รายงานจากวอชิงตัน สหรัฐอเมริกา

รู้สึกเข้าใกล้พระเจ้ามากขึ้น
ขณะให้อาหารลูก ๆ ของพระองค์

โดยกลุ่มข่าวซีแอทเทิล (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)

ในเทศกาลวันหยุดที่จะมาถึงนี้ เพื่อนประทับจิตจากศูนย์ซีแอทเทิลก็ได้ทำตามประเพณีดั้งเดิมของพวกเขาต่อไปในการขอบคุณพระเจ้า โดยการให้คืนแก่ชุมชนท้องถิ่น ในวันที่ 27 พฤศจิกายน 2548 หลังจากฌาน 2 วัน พี่ชายและพี่สาวก็ได้เตรียมอาหารอุ่นและเสื้อผ้าฤดูหนาว สำหรับผู้ที่มีฐานะเสียเปรียบที่อาศัยอยู่ในใจกลางเมืองซีแอทเทิล

ซีแอทเทิลเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องที่มีฝนชุก และฤดูหนาวในปีนี้ก็ไม่ได้รับการยกเว้น ตอนเช้าของพันธกิจได้มีฝนตกอย่างหนัก แต่ฝนก็ได้หยุดทันทีแค่ 2-3 ชั่วโมงก่อนที่ผู้ประทับจิตจะเริ่มแจกจ่ายสิ่งของ ในท้องถนนที่พลุกพล่านในใจกลางเมืองซีแอทเทิล ณ ที่ซึ่งผู้ไร้ที่อยู่อาศัยท้องถิ่นได้รวมตัวกันอย่างรวดเร็ว และเข้าคิวเพื่อรับสิ่งของซึ่งเป็นที่ต้องการมาก ภายใน 1 ชั่วโมง ชาวเมืองที่มีฐานะเสียเปรียบกว่าประมาณ 400 คนก็ได้รับสิ่งปลอบใจทางวัตถุ และเครื่องย้ำเตือนที่เต็มไปด้วยความหวังว่า พระเจ้ารักและดูแลดวงวิญญาณทุกดวง

ตลอดทั้งปีท่านอาจารย์ได้ให้พระพรมากมายแก่ผู้ประทับจิตของท่าน และในทางกลับกันพวกเขาก็รู้สึกขอบคุณที่สามารถแบ่งปันความโชคดีของพวกเขาแก่ผู้ยากไร้ ขณะที่พี่ชายและพี่สาวได้บริการผู้คน และสังเกตรอยยิ้มของพวกเขา และได้ยินคำขอบคุณของพวกเขา พวกเขาก็จำได้ถึงคำพูดของท่านอาจารย์ได้ว่า “ผู้ที่ยากจน ยากไร้ และไร้ที่อยู่อาศัย อาจไม่เป็นเหมือนอย่างที่พวกเขาปรากฏให้เห็น อันที่จริงแล้ว พวกเขาได้สอนให้เรารู้จักว่าจะรับใช้อย่างไร และขยายความรักของเราออกไปอย่างไร”

การแผ่ขยายความรักนี้ เป็นที่ปรากฏชัดตลอดโครงการช่วยผู้ไร้ที่อยู่อาศัยในปี 2548 โดยที่ผู้ประทับจิตทุกคนของศูนย์ซีแอทเทิลได้เข้าร่วมงานไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่ว่าจะโดยการช่วยเตรียมอาหาร จัดซื้อเสื้อผ้า หรือแจกจ่ายสิ่งของให้กับผู้ด้อยโอกาส ผลจากความร่วมมือกันนี้ ความรู้สึกแห่งความพร้อมเพรียงกัน และความอบอุ่นก็ได้แทรกซึมอยู่ในบรรยากาศตลอดเหตุการณ์นั้น และได้ทำให้พี่ชายและพี่สาวใกล้ชิดกันมากขึ้นในจิตตรารมย์แห่งการบริการ ความเป็นหนึ่งเดียวในการค้นหาสัจธรรมสูงสุด และความขอบคุณที่สามารถบำเพ็ญธรรมวิถีกวนอิมภายใต้การชี้นำของอาจารย์แห่งอาจารย์ทั้งมวล ♥

