บนเส้นทางการบำเพ็ญ

 

ความช่วยเหลือจากสวรรค์
จากกระแสน้ำเชี่ยวของชีวิตทางโลก

โดยเดวิด สมูก้าร์ ซานฟรานซิสโก สหรัฐอเมริกา (ต้นฉบับเป็นภาษาอังกฤษ)

ชีวิตก่อนที่จะได้พบท่านอาจารย์เป็นคล้ายกับว่า ผมติดกับอยู่ในกระแสน้ำเชี่ยวในมหาสมุทรตลอดเวลา เพื่อนจะมาและผมก็จะฟาดฟันเพื่อนโดยไร้ประโยชน์ และพบตัวผมเองติดกับอยู่ในกระแสคลื่นตลอดกาล ไม่สามารถที่จะเห็นผืนแผ่นดินที่จะให้ความปลอดภัยแก่ผมได้ คลื่นจะสงบลง แต่เมื่อผมพยายามจะกลับไปยังแผ่นดินอีกครั้งหนึ่ง หมอกก็จะมาและความสำเร็จของผมที่จะไปถึงแผ่นดินอีกครั้งหนึ่งก็จะถูกขัดขวาง

และแล้วท่านอาจารย์ก็ได้มา ท่านยิ้มอย่างสดใสและให้เรือเล็ก ๆ แก่ผม ซึ่งผมจะต้องใช้ในการป้องกันคลื่นทะเล คลื่นยังคงอยู่ที่นั่นเช่นเดียวกับกระแสน้ำเชี่ยว แต่ผมไม่ต้องดิ้นรนมากนัก เรือลำนี้ให้โอกาสแก่ผมได้ความเข้มแข็งกลับคืนมา และมองดูทะเลที่ท้าทายอีกด้านหนึ่ง

เนื่องจากผมสามารถผ่อนคลายได้บ้างโดยการใช้เรือที่พระเจ้าให้มา ผมได้สังเกตว่า แม้ว่าคลื่นลมจัด มันก็กระทบกับผมน้อยครั้งลง ยิ่งผมคุ้นเคยกับเรือลำเล็กมากเท่าไร หมอกก็จะน้อยลง และยิ่งหมอกน้อยลงความโกรธของทะเลก็เป็นที่ทนทานได้มากขึ้น ผมว่าทะเลทำตัวเหมือนที่เคยเป็นอยู่เสมอคือ บางครั้งมีคลื่นจัด บางครั้งราบเรียบ บางครั้งก็มีหมอกไม่สามารถคาดเดาได้เสมอ

ทันทีที่ผมได้เห็นคุณค่าของเรือลำใหม่นี้ ผมก็ไม่ขออะไรอีกต่อไปจากท่านอาจารย์ผู้งดงาม เนื่องจากผมมีความพอใจ กระนั้นก็ดี ท่านยังคงช่วยเหลือผมต่อไปด้วยรอยยิ้มที่สดใสของท่าน ความสดใสส่องแสงเหมือนดวงประทีปที่มีพลังที่สุด และในส่วนที่ลึกสุดของคืนที่มืดที่สุด ความสว่างของรอยยิ้มของท่านอาจารย์นำผมกลับไปยังชายฝั่ง ทันทีที่ผมตระหนักว่า ผมได้มาถึงชายฝั่ง ท่านก็หายตัวไปอย่างลึกลับเหมือนตอนที่ท่านมา ม้วนตัวออกไปเหมือนกับหมอก ชั่วขณะสั้น ๆ ผมรู้สึกโดดเดี่ยว จากนั้น ผมก็สังเกตว่าตามชายฝั่งนั้นเต็มไปด้วยคนนับพัน ทุกคนแตกต่างในสีผิวและหน้าตา แต่ทุกคนมีรอยยิ้มที่สดใสคล้ายคลึงกับรอยยิ้มของท่านอาจารย์ผู้งดงาม พวกเขาจัดเตรียมงานเลี้ยงให้ผม และได้แนะนำตัวเองว่า เป็นครอบครัวใหม่ของผมจากอดีตอันห่างไกล พวกเขาถูกนำมายังชายฝั่งโดยท่านอาจารย์ผู้สว่างไสวท่านเดียวกันนั้น

เราต่างเล่าเรื่องราวของเราว่า ผู้ที่งดงามซึ่งมีแสงสว่างไสวมีรอยยิ้มสดใสได้มาชี้ให้เราเห็นทางขึ้นฝั่งได้อย่างไร พวกเขาได้เล่าให้ผมฟังว่า-เพียงแค่อยู่ด้วยกันในความเงียบ-เราก็สามารถอาบในแสงของการมีตัวตนของท่านอาจารย์ได้ไม่ว่าเวลาใด เรากินและหัวเราะด้วยกัน เล่นกับสัตว์ที่เป็นมิตรกับเรา พี่ ๆ น้อง ๆ ของผมได้อธิบายให้ทราบว่า พวกสัตว์นี้รู้ว่า เราเคารพพวกมันว่าเท่าเทียมกัน และพวกมันก็เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวใหม่ของผมด้วย

ขอบคุณท่านอาจารย์ที่รักยิ่งสำหรับความรักและทุกสิ่งทุกอย่าง

 

ส่งหน้านี้ให้เพื่อน ๆ