อาหารมังสวิรัติที่สมบูรณ์ในงานปลดเกษียณ

ตามกฎเกณฑ์ ทางโรงเรียนจะจัดงานเลี้ยงส่งปลายเดือนมิถุนายน แต่ข้าพเจ้าเป็นครูคนเดียวเท่านั้น ที่ทานอาหารมังสวิรัติระยะยาว ถ้าหากเหมือนปีก่อน ๆ ทุกคนทานเหล้า ทานเนื้อสัตว์ เฮฮากัน นั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้าพเจ้าปรารถนา ดังนั้นจึงได้บอกเล่าความในใจให้กับหัวหน้าฝ่ายบุคลากรทราบ เพื่อให้ยกเลิกงานเลี้ยงในครั้งนี้ จากการติดต่อหลายครั้ง 2-3 วันต่อมา หัวหน้าฝ่ายบุคลากรมาแจ้งให้ข้าพเจ้าทราบว่า งานเลี้ยงต้องจัดตามปกติ ยกเลิกไม่ได้ เพราะเป็นประเพณีอันดีงามของโรงเรียน สิ่งที่ทำให้ข้าพเจ้าดีใจและตื่นเต้นก็คือ เขากล่าวว่าเรื่องนี้ได้ไปปรึกษาครูใหญ่แล้ว กำหนดจะทำตามความประสงค์ของข้าพเจ้า จัดงานเลี้ยงอาหารมังสวิรัติ ขอเพียงให้ข้าพเจ้าเสนอสถานที่ร้านอาหารมังสวิรัติมาสัก 2-3 แห่ง สำหรับเรื่องอื่นๆ เขาจะจัดการให้เรียบร้อย ขอให้ข้าพเจ้าไม่ต้องกังวลใจ

วันรุ่งขึ้นประชุมตอนเช้า หัวหน้าฝ่ายบุคลากรกล่าวกับคุณครูทั้งหลายว่า “งานเลี้ยงปลดเกษียณครั้งนี้ ข้าพเจ้าเป็นผู้กำหนดเอง ได้จัดเตรียมอาหารสุขภาพให้กับทุกท่านโดยเฉพาะ ไม่เพียงไม่ทำให้ร่างกายต้องรับภาระ ยังทำให้ทุกคนได้ลิ้มรสอาหารเลิศรสที่แตกต่างกันอีกด้วย ขอให้ทุกคนเข้าร่วมงานเลี้ยงด้วย มาชิมอาหารด้วยกัน!” เมื่อฟังเขากล่าวจบ ข้าพเจ้านับถือคำพูดที่ชาญฉลาดของเขา โดยหลีกเลี่ยงแรงต่อต้าน กำหนดงานเลี้ยงอาหารมังสวิรัติได้อย่างสบาย

เพื่อเป็นการตอบแทนเพื่อนร่วมงานที่ให้การดูแลและช่วยเหลือข้าพเจ้าตลอดมาหลายปี ข้าพเจ้าได้นำบทกวีที่เขียนไว้ก่อนหน้านี้ และเพิ่มคำอวยพรของตัวเองลงไป ไปให้คนเชี่ยวชาญจัดพิมพ์ จัดทำเป็นการ์ดที่พับเป็น 6 หน้าได้ มองดูสวยงามน่ารัก เป็นอาหารใจที่จะส่งมอบให้กับทุกคน นอกจากนี้ วานผู้ปกครองนักเรียน นักศิลปะฝีมือเยี่ยมชาวอินโดนีเซีย ทำขนมสัปรดหวานกรอบบรรจุกล่องของขวัญเป็น "ของขวัญทางวัตถุ" เพราะภายในเต็มไปด้วยความรัก ดังนั้น เพื่อนร่วมงานได้รับแล้วต่างถูกใจมาก

เมื่อถึงวันจัดงาน ข้าพเจ้าไปถึงสถานที่งานก่อนคนอื่น หลับตาขอให้ท่านอาจารย์ให้พร และมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับท่านอาจารย์ เป็นไปตามที่ข้าพเจ้าขอ ในงานเต็มไปด้วยความอบอุ่นคึกคัก เจ้าหน้าที่บริการด้วยมารยาทที่ดี อาหารหลากหลายผสมเข้ากันได้ดีด้วย นอกจากเจ้าหน้าที่ที่ต้องอยู่เฝ้าโรงเรียนแล้ว เจ้าหน้าที่เกือบทั้งหมดต่างมาร่วมงานกัน โต๊ะจำนวน 10 ตัวเต็มหมด คุณครูที่เป็นพิธีกร 2 ท่าน อ่านบทกวีข้าพเจ้าเป็นตอน ๆ สลับกับรายการต่าง ๆ เข้ากับบรรยากาศของบทกวีได้เป็นอย่างดี คุณครูอีกสิบกว่าคนขึ้นไปร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า เข้ากับเสียงขลุ่ย ทำให้ข้าพเจ้าซาบซึ้งใจมาก! สิ่งที่ต้องกล่าวถึงเป็นพิเศษคือ ได้ข่าวว่าเพื่อนร่วมงานที่ชอบทานเหล้า เกรงว่าจะทำให้ข้าพเจ้าผิดศิล ดังนั้น ไม่มีผู้ใดทานเหล้าเลย

งานเลี้ยงอาหารที่สมบูรณ์ครั้งนั้นได้ผ่านไปหนึ่งปีแล้ว แต่ยังอยู่ในความทรงจำ เขียนมันออกมา อยากฝากบอกกับทุกคนว่า แม้จะอยู่ในสภาพที่มีอุปสรรค มีเพียงพวกเราคนเดียวที่ทานมังสวิรัติ ก็ต้องยึดถือให้ถึงที่สุด พยายามต่อสู้ไป โดยไม่ยอมท้อถอย เพื่อรักษา[จุดยืน] ของตัวเองให้ได้ สิบกว่าปีที่ผ่านมา จากการเข้าใจผิดจนเข้าใจได้จึงเป็นเรื่องน่าดีใจ จากการอดทนที่เงียบๆ จนถึงได้รับความสุขอย่างเงียบๆ ตลอดทางที่เดินมา เป็นเพราะมีอาจารย์แม่ที่ดีพร้อม จึงมีความดีพร้อมที่ตามมา!

<<	สารบัญ	>>
ส่งหน้านี้ต่อให้เพื่อน ๆ