ความรักในรูปการกระทำ

รายงานจากเอาหลัก

ความรักอันประเสริฐของท่านอาจารย์ นำความหวังและความตื่นเต้นให้กับผู้ประสบภัยลมพายุ

รายงานโดยคณะกู้ภัยเอาหลักเหนือ (ต้นฉบับเป็นภาษาเอาหลัก)

ปลายเดือนกันยายน 2548 ทางทิศเหนือของเอาหลักได้ถูกลมพายุเข้าถล่ม 2 ครั้งติดต่อกัน ทำให้ 11 มณฑลเกิดน้ำท่วมจนได้รับความเสียหายอย่างหนัก ในจำนวนดังกล่าวมี เหล่าไช่, เยงไบ, นัมดิห์น และฟูเถา ทั้ง 4 มณฑล เสียหายหนักที่สุด เนื่องจากน้ำท่วม ทำให้ผู้คนในมณฑลดังกล่าวล้มตายเป็นจำนวนมาก บ้านเรือนพังเสียหาย ถนนถูกตัดขาดเป็นช่วง ๆ ที่นาได้รับความเสียหาย
 
เมื่อแรงลมอ่อนลง เพื่อนบำเพ็ญชาวเอาหลักทั่วประเทศกับศูนย์ต่าง ๆ ในสหรัฐอเมริกาและออสเตรเลียต่างให้ความสนใจทั่วหน้าทันที รวบรวมเงินบริจาคด่วน ขณะเดียวกันเพื่อนบำเพ็ญชาวเอาหลักในพื้นที่ได้จัดตั้งคณะช่วยเหลือขึ้นมา 3 คณะทันที นำเอาสิ่งของช่วยเหลือและเงินบริจาคไปมอบให้ถึงมือผู้ประสบภัยทันต่อเวลา ระหว่างการนำส่ง เนื่องจากถนนหนทาง สะพานต่างถูกน้ำซัดจนพังหมด คณะกู้ภัยต้องผ่านอุปสรรคต่าง ๆ มากมาย โชคดีที่มีพลังรักของท่านอาจารย์ให้พร ทำให้พ้นจากอันตรายได้ ไปถึงสถานที่เกิดเหตุได้อย่างปลอดภัย

เมื่อเพื่อนบำเพ็ญเห็นผู้ประสบภัยที่ตื่นตกใจช่วยตัวเองไม่ได้ เป็นเพราะได้รับความช่วยเหลือที่คิดไม่ถึงเหล่านี้และอาหารใจจากท่านอาจารย์ ต่างคลายความเศร้าโศกและดีใจทันที ในขณะที่ได้ส่งสิ่งของนั้น เพื่อนบำเพ็ญได้แสดงความรักความเห็นใจกับผู้ประสบภัย ช่วยบรรเทาความทุกข์ให้กับพวกเขาที่ได้สูญเสียญาติและทรัพย์สิน ผู้ประสบภัยต่างซาบซึ้งมาก และรู้สึกว่าสมาคมอนุตราจารย์ชิงไห่นานาชาติเป็นผู้นำความรักของพระเจ้ามาให้

ระหว่างการช่วยเหลือนั้น เพื่อนบำเพ็ญเห็นภาพที่พังเสียหาย จากลมพายุด้วยตาตนเอง รู้สึกความทุกข์ของผู้ประสบภัยเหมือนของตัวเอง อดไม่ได้ถึงกับน้ำตาไหลด้วยความสงสารพวกเขา

เพื่อนบำเพ็ญนอกจากแบ่งปันความรักกับผู้ประสบภัย ทำให้พวกเขาเข้าใจว่า ถึงแม้ฟ้าจะมีภัยพิบัติที่คาดคิดไม่ถึง แต่ความรักความเอาใจใส่ของพระเจ้าจะอยู่กับพวกเขาตลอดเวลา และหวังว่าจากการมอบข่าวสารทางจิตวิญญาณของท่านอาจารย์ สามารถทำให้ผู้ประสบภัยได้เข้าใจว่าพระเจ้ามีอยู่ เมื่อคณะช่วยเหลือจะจากสถานที่เกิดเหตุ ดวงตาของผู้ประสบภัยต่างส่องประกายแห่งความหวังทุกคน

เพื่อนบำเพ็ญที่เข้าร่วมการช่วยเหลือกู้ภัยเอาหลักตอนเหนือปี 2548 ต่างขอบคุณท่านอาจารย์ที่ให้โอกาสอันมีค่าให้กับพวกเขา นำเอาความรักความเมตตาของพระเจ้าไปมอบให้กับผู้ประสบภัย ขณะเดียวกันนำเอาคำสอนของท่านอาจารย์ การมีจิตใจที่บริการโดยไม่ได้คิดถึงตัวเองไปปฏิบัติ