รายงานจากโอเรกอน สหรัฐอเมริกา

แบ่งปันความรักของท่านอาจารย์ในวันขอบคุณพระเจ้า

โดยกลุ่มข่าวโอเรกอน (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)
 

ในช่วงเทศกาลขอบคุณพระเจ้าปี 2548 ผู้ประทับจิตจากศูนย์โอเรกอนได้ใส่ใจในคำแนะนำของท่านอาจารย์ที่ว่า “เพื่อจดจำและช่วยเหลือผู้ที่โชคดีน้อยกว่า โดยเฉพาะในช่วงเทศกาลวันหยุด” โดยการทำกิจกรรม 3 กิจกรรมเพื่อให้บริการแก่เพื่อนผู้ไร้ที่อยู่อาศัยของพวกเขา ที่ต้องเผชิญกับความหนาวแห่งฤดูหนาว
 

การให้บริการอาหาร ณ ครัวของผู้ไร้ที่อยู่อาศัย

แรกสุดในวันที่ 17 พฤศจิกายน 2548 ลูกศิษย์ได้ให้บริการอาหารประจำปีแก่ผู้ไร้ที่อยู่อาศัยในใจกลางเมืองพอร์ตแลนด์ สถานที่จัดงานในปีนี้คือเบลนเชทเฮาส์ ได้เป็นครัวหลักของชุมชนสำหรับผู้ไร้ที่อยู่อาศัย ได้มีการเตรียมและเสิร์ฟอาหาร 350 ที่

นอกจากนี้ด้วยความหวังที่จะสร้างความพอใจในด้านความต้องการทางวัตถุของผู้ด้อยโอกาส ผู้ประทับจิตก็ได้โทรศัพท์ไปถึงสถานที่พักพิงท้องถิ่นมากมาย เพื่อไต่ถามถึงสิ่งของซึ่งเป็นที่ต้องการมากที่สุดของผู้พำนักอาศัย และเจ้าหน้าที่ของสถานที่พักพิงได้บอกว่า “ถุงเท้าและผ้าขนหนู” ดังนั้น ลูกศิษย์จึงซื้อถุงเท้า 2,000 คู่และผ้าขนหนู 1,000 ผืน ซึ่งถูกใส่ในห่อของขวัญ เพื่อความสะดวกในการแจกจ่ายพร้อมกับอาหาร รวมทั้งหมดของขวัญประมาณ 300 ห่อ ซึ่งมีถุงเท้า ผ้าขนหนู และข้อมูลทางจิตวิญญาณก็ได้ถูกแจกจ่าย

เพื่อให้มั่นใจว่าคืนนั้นจะจบลงอย่างอ่อนหวาน พี่สาวจึงได้อบพาย 20 ชิ้นและเค้ก 15 ชิ้น เพื่อว่าทุกคนจะมีโอกาสได้รับประทานขนมของท่านอาจารย์ คนส่วนใหญ่ของผู้รับซึ่งไร้ที่อยู่อาศัย และเจ้าหน้าที่ของเบลนเชทเฮาส์ได้แสดงความไม่เชื่อว่า พวกเขาพบว่าอาหารมังสวิรัติเอร็ดอร่อยเพียงไร

การแจกของขวัญในคืนวันขอบคุณพระเจ้า

ในคืนวันขอบคุณพระเจ้า ลูกศิษย์หลายคนจากศูนย์โอเรกอนได้ให้การดูแลผู้ยากไร้ของชุมชนต่อไป โดยการเดินทางไปยังใจกลางเมืองพอร์ตแลนด์ พร้อมด้วยห่อของขวัญซึ่งมีเสื้อคลุมกันฝน ถุงเท้า ผ้าขนหนู ผ้าห่มขนแกะ และอาหารที่ประกอบด้วย ไก่งวง เต้าหู้ มันฝรั่งบด และเครื่องยัดไส้

