|
อะเซอไบจานเป็นประเทศมุสลิมเล็ก ๆ มีประชากรแปดล้านคน อยู่ด้านทะเลกาสเปียน ตั้งแต่ปี 2531 ความขัดแย้งเป็นผลให้ผู้คนอพยพหนีจากบ้าน คนเป็นจำนวนมากปัจจุบันอาศัยอยู่ในแคมป์ผู้ลี้ภัยและต้องจากบ้านมานานกว่าสิบปี ท่านอาจารย์ผู้เมตตาของเราได้รับรู้ถึงความทุกข์ยากของคนกลุ่มนี้ได้บอกให้ผู้ประทับจิตหลายคนไปเยี่ยมเยียนค่ายผู้ลี้ภัยที่ใหญ่ที่สุดในซาไบราบัด พร้อมนำสิ่งของและการปลอบโยนทางจิตวิญญาณจากท่านอาจารย์ วันที่ 13 พฤศจิกายน ปีทองที่ 3 (2549) ผู้ประทับจิตจากฮ่องกงได้มาถึงบาคูซึ่งเป็นเมืองหลวง คนท้องถิ่นที่นั่นพูดภาษาพื้นเมืองอะเซอไบจาน หลายคนยังพูดภาษารัสเซียได้ด้วย แต่มีน้อยคนที่พูดภาษาอังกฤษ หลังจากที่ได้เข้าพักในโรงแรม เราดีใจที่ได้พบกับการจัดเตรียมของพระเจ้าให้ได้ผู้ช่วยที่มีความสามารถมีความคล่องตัวและพูดภาษาอังกฤษได้ดี เขาคือผู้จัดการฝ่ายขายของโรงแรม เขาให้การช่วยเหลือหาล่ามและคนขับรถที่รู้เส้นทางถนนของประเทศ เราเตรียมพร้อมที่จะไปเยี่ยมแคมป์ที่พักแต่เช้าของวันรุ่งขึ้น เมื่อพวกเรามาถึง เราพบว่าผู้ลี้ภัยส่วนมากสร้างกระท่อมด้วยดินเหนียวด้วยตัวพวกเขาเอง ผู้คนที่อยู่ในแคมป์ดีใจมากที่ได้พบเห็นชาวต่างชาติมาเยี่ยมเยียน พร้อมกับบอกเราว่า ฤดูหนาวกำลังใกล้เข้ามา อาหารเป็นสิ่งที่พวกเขาคำนึงมากที่สุด เจ้าหน้าที่แคมป์บอกเราว่า สิ่งแรกเราต้องมีใบอนุญาตจากเจ้าหน้าที่รัฐบาลท้องถิ่น เราจึงไปที่ตึกเทศบาลของซาไบราบัดและกรอกใบยื่นใบสมัคร จากนั้นต้องไปพบเจ้าหน้าที่ 3 ระดับ ก่อนที่จะถูกส่งกลับไปที่รัฐมนตรีผู้ดูแลผู้ลี้ภัยในบาคู เช้าตรู่วันรุ่งขึ้นเราไปหารัฐมนตรี หลังจากพบเจ้าหน้าที่ผู้ใหญ่ที่นั่น เราก็สามารถจัดการให้ได้รับอนุญาตจากรัฐบาลเพื่อส่งอาหารไปที่แคมป์ เจ้าหน้าที่ที่นั่นต้องการให้เราจัดแบ่งปันส่วนให้ทุกคนได้ส่วนเท่า ๆ กันรวมทั้งเด็ก มียอดจำนวนทั้งหมด 8,875 คน ผู้ประทับจิตจัดการซื้ออาหารทันที ผู้จัดการฝ่ายขายลางานในวันนั้นเพื่อพาเราไปพบกับเพื่อนของเขาที่เป็นเจ้าของธุรกิจอาหารขายส่งที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวง เจ้าของกิจการประทับใจความห่วงใยของเราที่มีต่อผู้ลี้ภัยได้ลดราคาให้เรามากมาย เราสั่งอาหารจำนวน 9,000 ส่วน แต่ละส่วนบรรจุด้วยแป้ง 1 กิโลกรัม ชา 100 กรัม น้ำตาล 1.5 กิโลกรัม รายการอาหารนี้เป็นสิ่งที่ผู้ลี้ภัยอยากได้ แต่ละส่วนของอาหารมีสติกเกอร์รูปท่านอาจารย์และข่าวสารจากท่านอาจารย์พิมพ์เป็นภาษาอะเซอไบจานติดอยู่ “‘เราจะต้องไม่ลืมพระเจ้า แล้วเราก็จะได้ทุกสิ่ง เพราะว่าทุกสิ่งนั้นมาจากพระเจ้า” กล่าวโดยอนุตราจารย์ชิงไห่.
