อารมณ์แห่งบทกวี

 

รอยเท้าในอดีตบันทึกเหตุการณ์ที่แสนเศร้าในศตวรรษที่ 20–บ้านเกิดเอาหลัก ประเทศของนักกวีเปลี่ยนสี บทกวี 100 หน้า เป็นครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 เป็นบทความที่สรุปเพียงสั้นๆ ในยุคที่ผู้คนสร้างความรักความแค้นขึ้นมา ท่านอาจารย์เอา “ความรัก” เรียงไว้ตอนที่ 1 เอาสงครามเรียงไว้ตอนที่ 2 เป็นสัญลักษณ์บอกถึงมวลมนุษย์เทิดทูนความรักความอิสระ ท่านอาจารย์ได้สละเวลามาอ่านบทกวีเหล่านี้ และได้ทำเป็นแผ่นซีดีออกจำหน่าย(หมายเหตุ 2)เผยแพร่บทกวีตามประเพณีของเอาหลัก จากปลายศตวรรษที่ 20 ต่อด้วยต้นศตวรรษที่ 21 เพื่อให้ศิลปะอันล้ำเลิศคือ บทกวีที่ใกล้จะศูนย์หายไป โดยเขียนออกมาจากอดีตมาสู่ปัจจุบัน

ประสบการณ์ชีวิตของท่านอาจารย์หลากหลายและมีสีสัน แม้แต่ความโด่งดัง อุปนิสัยนักกวีมีความคิดชาญฉลาด ความรู้สึกที่มีต่อความทุกข์ยากจะลึกซึ้งกว่าบุคคลทั่วไปโดยใช้ชื่อ ฝันของผีเสื้อ เป็นชื่อของบทกวี โดยเอาดินแดนจากจวงโจวมาขยาย ผ่านมือนักกวีที่แสนโรแมนติก จินตนาการณ์ที่ยาวไกลก็ได้ปรากฏออกมา ผู้คนถ้าอ่านบทกวีแล้ว ตื่นตัวกับการเวียนตายเวียนเกิดจะได้เดินออกจากความฝันที่ยาวนานของชีวิตก็เป็นเรื่องที่ดีมาก

ในบทกวีนี้ นักกวีเชิญชวนผู้อ่านมาลองคำกลอนที่สวยงามดั่งผ้าแพร โดยไม่ต้องผ่านตัวไหมที่ต้องม้วนใยไหมอย่างอึดอัด มามีความสุขกับการเต้นรำของผีเสื้อ กระโดดพ้นความทุกข์ที่ตัวหนอนทิ่มแทงตัว เหมือนกับหอยแครงที่ต้องทนเม็ดทรายทรมาน เพื่อให้เป็นเม็ดไข่มุกที่กลมกลืนมาประดับโลก นักกวีต้องทนต่อการเผาผลาญทางอารมณ์เพียงคนเดียว คายบทกวีออกมาเหมือนผ้าแพร เพื่อประดับหนทางแห่งชีวิตอันยาวไกล

สามารถใช้ศิลปะความรู้ความสามารถมาให้กับทางโลก รูปร่างจะต้องสวยงาม จิตใจสูงส่งอย่างแน่นอน ผ่านคลื่นลมชีวิตมามากมาย ปากกาของนักกวียิ่งคล่องแคล่ว ชำนาญ อารมณ์แห่งบทกวีเปิดกว้างในกาลเวลาในอดีต ระบายออกมาอย่างเต็มที่

ห้องชั้นบน

ต้อนรับคนแปลกหน้า

รถราทางโลก

เปียกน้ำตา!
หนังสือประวัติศาสตร์เขียนไม่จริง

ขณะนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน

กลิ่นหอมจากเสื้อผ้าที่เหลือ!

ฉันกลืนน้ำตา…

เศร้าสร้อย

จากโบราณกาล

ฟ้าดินยังเหมือนเดิม

.....

 

เดินอยู่กลางไร่หม่อนด้วยความเศร้า

หินล้นอ้างว้าง…

ดอกหญ้าเงาเก่าปรากฏ


ทะเลสาบที่ใสในอดีต


เสียงแห่งความรักมาจากห้องทางทิศตะวันตก

สนมเอกดีดพิณด้วยมืออ่อนนุ่ม

กลิ่นไม้หอมโชยมา

โอ! ใจจักรพรรดิ…หลงใหล!




คัดมาจากบทกวี “พระราชวังของไทย”
ฝันของผีเสื้อ

 <<
 >>
ส่งหน้านี้ต่อให้เพื่อน ๆ