จากเดือนมกราคมถึงเดือนมีนาคม พ.ศ.2549 โบลิเวียประเทศในอเมริกาใต้ได้รับภัยพิบัติจากน้ำท่วม ลูกเห็บ หิมะ และน้ำค้างแข็งอย่างหนัก หนึ่งในสี่ของผู้คน 1 ล้านคนได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติเหล่านี้ ผู้ประสบภัยอ่อนแอเป็นพิเศษ เพราะว่าโบลิเวียเป็นประเทศที่ยากจนที่สุดในลาตินอเมริกา เหตุการณ์ยิ่งเลวร้ายไปกว่านี้เมื่อผู้ประสบภัยส่วนใหญ่ถูกละเลยจากสื่อภายนอก โฆษกท้องถิ่นสำหรับการบรรเทาทุกข์โลกพูดว่า “เหตุการณ์นี้เป็นหนึ่งในที่เราเรียกว่า ความเร่งด่วนที่ถูกลืม คนจำนวนน้อยตระหนักว่ามันกำลังเกิดขึ้น”1

อย่างไรก็ตาม โบลิเวียก็ได้รับความช่วยเหลือจากแหล่งที่ไม่น่าเป็นไปได้แห่งหนึ่งคือ สหภาพยุโรปได้มอบเงิน 1 ล้านเหรียญยูโร (11.2 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ) มอบให้แก่ผู้ที่อ่อนแอที่สุดในบริเวณที่ห่างไกลที่สุด รัฐบาลของโบลิเวียขอบคุณเป็นพิเศษที่ได้รับความช่วยเหลือเช่นนี้จากสหภาพยุโรป เนื่องจากโบลิเวียนั้นตั้งอยู่ในอีกฟากหนึ่งของโลก และไม่มีอะไรที่สำคัญต่อสหภาพยุโรปโดยเป็นตำแหน่งที่ 138 ในหมู่หุ้นส่วนทางการค้าของสหภาพยุโรป 2

เป็นที่น่าทึ่งที่สหภาพยุโรปได้ให้เงินอุดหนุนแก่โบลิเวียจำนวน 57% ของเงินอุดหนุนต่างชาติประจำปี ความช่วยเหลือนี้เป็นสิ่งที่น่าภูมิใจในอุดมการณ์อันสูงส่งของยุโรปใหม่ ภายในเพียงไม่กี่สิบปีเมื่อยุโรปมารวมกันด้วยสันติ ประเทศเหล่านี้ได้เป็นผู้นำในการให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมแก่ประเทศอื่น ๆ สหภาพยุโรปได้ให้ความช่วยเหลือแก่ต่างชาติมากกว่าประเทศอื่น ๆ นอกยุโรป และติดตำแหน่งสูงสุดของดัชนีแห่งความมีน้ำใจกว้างขวางแห่งชาติอย่างไม่เปลี่ยนแปลง ผลที่เกิดขึ้นคือสหภาพยุโรปได้รับความนับถือและความเชื่อใจในหมู่ประเทศอื่นๆ