วันถัดมาเราเช่ารถบรรทุก 40 ฟุต อัศจรรย์ที่ของขึ้นรถได้เต็มพอดี เต็มตู้จนมาถึงประตูเปิดที่อยู่ด้านหลัง ตอนเช้าวันที่ 17 พฤศจิกายน เราออกเดินทางไปแคมป์แต่เช้า เมื่อมาถึงก็ได้พบเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นทั้งหมดรอเราอยู่พร้อมกับฝูงชนจำนวนมาก เราเริ่มขนถ่ายอาหารไปยังที่ที่เตรียมไว้โดยทันที ผู้อยู่อาศัยในแคมป์เข้าแถวเป็นระเบียบรอรับอาหาร พวกเขาดีใจมากพร้อมกับกล่าวคำขอบคุณตลอดเวลา จากนั้นไม่นานก็มืดต้องหยุดการแจกของจนถึงตอนเช้าวันรุ่งขึ้น เพราะไฟฟ้าที่นั่นมีจำกัดมาก ก่อนที่เราจะออกจากที่นั่นในเย็นนั้น เจ้าหน้าที่ได้เปลี่ยนกิริยาที่เข้มงวดของพวกเขาในทันทีทันใด พวกเขาเข้ามาจับมือกับเราอย่างกุลีกุจอพร้อมกับสัญญาว่า ทุกคนจะได้รับห่อของขวัญอย่างยุติธรรมและเป็นระเบียบในวันรุ่งขึ้น พวกเขาขอให้เราขอบคุณสุภาพสตรีผู้ที่อยู่เบื้องหลังขบวนงานทั้งหมดนี้ วันรุ่งขึ้นเราได้รับเชิญให้พบปะกับคณะรัฐมนตรีผู้ดูแลปัญหาผู้ลี้ภัยและการช่วยเหลือระหว่างประเทศ เมื่อเรามาถึงรัฐมนตรีบอกเราว่า เขาได้รับรายงานเรื่องการปฏิบัติงานของเราในวันก่อน เขาขอบคุณสมาคมที่มาจากแดนไกลเพื่อมาช่วยคนอะเซอไบจาน เขาหวังว่าเราจะช่วยบอกคนในโลกภายนอกเกี่ยวกับสถานการณ์ของผู้ลี้ภัยในอะเซอไบจาน ผู้ประทับจิตขอบคุณท่านอาจารย์ที่ให้โอกาสพวกเขาได้รู้และบริการผู้คนที่อยู่ห่างไกลของโลกนี้ ในช่วงดำเนินการเราได้พบผู้คนที่งดงาม คนท้องถิ่นทั้งหมดที่ช่วยเราดีใจมากที่ได้รับรูปของท่านอาจารย์ พวกเขาย้ำพูดกับเราให้ขอบคุณ 'อัสตาด ชิงไห่' ('อัสตาด' หมายถึง บรมอาจารย์ในภาษาท้องถิ่น) ที่เอาใจใส่ต่อผู้คนของพวกเขา มีหลาย ๆ ครั้งที่ผู้จัดการฝ่ายขายแสดงความต้องการขอพบท่านอาจารย์ เขาได้นำรูปภาพของท่านอาจารย์ไปยังชายที่เป็นที่นับถือบูชาและมีคนรู้จักมากในบาคู เมื่อเห็นภาพชายที่ผู้คนบูชานี้พูดกับผู้จัดการว่า สุภาพสตรีนี้เป็นผู้ใกล้ชิดกับพระเจ้าและศักดิ์สิทธิ์มาก ดังนั้นผู้จัดการแสดงความเชื่อว่า ท่านอาจารย์เป็นศาสดาที่ส่งโดยตรงจากพระเจ้า เขารู้สึกขอบคุณมากเมื่อเราให้หนังสือตัวอย่างภาษารัสเซียแก่เขา เขาบอกว่าเขาจะแบ่งรูปของท่านอาจารย์ให้กับญาติมิตรของเขา จากการไปเยี่ยมเยียนในช่วงเวลาน้อยกว่าหนึ่งอาทิตย์ เรารับรู้ถึงพลังของท่านอาจารย์ที่มีผลต่อประเทศนี้เห็นได้จากการเปลี่ยนปฏิกิริยาของคนท้องถิ่นที่เราได้พบจากรัฐมนตรีตำแหน่งสูงจนถึงคนยากจน เรารู้สึกยินดีกับประชาชนอะเซอไบจาน เพราะว่าเรารู้ว่าประเทศที่อยู่ห่างไกลนี้ ตอนนี้ได้รับการอวยพรโดยตรงจากพระเจ้า
ค่าใช้จ่ายของสมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่ที่จัดให้กับการดูแลผู้ลี้ภัยในแคมป์อะเซอไบจาน
|