ในคืนนั้นฝนได้ตกลงมาอย่างหนักและท้องถนนเกือบจะว่างเปล่า อย่างไรก็ตาม ทั้ง ๆ ที่มีสภาพอากาศมืดครึ้ม ผู้ไร้ที่อยู่อาศัยบางคนก็ยังคงอยู่ข้างนอก หลายคนมีเต็นท์ง่าย ๆ ที่ขลึงไว้ตามทางเดิน ในขณะที่คนอื่น ๆ ได้พยายามหาที่พักข้างใต้ทางเข้าประตู และเมื่อลูกศิษย์ได้ไปถึงยังสถานที่ ผู้ไร้ที่อยู่อาศัยคนหนึ่งก็ได้พูดว่า “ฉันกำลังสงสัยอยู่ว่า พระเจ้าอยู่ที่ไหน ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่า มีคนอย่างคุณจริง ๆ ขอบคุณ!” ต่อมาลูกศิษย์ก็ได้ไปที่สะพาน ซึ่งปกติมักจะมีผู้ไร้ที่อยู่อาศัยมากมายชุมนุมกันอยู่ และได้สังเกตเห็นว่า อาสาสมัครจากกลุ่มการกุศลอื่น ๆ กำลังแจกอาหารค่ำที่มีเนื้อไก่งวง อย่างไรก็ตาม เมื่อผู้ไร้ที่อยู่อาศัยได้เห็นรถตู้ของลูกศิษย์ เขาก็วิ่งไปเพื่อรับเสื้อคลุมกันฝน ถุงเท้า และผ้าห่ม ซึ่งเป็นที่ต้องการอย่างมากในคืนอันหนาวชื้นนั้น

ขณะที่พวกเขาแจกจ่ายอาหารและของขวัญ พวกเขาก็รู้สึกเศร้าใจที่ได้เห็นว่า ผู้รับของจำนวนมากมีสภาพป่วยทางจิตใจและไม่สามารถดูแลตัวเองได้ กระนั้นก็ดีเป็นที่เห็นได้ชัดว่า ความรักของท่านอาจารย์ได้สร้างความอบอุ่นให้แก่หัวใจของพวกเขาในขณะที่พวกเขาได้รับสิ่งของ

โอกาสแห่งความสุข

จากนั้นในวันที่ 3 ธันวาคม 2548 ผู้ประทับจิตโอเรกอนก็ได้ให้บริการแก่ชุมชนอีกครั้งหนึ่ง โดยการไปเยี่ยมโครงการเปลี่ยนผ่านของพอร์ตแลนด์ในใจกลางเมือง ซึ่งได้ช่วยให้ผู้คนเคลื่อนจากความไม่มีบ้านไปสู่การมีบ้านอยู่อาศัย สำหรับงานครั้งนี้ได้มีการเตรียมของขวัญมากขึ้น ซึ่งมีของหวานที่เป็นเค้กแครอท มัฟฟิน ส้มหนึ่งชิ้น และคุกกี้โชคดี ห่อของขวัญที่ถูกห่อด้วยความระมัดระวัง ซึ่งมีถุงเท้า ผ้าเช็ดมือ และรูปถ่ายของท่านอาจารย์ได้เพิ่มสีสันของความรื่นเริงในวันหยุดและพระพรให้แก่โอกาสนี้ นอกจากนั้น พี่ชายจากภัตตาคารมังสวิรัติ ซึ่งดำเนินการโดยผู้ประทับจิตก็ได้ทำอาหารเลี้ยงที่หรูหรา อาหารนั้นเอร็ดอร่อยมากจนคนได้กลับมาขอเป็นจานที่สองและสาม และภายในหนึ่งชั่วโมงอาหารก็หมด!

