บทกวีอมตะ

วีระบุรุษ เงียบ

 

เขียนโดยอนุตราจารย์ชิงไห่ (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)

แด่ตำรวจที่ดีทั้งหลาย

 

 

 

ในลมเยือกเย็นแห่งฤดูหนาว
ท่านยืนตระหง่านเหมือนรูปปั้นกรีกมหึมา
พายุมหาสมุทรดูเหมือนจะหันเหไปจากท่าน
กลัวเกรงในความกล้าหาญอันทรหด
ในเมฆหมอกอันร้อนระอุของเที่ยงวันแห่งฤดูร้อน
ยิ้มอันสง่างามของท่านละลายเสียงพร่ำบ่น
พระอาทิตย์จะเหนียมอายที่จะสู้ความอดทนของท่าน
ในความวุ่นวายของชั่วโมงจราจร
แขนที่สร้างความมั่นใจของท่านนำระเบียบกลับคืนมา
ไม่เคยคาดหวังคำขอบคุณ

ยามฉันลืมที่จะขับช้าลงในถนนที่พลุกพล่าน
ท่านดุฉันให้กลับคืนสู่ความเร็วที่ปลอดภัย
เมื่อฉันถูกขังอยู่ข้างนอกในเวลาเที่ยงคืน
ท่านพูดว่า : "ขอต้อนรับกลับบ้าน!" ด้วยลูกกุญแจและรอยยิ้ม
ยามที่ฉันหลงทางบนทางมอเตอร์เวย์ที่เครียด
ท่านขับไปกับฉันไปยังสถานที่ที่ถูกต้อง
ท่านพูดภาษาของฉันด้วย
ท่านได้พยายามจริง ๆ….

ดุดันกับคนเลว
นิ่มนวลต่อผู้ว่าง่าย
แม้ต้องจัดการมาก
กับด้านที่เป็นลบของมนุษย์
น่าประหลาด หัวใจท่านยังคงมีความเชื่อใจมากมาย
ด้วยวิธีการนับหมื่น
ท่านแสดงความดีอันแท้จริงของท่าน

ฉัน จำได้
เมื่อเราพบกันครั้งแรก
ท่านอุ้มฉันไปไว้ข้างทาง
(ความพยายามที่ล้มเหลวครั้งที่สองของฉัน
กับรถมอเตอร์ไซค์)
ท่านตะโกนกับเจ้าหน้าที่รักษาพยาบาล:
“ทำอะไรบางอย่างสิ ทำอะไรบางอย่างสิ…
หล่อนยังดีอยู่หรือ หล่อนยังดีอยู่หรือ?”
ใบหน้าของท่านเหมือนกับ
ใบหน้าของพ่อผู้เป็นห่วง
รัศมีแห่งจิตวิญญาณของท่านเหมือนกับ
เทวดาองค์หนึ่ง
ใบหน้านี้ฉันจะจดจำเสมอ…

 

 

อ้อใช่ ฉันรู้จักท่านดี
ในเมืองแปลกถิ่น
ในหมู่บ้านของฉัน
ในซอยที่น่ากลัวที่แคบและมืดมาก
ณ ชายหาดที่ร้างยามอรุณรุ่ง…
ส่วนใหญ่ท่านจะอยู่ตัวคนเดียว
หรืออยู่กับพระเจ้า!

ท่านเป็นทหารวันต่อวันที่กล้าหาญที่สุด
ต่อสู้กับสงครามที่ต่อเนื่อง
สู้กับความรุนแรงและความอยุติธรรม
ช่วยเหลือผู้อ่อนแอ
ปกป้องผู้บริสุทธิ์ไร้เดียงสา
เอาชีวิตของท่านเข้าเสี่ยง
เพื่อรักษาความปลอดภัยและความสงบสุข
สำหรับพลเมืองของท่าน
และสำหรับผู้ที่ท่านไม่รู้จัก
เหมือนกับฉัน! "เป็นเพียงนักท่องเที่ยว…"

 

แต่ฉันก็เป็นสาธารณชนด้วยเช่นกัน
ผู้ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจที่จะเขียนบทโคลงนี้ให้ท่าน
เพราะมันเป็นวันคริสต์มาส
และสิ่งนี้ควรเป็นของขวัญอันน้อยนิดจากเรา
เป็นเสียงสะท้อนกลับที่ผูกโบว์ด้วยบางสิ่งที่เป็นบวก
บรรจุด้วยความรักและปิดผนึกด้วยความเคารพสำหรับท่าน
เพื่อว่าในวันหนึ่งเมื่อท่านรู้สึกเหน็ดเหนื่อย
กับการจัดการกับความมืด!
ท่านอาจจดจำได้ถึงจดหมายฉบับนี้
ขอให้รู้ว่าสาธารณชนรักท่าน!
เพียงแต่ว่าสังคมยังคงบ่มเพาะความบกพร่อง อันมิอาจอธิบายได้ !
แต่เราจะพยายามด้วยวิธีการต่าง ๆ มาแก้ไข….

ขณะนี้เป็นเทศกาลพิเศษ
และฉันไม่แน่ใจว่าจะส่งอะไรดี!
(ให้กับตำรวจ!)
ดังนั้น ฉันขออวยพรอย่างจริงใจให้ท่านสุขสันต์ในวันคริสต์มาส
ขณะที่ปีเก่าเคลื่อนสู่การจบสิ้น
ขอให้เราทั้งหลายเริ่มต้นชีวิตที่มีความสุขอย่างสดชื่น
ขอให้วันเวลาของเรามีเหตุการณ์ที่ดี ๆ

หวังว่า "สิ่งเลว ๆ จะหายไปทั้งหมด"
แต่กระนั้นก็ดี
มันก็นับว่าดีเสมอที่จะเห็นตำรวจอยู่ใกล้ตัว
เดินอย่างสง่าภาคภูมิ ดูดี พูดด้วยความภาคภูมิใจ
ในเครื่องแบบที่เป็นตัวแทนของความคุ้มครอง
เข้มแข็งแต่ยุติธรรม ถ่อมตนแต่ปราศจากความกลัว
ท่านเป็นวีระบุรุษเงียบ
ผู้ซึ่ง "รักในสิ่งที่เราทำ" (*)
และประชาชนก็รักท่าน

ซีดีเอลแอ

~ ~ ~~ ~ ~

(*) พูดจากตำรวจที่ได้พบบนท้องถนน