ไปเผยแพร่อาหารการกินด้วยความรัก ประเทศทางตอนเหนือที่แสนไกล

บันทึกโดยศิษย์พี่หญิงไช่เหวินเจียง เกาสง ฟอร์โมซา
จัดเรียงและรายงานโดยกลุ่มข่าว เถาหยวน (ต้นฉบับเป็นภาษาจีน)

มองโกเลียตั้งอยู่ระหว่างประเทศจีนและรัสเซีย มีประชากรประมาณ 2 ล้านกว่าคน พื้นที่กว้างใหญ่แต่มีประชากรน้อย ความหนาแน่นของประชากรมีน้อย เมืองอุลันบาตาร์ เป็นเมืองหลวงของมองโกเลีย เที่ยงคืนวันที่ 12 มิถุนายน ปีทองที่ 3 (2549) เพื่อนบำเพ็ญจำนวน 17 คน เดินทางไปถึงสนามบินเมืองอุลันบาตาร์ พอออกจากกรมศุลกากร ก็เห็นเพื่อนบำเพ็ญชาวมองโกเลีย ยืนเรียงแถวให้การต้อนรับพวกเราอย่างอบอุ่น ทำให้พวกเราซาบซึ้งใจมาก เมื่อไปทานอาหารที่ศูนย์เสร็จแล้ว ก็เป็นเวลาตี 2 กว่า ทุกคนจึงกำหนดให้นั่งสมาธิกันจนสว่าง

โทรทัศน์แพร่ภาพ—การต้อนรับจากใจจริง

เช้าวันที่ 13 มิถุนายน พวกเราแบ่งออกเป็น 5 กลุ่ม หนึ่งในจำนวนผู้ประสานของมองโกเลีย คือ ศิษย์พี่หญิงบาซานดัมบาได้จัดเพื่อนบำเพ็ญในพื้นที่ 5 คน เป็นผู้นำทาง ด้วยการเดินเท้าไปตามเขตเมืองที่มีจุดต่างๆ ที่แตกต่างกันเพื่อแจกแผ่นปลิว คนมองโกเลียเป็นมิตรที่อบอุ่นและบริสุทธิ์ ให้การยอมรับแผ่นปลิวสูงพอสมควร บางคนเมื่อรับแผ่นปลิวแล้ว กล่าวอย่างดีใจว่า “ โอ้! ข้าพเจ้ารู้จักพวกท่าน ข้าพเจ้าเห็นพวกท่านในโทรทัศน์…” พวกเราชะงักแล้วจึงทราบว่า ที่แท้ในจำนวนเพื่อนบำเพ็ญมีคนหนึ่งเป็นนักร้องที่มีชื่อเสียงในพื้นที่ ชื่อว่า นอมินจิน เพลงที่เธอร้องถูกจัดเป็นอันดับ 1 ของเพลงทอง คืนก่อนที่เธอไปรับพวกเราที่สนามบิน นักข่าวก็ตามไปสัมภาษณ์เธอ และได้รายงานทางโทรทัศน์เรื่องงานแผ่นปลิวทันที

เนื่องจากคืนนั้นก็จะขึ้นเครื่องเดินทางไปที่รัสเซีย ดังนั้นบ่าย 4 โมงพวกเราก็ทยอยกันกลับไปที่ศูนย์ ในวันนั้นได้แจกแผ่นปลิวไปประมาณ 10,000 แผ่น การเผยแพร่คำสอนท่านอาจารย์อย่างเต็มที่ของเพื่อนบำเพ็ญชาวมองโกเลีย รวมทั้งความพยายามและมั่นใจในการแจกแผ่นปลิว ทำให้พวกเราซาบซึ้งมาก พวกเขาบอกกับพวกเราว่า ก่อนหน้านี้เคยเขียนจดหมายถึงประธานาธิบดีของมองโกเลีย และได้ไปเยี่ยมคาราวะประธานาธิบดี เพื่อเรียนเรื่องอุดมการณ์ความคิดเกี่ยวกับอาหารมังสวิรัติ ประธานาธิบดีแสดงความเห็นด้วยกับความคิดนี้ทันที