หลังจากนั้น ผู้อำนวยการศาสนาของศูนย์พักพิงได้ถามพี่ชายและพี่สาวว่า เขาจะนำทุกคนในการสวดได้ไหม ดังนั้น คนกลุ่มนี้จึงย้ายไปที่ทางเดินที่ว่างเปล่าและทำเป็นวงกลมในขณะที่จับมือกัน จากนั้น ผู้อำนวยการได้สวดขอบคุณ และขอให้พระเจ้าให้พรต่อไปแก่ผู้ที่อยู่ ณ สถานที่นั้นในคืนนั้น

พี่ชายและพี่สาวโอเรกอนทุกคน ซึ่งเข้าร่วมในโครงการพฤศจิกายนถึงธันวาคม 2548 สำหรับผู้ไร้ที่อยู่อาศัยรู้สึกเป็นเกียรติและขอบคุณที่เป็นตัวแทนของท่านอาจารย์และครอบครัวกวนอิม ในการให้บริการแก่ผู้ยากไร้ในช่วงเทศกาลวันขอบคุณพระเจ้า และพวกเขาจะทำตามคำแนะนำของท่านอาจารย์ต่อไป ในการรับใช้ผู้ด้อยโอกาสในช่วงวันหยุดเทศกาลและในเวลาอื่น ๆ เมื่อมีความต้องการความช่วยเหลือ ♥

รายงานจากอินเดียน่า สหรัฐอเมริกา

เมื่อพายุสิ้นสุด
ท้องฟ้าสีทองก็ปรากฏ

โดยกลุ่มข่าวโอไฮโอ (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)

ในวันอาทิตย์ที่ 6 พฤศจิกายน 2548 ทอร์นาโดขนาดความกว้าง 3/4 ไมล์ และความเร็ว 60 ไมล์ต่อชั่วโมง ซึ่งเป็นพายุที่เลวร้ายที่สุดที่ได้เคยพัดผ่าน ณ ที่นี่ในรอบกว่า 30 ปี ได้พัดผ่านรัฐเคนตั๊กกี้และอินเดียน่า และภายใน 42 นาทีก็มีคนตาย 23 คน อีกหลายคนได้รับบาดเจ็บ บ้านนับร้อย ๆ หลังได้รับความเสียหาย และครอบครัวจำนวนมากมายได้รับผลกระทบ

เมื่อได้ทราบถึงข่าวภัยพิบัติ เพื่อนบำเพ็ญจากศูนย์ตะวันตกกลางซึ่งมีอินเดียน่า โอไฮโอ และเคนตั๊กกี้ ก็ได้ตอบรับอย่างรวดเร็ว โดยได้มาประชุมกันในวันที่ 7 พฤศจิกายน ณ ศูนย์อินเดียน่า เพื่อวางแผนให้ความช่วยเหลือ พี่ชายและพี่สาวก็ได้ตระเตรียมห่อของประมาณ 300 ห่อ ซึ่งประกอบไปด้วย น้ำดื่ม ไฟฉาย ของคบเคี้ยวที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพ และของใช้ส่วนตัว และในเช้าตรู่ของวันที่ 8 พฤศจิกายน ทีมช่วยเหลือก็ได้เดินทางโดยรถยนต์และรถบรรทุกยูฮอล์ไปยังนิวเบิร์กใกล้ ๆ กับอีเวนส์วิล รัฐอินเดียน่า ซึ่งเป็นสถานที่ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงมากที่สุดจากทอร์นาโด

เมื่อได้มาถึงในบริเวณใกล้กับนิวเบิร์ก ผู้ประทับจิตก็ได้พบภาพของการทำลายเป็นบริเวณกว้าง บ้านเคลื่อนที่เป็นจำนวนมากแบนเป็นหน้ากอง กิ่งต้นไม้แตกหัก และพุ่มไม้เต็มไปด้วยซากสิ่งของที่ลมพัดมา สถานที่นั้นวางเปล่าจากผู้คนอย่างสิ้นเชิง จากนั้นผู้บำเพ็ญก็สวดถึงท่านอาจารย์ให้นำพาพวกเขาไปยังที่ ๆ จะสามารถให้ความช่วยเหลือได้มากที่สุด แล้วในทันใดนั้นเอง ชายหนุ่มที่เหมือนเทวดาคนหนึ่งก็ปรากฏกายขึ้น ไม่ทราบว่ามาจากไหน และอาสาที่จะพาทีมทำงานไปยังผู้ประสบภัยที่ต้องการความช่วยเหลือ

