บทกวี
พวกเราคือโบสถ์อันศักดิ์สิทธิ์
เขียนโดยเพื่อนบำเพ็ญวิถีสะดวกอายุ 16 ปี ไอวีล
อูลานบาตา มองโกเลีย(ต้นฉบับเป็นภาษามองโกเลีย)
| ข้ พเจ้าคือโบสถ์อันศักดิ์สิทธิ์ ท่านคือโบสถ์อันศักดิ์สิทธิ์ พวกเราต่างเป็นโบสถ์อันศักดิ์สิทธิ์ พวกเราเป็นคนก็คือโบสถ์อันศักดิ์สิทธิ์ พวกเราเป็นโบสถ์อันศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่ปุถุชน |
| ปัญญาของพระเจ้า วิญญาณอันศักดิ์สิทธิ์อยู่ภายในตัวพวกเรา พวกเราคือโบสถ์อันศักดิ์สิทธิ์ แม้กายเนื้อนี้จะต้องตาย อ่อนแอและธรรมดา ขณะที่พวกเรามีเมตตา กรุณา ดีใจ ก็คือนักบุญที่แสดงออกถึงคุณสมบัติของพระเจ้า |
| พุทธไม่ได้อยู่ภายนอก พุทธไม่ไม่อยู่ในรูปปั้นตามศาลเจ้า พุทธไม่ใช่กายเนื้อของคุณแม่ที่เมตตาตามบ้าน พุทธอยู่ภายในของพวกเรา แม้บางครั้งพวกเราอาจจะทำผิดบ้าง |
| ตัวคุณแม่ท่านเองก็เป็นพุทธ ไม่จำเป็นต้องไปกราบไหว้ ร่างกายธรรมดาของท่านเป็นโบสถ์อันศักดิ์สิทธิ์ของตัวเอง พวกเราไม่จำเป็นต้องไปอธิษฐานตามศาลเจ้าเพื่อขอให้คุ้มครอง การอธิษฐานที่แท้จริงคือการอธิษฐานต่อตัวแท้จริงของเราเอง |
| ท่านเป็นโบสถ์ที่ศักดิ์สิทธิ พระเจ้าอยู่ภายในตัวท่าน ความรักกับความบริสุทธิ์ คือตัวท่าน ท่านคือเมตตา ที่มิอาจประมาณได้ |