มีศิษย์พี่หญิงคนหนึ่งที่เผยแพร่อาหารมังสวิรัติ ที่ได้เพียรพยายามค้นคว้าการทำเนื้อเจ เธอได้แบ่งปันกับพวกเราว่า เนื่องจากเนื้อมีราคาแพง ดังนั้น ชาวมองโกเลียเมื่อทราบว่ามีอาหารอื่นจะมาแทนเนื้อสัตว์ได้ ทั้งยังทำให้สุขภาพแข็งแรง และมีราคาประหยัดด้วย ต่างมีความตื่นเต้นมาก และรอคอย จากที่ทราบมาของพวกเรา ภายใต้ความพยายามของเพื่อนบำเพ็ญ เขตมองโกเลียมีเพื่อนบำเพ็ญที่ประทับจิตแล้ว 200 คน เพื่อนบำเพ็ญวิถีสะดวก 700 คน ในจำนวนดังกล่าวมีผู้รอการประทับจิต 150 คน พวกเราเห็นสภาพที่ดีต่างๆ เหล่านี้ก็ให้รู้สึกดีใจ และเอาความสำคัญในการเดินทางครั้งนี้ไปที่รัสเซีย ออกเดินทางก่อน 1 วันเพื่อไปสถานที่ดังกล่าว

เยี่ยมกรุงปารีสในไซบีเรีย

เช้ามืดวันที่ 14 มิถุนายน พวกเราบินจากอุลันบาตาร์ไปถึงทางตอนใต้ของรัสเซีย ที่เมืองอิร์กูทสก์ ซึ่งมีชื่อเสียงว่าเป็นกรุงปารีสในไซบีเรีย เมืองอิร์กูทสก์ปัจจุบันเป็นศูนย์เศรษฐกิจทางตะวันออก ไซบีเรียของรัสเซียมีประชากร 8 แสนคน พวกเราจัดแบ่งคณะออกเป็น 3 กลุ่ม และให้เพื่อนบำเพ็ญชาวมองโกเลียนอก ที่พูดภาษารัสเซียได้เป็นคนนำกลุ่ม

ช่วงเช้าวันนั้น เพื่อนบำเพ็ญเดินไปตามริมฝั่งแม่น้ำแอนการา ซึ่งอยู่ข้างๆ โรงแรม เพื่อแจกแผ่นปลิวภาษารัสเซีย แจกไปประมาณ 2,000 แผ่น กลางคืนทุกคนมาประเมินผลกัน รู้สึกประสิทธิภาพในวันนั้นยังต้องแก้ไข จึงกำหนดนั่งสมาธิตอนกลางคืนเพื่อเติมพลัง เพื่อให้วันรุ่งขึ้นแผ่นปลิวแต่ละแผ่นได้ส่งถึงผู้มีบุญสัมพันธ์

ตั้งสมาธิภายใน ปัญหาจะแก้ได้ทันที

วันที่ 15 มิถุนายน พวกเราขีดเส้นตามแผนที่ออกมา 3 เส้นทาง เมื่อเสร็จอาหารเช้าก็ออกเดินทางทันที พวกเราเดินเท้าไปตามถนน เดินไปแจกไป เมื่อพบสวนสาธารณะ ท่ารถ หรือตลาด ก็จะหยุดอยู่นานหน่อย สิ่งที่น่าดีใจคือ 3 กลุ่มคนของพวกเราไม่ได้ถูกตรวจสอบ และได้พบกับประชาชนบางคนมาสอบถามข่าวสารกับพวกเราด้วย ทั้งตั้งใจฟังคำอธิบายของพวกเราด้วย มียายที่ขายขนมอยู่ในสวนสาธารณะคนหนึ่ง อนุญาตให้พวกเราวางแผ่นปลิวบนแผงขายขนมของท่านด้วย พวกเรามาถึงตลาดที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในพื้นที่ เห็นรอบๆ เต็มไปด้วยแผงขายของชั่วคราว ผู้คนมากจนล้นหลาม แจกแผ่นปลิวที่นำออกมาไปหมดอย่างรวดเร็ว ตอนเที่ยงกลับไปพักทานอาหารที่โรงแรม กลุ่มคนทั้ง 3 ต่างกลับมาด้วยอาการยิ้มแย้มแจ่มใส และหัวหน้ากลุ่มได้พูดถึงเรื่องแนบหนังสือพิมพ์ พวกเรากำหนดให้แผ่นปลิวจำนวน 12,000 แผ่น เพื่อนำไปแนบไว้กับหนังสือพิมพ์ของสำนักพิมพ์ใหญ่ 2 แห่งในพื้นที่ เพื่อส่งออกไป

