เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆจากการบำเพ็ญ

ก่อนหน้านี้ขณะที่พวกเรากำลังดูโทรทัศน์ เห็นการโฆษณาบัตรรูดเงินสดของธนาคารมากเป็นพิเศษ เมื่อเห็นโฆษณามาก อดคิดไม่ได้ว่า เมื่อซื้อบัตรแล้วก็สามารถใช้รูดได้ในเวลาซื้อของ แล้วไปหักบัญชีที่ธนาคาร จากนั้นพวกเราค่อยเอาเงินไปเข้าธนาคาร ทำเช่นนี้เหมือนกับการยืมเงิน จำได้ว่าท่านอาจารย์เคยบอกว่า เวลาท่านไปซื้อของจะต้องตรวจสอบกำลังเศรษฐกิจของตัวเองก่อน ไม่มีเงินก็ไม่ซื้อ ไม่ค้างจ่ายและไม่ซื้อผ่อน ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงเข้าใจและรับรู้การโฆษณาเหล่านั้น

ทุกครั้งที่เห็นในโทรทัศน์ก็จะบอกกับคนในครอบครัวว่า “อาจารย์ไม่สนับสนุนคนไปยืมเงิน การใช้เงินด้วยการรูดบัตรเป็นการยืมเงิน ยืมเงินก็ต้องใช้เงินคืน โลกนี้ไม่มีอาหารมื้อเที่ยงฟรี ถ้าควบคุมความอยากไม่ได้ เกิดซื้อมากเกินไป ไม่มีเงินใช้คืนจะทำอย่างไร?” เป็นการอธิบายให้ลูกสาวที่เรียนชั้นประถมฟัง พวกเธออายุน้อย ง่ายต่อการถูกล้างสมองจากการโฆษณาเหล่านี้ได้โดยไม่รู้ตัว

เวลาผ่านไปไม่นาน ข่าวโทรทัศน์เริ่มรายงานปัญหาเรื่องคนเป็นหนี้มากมาย ครอบครัวของเราต่างเข้าใจ ท่านอาจารย์ปฏิบัติตนเป็นตัวอย่าง นำปัญญามาให้กับพวกเรา และลูกสาวคนเล็กก็เข้าใจคำพูดของท่านอาจารย์มีประโยชน์ต่อพวกเรามาก พวกเราที่เป็นพ่อแม่นำเอาคำสอนท่านอาจารย์มาคุยกับลูก ๆ รู้สึกอบอุ่นดี และลูก ๆ ก็ยอมรับได้ง่าย ขอบคุณท่านอาจารย์ที่ปฏิบัติตนเป็นตัวอย่างและใช้คำสอนมาสอนพวกเราตลอดเวลา