บริเวณที่ชายหนุ่มได้พาผู้ประทับจิตไปนั้นถูกล้อมรอบโดยเจ้าหน้าที่ทางทหาร ซึ่งไม่อนุญาตให้ใครเข้าไป แต่เมื่อได้ยินถึงงานบรรเทาทุกข์ครั้งก่อน ๆ ของสมาคมที่ทำร่วมกับกาชาด ทีมทำงานก็ได้รับอนุญาตให้เขาไปยังบริเวณที่ได้รับความเสียหาย ชุมชนนี้คนจำนวนมากยังหลงเหลืออยู่ แต่มีบ้านที่ไม่มีหลังคาหรือหน้าต่าง และหลังอื่น ๆ ก็มีเพียงแค่กำแพงภายในหลงเหลืออยู่เท่านั้น นอกจากนั้น บ้านบางหลังและรถยนต์บางคันก็ถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง ชาวเมืองดีใจอย่างสุดซึ้งที่ได้เห็นผู้ประทับจิตโดยบอกว่า “เราไม่ได้รับความช่วยเหลือเลยนับตั้งแต่เกิดพายุทอร์นาโด และคุณเป็นความช่วยเหลือแรกที่เราได้เห็น” ชายหนุ่มที่ได้พาทีมทำงานมายังสถานที่นี้ก็ยืนกรานอีกด้วยที่จะช่วยแจกห่อของขวัญ และเนื่องจากไม่มีกระแสไฟฟ้า ผู้รับจึงขอบคุณเป็นพิเศษสำหรับไฟฉายที่อยู่ในห่อของขวัญ รวมไปถึงของคบเคี้ยวที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพ เพราะพวกเขาไม่สามารถทำอาหารได้

เมื่อถึงเวลาจาก ผู้ประทับจิตก็ได้สังเกตว่า ใบหน้าของผู้ประสบภัยสดใสมากขึ้นกว่าตอนที่พวกเขาได้มาถึง และรู้สึกขอบคุณอย่างลึกล้ำที่สามารถเป็นพลังในการเปลี่ยนแปลงของความเมตตาของท่านอาจารย์ ด้วยพระกรุณาของท่าน พวกเขาก็ได้ถูกนำไปยังสถานที่ที่ถูกต้อง เพื่อให้ความช่วยเหลือและเป็นพวกแรกที่ช่วยเหลือในท้องที่นั้น นอกจากนั้น จากการตอบรับที่รื่นเริงของผู้รับของ ผู้บำเพ็ญก็ได้เห็นว่า ความเอาใจใส่ของท่านอาจารย์ได้นำความหวังมาสู่ผู้ยากไร้อย่างไร เพื่อว่าพวกเขาจะได้มีกำลังที่จะเริ่มต้นใหม่ แม้ว่าคนจำนวนมากจะไม่เข้าใจว่าทำไม พวกเขาก็รู้สึกเบิกบานขึ้น หลังจากที่ได้รับของขวัญของท่านอาจารย์และขอบคุณท่านอาจารย์ พี่ชายและพี่สาวเข้าใจว่า ความสุขของผู้ประสบภัยเกิดขึ้นจากของขวัญที่แท้จริงที่สุดคือ ความรักสุดประมาณของพระเจ้า ♥

รายงานจากแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา

ให้พระเจ้าทำงานผ่านตัวเรา

โดยกลุ่มข่าวซานโฮเซ่ (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)