วันที่ 16 มิถุนายน พวกเราไปทะเลสาบใหญ่ไบกัล ที่มีชื่อเสียงเป็นอันดับหนึ่งของโลก ตลอดทางเป็นป่าต้นเข็ม มัคคุเทศก์สาวรู้สึกบรรยากาศของพวกเราสบายมาก มีความสุข เธอบอกกับพวกเราว่า ก่อนหน้านี้เธอเคยทานเจ แต่มีงานมากจนเธอไม่สามารถจะทานต่อไป เธอคิดจะไปเริ่มทานเจใหม่ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ พวกเราให้การตอบสนองทันทีว่า “โอ้! เริ่มทานเจได้วันนี้เลย!” ขณะเดียวกันก็มอบม้วนข้าวคิซซี่ให้กับเธอ ระหว่างทางพวกเราไปชมพิพิธภัณฑ์ที่สร้างด้วยไม้แห่งหนึ่ง และเยี่ยมหมู่บ้านลิสยันกาในพื้นที่ เพื่อทราบชีวิตความเป็นอยู่ของคนในพื้นที่ ระหว่างทางพวกเราก็ได้มอบแผ่นปลิวให้กับผู้คนที่มีบุญสัมพันธ์เดินสวนทางกันมา หรือใส่กล่องไปรษณีย์ตามบ้าน ชาวรัสเซียส่วนมากจะรับแผ่นปลิวมาอย่างเป็นมิตรและอ่านต่อไป

เข้าร่วมงานเลี้ยงส่งตอนกลางคืน ที่ศูนย์มองโกเลีย

เช้ามืดวันที่ 17 มิถุนายน พวกเรากลับมาที่มองโกเลีย เพื่อนบำเพ็ญในพื้นที่ได้จัดให้พวกเราไปชมชีวิตเลี้ยงสัตว์ของชนเผ่าที่ราบใหญ่ จนถึงปัจจุบัน ผู้ใช้ชีวิตอยู่ในที่ราบใหญ่ก็ยังคงมีประชากรเป็น 70% ของประชากรทั้งหมด ความเป็นอยู่ของพวกเขาค่อนข้างยากจน การทานอาหารเจจึงไม่สะดวก การเผยแพร่ก็ยาก แต่แม้จะเป็นเช่นนี้ พวกเราเชื่อมั่นว่าจากความจริงใจ ความพยายามของเพื่อนบำเพ็ญชาวมองโกเลีย และการให้พรของพระเจ้าแล้ว จะสามารถแก้ปัญหาได้ทุกอย่างแน่นอน! เนื่องจากวันดังกล่าวเป็นวันที่จะกลับฟอร์โมซา เพื่อนบำเพ็ญชาวมองโกเลียได้จัดงานเลี้ยงส่งในตอนกลางคืนที่ศูนย์ มีรายการร้องเพลงและรายการอื่นๆ ด้วยจิตวิญญาณของพวกเขาสูงมาก ทั้งมีความสามารถในเรื่องสร้างสรรค์ มีคติพจน์จำนวนมาก เขียนบทกวี และบทเพลงมากมายให้กับท่านอาจารย์ พวกเราฟังแล้วรู้สึกซาบซึ้งมาก

บทสรุป

ขอบคุณท่านอาจารย์ ทำให้พวกเราทำงานแจกแผ่นปลิวได้อย่างราบรื่น โดยไม่ได้พบกับอุปสรรคใดๆ เลย และช่วยให้พวกเราได้เรียนรู้เรื่องราวต่างๆ มากมาย ภายในเวลาเพียง 1 สัปดาห์ เรียกได้ว่าได้ประโยชน์มากมาย พวกเราเชื่อว่า จากการให้พรด้วยความรักของพระเจ้า จิตวิญญาณของคนใน 2 พื้นที่นี้จะได้รับการยกระดับให้สูงขึ้นไปเรื่อยๆ

<<	สารบัญ	>>
ส่งหน้านี้ให้เพื่อน ๆ