทำให้ฉันรู้สึกได้รับบุญคุ้มครอง และมีความซาบซึ้งคุณต่อทุกสิ่งที่ฉันมีอยู่ !

<<	สารบัญ	>>
ส่งหน้านี้ต่อให้เพื่อน ๆ