ด้วยการทำตามตัวอย่างอันมีเมตตาของท่านอาจารย์ และคำแนะนำอันเต็มไปด้วยความรัก ที่ให้เอาใจใส่ต่อผู้ที่ด้อยโอกาสในฤดูหนาว ผู้ประทับจิตซานโฮเซ่จึงได้ทำกิจกรรม 3 อย่างสำหรับผู้ยากไร้ในช่วงเทศกาลวันขอบคุณพระเจ้าและวันคริสต์มาส

งานเลี้ยงอาหารมังสวิรัติในวันขอบคุณพระเจ้าสำหรับผู้ไร้ที่อยู่อาศัย

ในวันที่ 21 พฤศจิกายน 2548 ผู้ประทับจิตได้ให้บริการอาหารมังสวิรัติในงานเลี้ยงอาหารกลางวันวันขอบคุณพระเจ้า ซึ่งอุปถัมภ์โดยคณะบาทหลวงของเมือง ณ สถานที่พักพิงผู้ไร้ที่อยู่อาศัยเขตซานตาคลาร่า

อาหารกลางวันในปีนี้เป็นครั้งแรกที่คณะบาทหลวงและผู้พำนักได้รับประทานอาหารมังสวิรัติที่เอร็ดอร่อย และพวกเขารู้สึกทึ่งจริง ๆ ในความมากมายของอาหารที่ได้จัดบริการ รวมไปถึงไก่งวงมังสวิรัติ สลัด มันฝรั่งบด ข้าวผัด ซุป และครีมชีสโรล ในระหว่างงานเลี้ยงอาหารกว่า 100 จานได้ถูกรับประทานจนหมดเกลี้ยงโดยผู้ไร้ที่อยู่อาศัย ซึ่งรู้สึกหลงใหลในรสชาติของอาหารที่เอร็ดอร่อย และประหลาดใจที่อาหารนั้นไม่มีผลิตภัณฑ์จากเนื้อสัตว์

ผู้ที่เข้าร่วมรู้สึกขอบคุณสมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่เป็นอย่างสูง ที่ได้จัดงานฉลองเทศกาลวันหยุดเป็นอย่างดีแก่พวกเขา ซึ่งจะเป็นที่จดจำไปยาวนาน เพราะว่าเป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้รู้ว่า สามารถเอร็ดอร่อยกับอาหารที่ไม่ต้องทำลายสรรพสัตว์อื่น ๆ หลังจากเสียงตอบรับที่เป็นบวกจากผู้ที่พักอาศัย คณะบาทหลวงของเมืองก็ได้ขอให้ผู้ประทับจิตให้บริการอาหารให้มากขึ้นในอนาคต และผู้บำเพ็ญก็ตกลงอย่างมีความสุข

สรรเสริญจิตวิญญาณของพระเจ้า

จากนั้นในวันที่ 17 ธันวาคม 2548 ด้วยความช่วยเหลือของพระ ผู้ประทับจิตก็ได้แจกของขวัญวันคริสต์มาสประจำปีสำหรับผู้ไร้ที่อยู่อาศัยในโบสถ์เฟิร์สทคริสเตียน ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับรัฐบาลของเมืองในใจกลางเมืองซานโฮเซ่

ก่อนกิจกรรมนี้ 3 วัน ใบปลิวเกี่ยวกับสถานที่และเวลาถูกส่งไปยังสถานพักพิงที่ไร้ที่อยู่อาศัยท้องถิ่นต่าง ๆ ดังนั้น ในวันที่มีการแจกจ่ายของพี่ชายพี่สาวผู้ไร้ที่อยู่อาศัยจำนวนมากก็ได้ยืนเข้าคิวอย่างอดทนเป็นเวลาหลายชั่วโมงล่วงหน้า และเมื่อผู้ประทับจิตได้มาถึงเวลา 14.00 น. ก็ได้มีคิวยาวอยู่แล้ว ของขวัญในปีนี้จากอาจารย์ซานตา ได้แก่ เสื้อเจ็คเก็ตที่อุ่นสำหรับผู้ใหญ่และเด็ก ถุงนอน ถุงเท้า ถุงมือ หมวก แปรงสีฟัน ยาสีฟัน เซนด์วิชมังสวิรัติ น้ำขวด และคุกกี้ นอกจากนั้น ครอบครัวที่มีเด็กเล็ก ๆ ก็ได้รับของขวัญด้วย

