ถ : บุคคลจะเอาชนะความเป็นมนุษย์ของเขาซึ่งมีความอ่อนแอและความกลัวมากมายภายในตัวเขาได้อย่างไร? และเขาจะรู้สึกเป็นเหมือนพระเจ้าได้อย่างไร? บางทีมันอาจเป็นความกล้าที่จะรู้สึกว่าคุณคือพระเจ้า

อ : แน่นอน ตอนนี้เรายังไม่กล้า เพราะเรายังไม่ได้เป็น เธอได้ลืมไป หลังจากที่ได้ปลุกพระเจ้าที่อยู่ภายในให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง จากนั้นพระเจ้าก็จะรู้ว่าพระเจ้าคือพระเจ้า เธอจะไม่มองว่าตนเองเป็นร่างกายที่อ่อนแอนี้ เป็นคุกของเนื้อหนังนี้อีกต่อไป เธออยู่ในบ้านหลังนี้นานเกินไป และเธอจะคิดว่า เธอคือบ้าน แต่ทันทีที่เธอเปิดประตูและก้าวออกไปข้างนอก เธอก็จะรู้ว่าเธอไม่ใช่บ้าน มันไม่สำคัญว่าบ้านจะดูไม่ดีเพียงไร ทรุดโทรมเพียงไร สภาพของบ้านย่ำแย่เพียงไร มันก็ไม่ใช่ตัวเธอ มีระบบคอมพิวเตอร์อยู่ในบ้านหลังนี้ซึ่งเราเรียกว่าสมอง และมันเป็นสมองที่บอกเธอ ว่าเธออ่อนแอ ว่าเธอทำผิดพลาด ว่าเธอเดือดร้อน ว่าเธอโง่ เธอโง่เขลา ฯลฯ เพราะสมองบันทึกข้อมูลทุกอย่างทุก ๆ วันในสิ่งที่เธอทำ และเธอมีปฏิกิริยาอย่างไร เธอรู้สึกอย่างไร ฯลฯ ดังนั้น ทุกครั้งที่เธอเปิดข้อมูลที่บันทึกไว้ออกมาอีก มันก็จะทำให้เธอรู้สึกว่า เธอเป็นแบบนั้น

หลังจากการรู้แจ้ง เราสามารถทำได้ทุก ๆ วัน อย่างน้อยที่สุดก็ชั่วคราว ปลดปล่อยตัวเราออกจากกายเนื้อและสมอง และรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเรา ซึ่งสมบูรณ์พร้อม มีเกียรติ เต็มไปด้วยความรักและปัญญาทั้งมวล แต่ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพียงแค่การพูด! เธอจะต้องมีประสบการณ์ในเรื่องนี้ การพูดถึงเรื่องเค้กไม่ได้ทำให้เธอได้รู้รสชาติอะไร เธอควรเข้ามารับประทานเค้กเอง แล้วเธอจึงจะรู้ว่ามันคืออะไร

<<	สารบัญ	>>
ส่งหน้านี้ต่อให้เพื่อน ๆ