โดยกลุ่มข่าว ซาน พอโล เดือนมกราคม 2550 บางบริเวณทางใต้ของบราซิลเกิดฝนตกหนัก ก่อให้เกิดโคลนถล่มหรือน้ำท่วม อาจารย์เป็นห่วงผู้คนที่ถูกกระทบอย่างรุนแรงที่สุด อาจารย์แนะนำให้ไปช่วยด้วยวิธีการใดก็ได้ที่ทำได้

วันที่ 10 มกราคม เพื่อนประทับจิตสองคนจากศูนย์ซานพอร์ลเริ่มด้วยการไปตรวจสอบสถานการณ์ที่โนวา ฟริเบอริโก ในรัฐ ริโอ, เดอร์ จาเนโร เป็นบริเวณที่ถูกผลกระทบรุนแรงที่สุดในรัฐ จากคำบอกเล่าของฝ่ายบุคคลของโซเชล แอสสีสแตนส์ซิเครททาริเอทในเมืองนี้ ผู้ประสบเคราะห์ยังต้องการสิ่งของพื้นฐานอยู่มาก เช่น อาหารและสิ่งของอนามัยส่วนบุคคล

ช่วงหลังของวันนั้น กลุ่มพี่น้องชายได้ไปที่ซูมิโคโรอยู่ในรัฐเดียวกัน แต่ออกไปทางตะวันตกเฉียงเหนือของโนวา ฟริเบอร์โกอีก 40 กิโลเมตร ขอบคุณการจัดการของพระเจ้า เกือบจะโดยทันทีพวกเขาได้คุยกับคุณซิซิเลีย มาเรีย ลู คาส เดอ อรูโจ หัวหน้ากองเลขาธิการส่งเสริมสุขภาพและสังคมท้องถิ่นเป็นผู้บอกพวกเขาถึงสิ่งของที่ต้องการมากที่สุด

ต้อนเช้าวันที่ 12 มกราคม เพื่อนปฏิบัติหกคนมาถึง ริโอเดอ จาเนโร เมืองหลวงของรัฐ เป็นที่สะดวกและง่ายกว่ามากที่จะซื้อของเป็นจำนวนมาก หลังจากจัดการที่พักในโรงแรม ด้วยการอวยพรที่ยอดเยี่ยมจากพระเจ้า กลุ่มพี่น้องชายได้พบกับผู้จัดการผู้ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับหัวหน้ากองเลขาธิการช่วยเหลือสังคมของโนวา ฟริเบอร์โก้ คุณมาเรีย โจส วีอีร่า ผู้จัดการคนนี้ได้ติดต่อกับเธอและขอตัวแทนบางคนของกองเลขาธิการให้รอสิ่งของบรรเทาทุกข์ที่จะส่งไปให้วันนั้นทั้งที่ไม่รู้แน่นอนว่าเมื่อไรของจะมาถึง

หลังจากใช้จ่ายเงิน 20,000 รีล (ประมาณ 9,345 เหรียญสหรัฐ) ซื้อข้าว ถั่วคิดนี่ สปาเก็ตตี้ มะเขือเทศเข้มข้น น้ำมันถั่วเหลือง กาแฟ เกลือ น้ำตาล ฟองน้ำขัดถู ผงซักฟอก กระดาษห้องน้ำ สบู่ล้างมือ น้ำยาฆ่าเชื้อ ยากัดใช้ในครัวเรือน ถุงขยะ พี่ชายน้องชายออกเดินทางเริ่มช่วงบ่ายไปส่งของที่โนวา ฟริเบอร์โกและซูมิโดโร

ถึงแม้ว่าจะเป็นเวลาประมาณ 20 นาฬิกา เมื่อมาถึงเมืองแรก คุณมาเรีย โจส วิอีร่าและบุคคลอื่น ๆ ก็ยังกำลังรอรับสิ่งของบรรเทาทุกข์เพื่อให้กับผู้รับเคราะห์ในเมืองนั้น คนท้องถิ่นให้การช่วยเหลือย้ายสิ่งของจากรถบรรทุกไปยังสถานที่เก็บของบรรเทาทุกข์ชั่วคราวอย่างกระตือรือล้น

ใบเสร็จจากองเลขาธิการช่วยเหลือสังคมใน โนวา ฟริเบอร์โก ริโอเดอ จาเนโร

โดยไม่มีการหยุดพัก เพื่อนประทับจิตเดินทางต่อไปที่ซูมิโดโรเนื่องจากเส้นทางด่วนสายตรงสายเดียวที่ออกจากโนวาฟริเบอร์โกไปซูมิโดโรได้รับความเสียหาย พวกเขาต้องไปเส้นอ้อมที่ยาวกว่าจึงมาถึงเมืองที่สองตอนเช้า 4 นาฬิกาของอีกวันหนึ่ง พวกเขาไปที่โรงเรียนที่เป็นที่พำนักของผู้รับเคราะห์ 120 คน มีคนมากกว่า 20 คน ตื่นขึ้นมาและรีบเข้ามาช่วยขนถ่ายสิ่งของบรรเทาทุกข์ไปที่โรงอาหารของโรงเรียนนี้

แม้ว่าฝนที่ตกหนักจะหยุดแล้ว และสถานการณ์ฉุกเฉินได้ผ่านพันไป ยังมีคนบางคนที่ต้องการความช่วยเหลือ กลุ่มคนนี้จะยังคงนำการปลอบโยนจากอาจารย์ไปยังผู้ที่ขาดแคลนแล้วก็จะรายงานติดตามมาในนิตยสารธรรมสาร

<<	สารบัญ	>>
ส่งหน้านี้ต่อให้เพื่อน ๆ