ในกิจกรรมนี้ถุงของขวัญที่มีสีสันงดงาม 200 ถุง ซึ่งห่อด้วยความรักความเอาใจใส่ได้ถูกแจกจ่ายออกไปอย่างรวดเร็ว และเนื่องจากจำนวนของผู้ที่มารับของมีมากกว่าสองเท่าของปีที่แล้ว คนจำนวนมากจึงไม่ได้รับของขวัญ ดังนั้น ผู้ประทับจิตจึงได้ซื้อของขวัญเพิ่มเติม เพื่อว่าจะไม่มีใครจากไปมือเปล่า

เพลงจากหัวใจ-โปรแกรมวันคริสต์มาสสำหรับกลุ่มผู้หญิงและเด็กพิเศษ

ต่อมาในวันที่ 20 ธันวาคม 2548 เพื่อนบำเพ็ญได้ทำงานร่วมกับกลุ่มสังคมสงเคราะห์ Asian Americans for Community Involvement (AACI) เพื่อจัดการแสดงขับร้องเพลงคริสต์มาสให้แก่ผู้หญิงที่มีเชื้อชาติหลากหลายและลูก ๆ ของพวกเขา ซึ่งเป็นผู้รอดพ้นจากความรุนแรงในบ้าน AACI (www.aaci.org) เป็นองค์กรที่ไม่ได้มุ่งหวังกำไรที่ใหญ่ที่สุดในเรื่องทนาย การศึกษา สุขภาพ และการบริการมนุษย์ ซึ่งให้ความช่วยเหลือกับชาวอเมริกันเอเชียแปซิฟิกในซานตา คลารา แคลิฟอร์เนีย

ก่อนรายการร้องเพลง พี่ชายและพี่สาวได้ให้บริการอาหารมังสวิรัติแก่แขก ซึ่งทุกคนก็ได้รับประทาน สำหรับผู้หญิงบางคน มันเป็นงานครั้งแรกที่พวกเขาได้เข้าร่วมในหลายปีมานี้ อันเนื่องมาจากสภาพที่ยากลำบากในบ้าน หลังจากอาหารว่าง การขับร้องก็เริ่มขึ้น และพอถึงตอนกลางรอบ ทุกคนก็ได้เข้าร่วม รวมถึงเด็ก ๆ ในระหว่างกิจกรรมลูกค้าของ AACI เจ้าหน้าที่และอาสาสมัครต่างก็ขับร้องเพลงคริสต์มาสเป็นภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษาเอาหลัก และงานเลี้ยงก็เต็มไปด้วยความรื่นเริง ทุกคนรู้สึกว่ามีส่วนร่วมโดยตลอด!

มีการแสดงมายากลจีนโดยน้องชายที่ประทับจิตครึ่งหนึ่ง ซึ่งได้สะกดผู้ชมด้วยพรสวรรค์ของเขา และรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ และได้ร้องเพลงร่วมกับนักร้องด้วยเสียงเปียโน สำหรับส่วนหนึ่งของการแสดง จากนั้น ช่วงเวลาที่รื่นเริงที่สุดของคืนนั้นก็ได้มาถึง เมื่อแขกได้รับของขวัญที่มีกระดาษห่อและถุงของขวัญสีสันสวยงาม อภินันทนาการจาก AACI และศูนย์ซานโฮเซ่

ในช่วงเหตุการณ์ที่พิเศษนี้ ผู้เข้าร่วมรู้สึกถึงความรักและความสนับสนุนอย่างมาก ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเราจะเป็นใครหรืออยู่ที่ไหน มนุษย์ทุกคนก็เกี่ยวข้องกันอย่างใกล้ชิดในสังคมที่ใหญ่กว่า และขอขอบคุณหน่วยงานอย่างเช่น AACI ความดีและความงามของสังคมได้ถูกยกระดับให้สูงขึ้นทุกวัน โดยเจ้าหน้าที่และอาสาสมัครที่อุทิศตน

ด้วยการทำงานร่วมกับคณะบาทหลวงของเมือง โบสถ์เฟิร์สทคริสเตียน และ AACI พี่ชายและพี่สาวกวนอิมก็ได้เข้าใจในคติพจน์ของท่านอาจารย์อย่างลึกซึ้งขึ้น “การช่วยเหลือผู้อื่น ก็คือการช่วยเหลือตัวเรา” และรู้สึกมีความสุขจริง ๆ ในขณะที่นำความรักสู่ผู้อื่นอย่างไม่มีเงื่อนไข ดังนั้น เทศกาลวันหยุดในปีนี้จึงเป็นหนึ่งในเทศกาลที่น่าจดจำมากที่สุดของพวกเขา และความตั้งใจในปีใหม่ของพวกเขาก็คือ การให้พระเจ้ารับใช้ผ่านตัวเราต่อไป ♥

รายงานจากซานฟรานซิสโก สหรัฐอเมริกา

ให้ความอบอุ่นและการบำรุงเลี้ยง
ทางจิตวิญญาณในฤดูหนาว

โดยกลุ่มข่าวซานฟรานซิสโก (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)

ในวันที่ 11 ธันวาคม 2548 เพื่อนบำเพ็ญจากศูนย์ซานฟรานซิสโก ได้ทำโครงการแจกของบรรเทาทุกข์ในฤดูหนาวประจำปีของพวกเขากับผู้ไร้ที่อยู่อาศัยท้องถิ่น ได้มีการทำกิจกรรมนี้ในตอนต้นของฤดู เพราะฤดูหนาวในบริเวณอ่าวอาจจะหนาวได้ทีเดียว โดยมีฝนตกหนัก และสิ่งของต่าง ๆ จะช่วยให้ผู้รับจัดการกับสภาพอากาศที่รุนแรงได้

ก่อนอื่นผู้บำเพ็ญได้ซื้อถุงนอน 100 ถุง พร้อมกับเสื้อแจ๊คเก็ต หมวกที่อุ่น ถุงเท้า ถุงมือ และอาหาร อาหารได้ถูกห่อเป็นถุง ๆ ซึ่งได้ใส่หนังสือตัวอย่างของท่านอาจารย์เข้าไปด้วย เพื่อว่า ผู้ไร้ที่อยู่อาศัยจะได้รับประโยชน์จากความช่วยเหลือทั้งทางจิตวิญญาณและทางวัตถุ

หลังจากการบรรจุหีบห่อเสร็จเรียบร้อยลง ผู้ประทับจิตก็ได้ขับรถเป็นเวลาหลายชั่วโมงตลอดคืน เพื่อค้นหาผู้ยากไร้ในสไตล์โยคีที่มีความสุขตามปกติ ด้วยความรักและความสุขในหัวใจของพวกเขา และเมื่อผู้ไร้ที่อยู่อาศัยได้รับของขวัญ พวกเขาก็รู้สึกขอบคุณและมีท่าทีว่าเป็นบวก ดังนั้น พี่ชายและพี่สาวจึงรู้สึกพอใจเป็นอย่างมากในการให้แก่บุคคลเหล่านี้ พร้อม ๆ กับความรู้สึกแห่งความเมตตาที่ยิ่งใหญ่และความเห็นอกเห็นใจ

ขอบคุณท่านอาจารย์ สำหรับความช่วยเหลือผู้ประทับจิตซานฟรานซิสโก ในการให้ของบรรเทาทุกข์กับเพื่อนผู้ด้อยโอกาสของพวกเขา ซึ่งจะได้รับประโยชน์อย่างมากจากสิ่งของต่าง ๆ เหล่านี้ในฤดูหนาว และที่สำคัญคือ จากอาหรบำรุงเลี้ยงทางจิตวิญญาณอันสุดประมาณของท่าน ♥