วันที่ 28 กันยายน 2549 ลมพายุไต้ฝุ่นแซงแสนถล่มทางเหนือของฟิลิปปินส์ ก่อให้เกิดผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมาก มี 1,000,000 กว่าคนไร้ที่อยู่อาศัย หลังคาของสิ่งปลูกสร้างมากมายถูกลมพายุเปิดออก ต้นไม้ เสาไฟฟ้าล้มเต็มถนน เกิดไฟดับในเขตกว้างขวาง พายุฝนนำพาดินโคลนปนหินถล่ม เมืองหลวงมะนิลา เกือบทุกอย่างต้องหยุดนิ่ง

เพื่อนบำเพ็ญชาวฟอร์โมซา เมื่อทราบข่าวจากการรายงานข่าวแล้ว ได้เดินทางด้วยเครื่องบินไปกรุงมะนิลา เมื่อเช้ามืดวันที่ 30 กันยายน เพื่อทำการช่วยเหลือ ก่อนหน้านี้เพื่อนบำเพ็ญลองติดต่อไปยังเพื่อนในพื้นที่ เพื่อขอทราบสภาพในที่เกิดเหตุ แต่เนื่องจากในที่เกิดเหตุไฟดับไม่สามารถติดต่อได้ ดังนั้น เมื่อเพื่อนบำเพ็ญไปถึงกรุงมะนิลาได้รีบรวบรวมข้อมูลและเข้าสำรวจพื้นที่เกิดเหตุทันที พร้อมเข้าเยี่ยมเพื่อนบำเพ็ญในพื้นที่ เพื่อทราบความต้องการของผู้ประสบภัย พวกเราทราบจากการรายงานข่าว ทราบว่าจำนวนคนตายเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เกิดจากเมืองลอสบานโนส เขตภูเขามณฑลลากุนา ที่มีดินโคลนปนหินไหลบ่าลงมา กลุ่มกู้ภัยได้พิจารณาอย่างรอบคอบ กำหนดเอาพื้นที่ที่ได้รับความเสียหายอย่างหนักและยังไม่มีคณะกู้ภัยเข้าไปช่วยเหลือ เป็นเขตสำคัญที่จะเข้าไปให้ความช่วยเหลือ

กรุงมะนิลาที่ไฟดับ น้ำประปาหยุดไหล หลังเกิดเหตุอากาศร้อนอบอ้าวมาก และฝนจะตกหนักช่วงบ่ายและตอนเย็นเสมอ งานช่วยเหลือกู้ภัยต้องอยู่ท่ามกลางเหงื่อไหลไคลย้อยและฝนที่ตกหนักลงมา วันที่ 2 ตุลาคม จากการช่วยเหลือของเพื่อนบำเพ็ญในพื้นที่ คณะกู้ภัยไปแลกเงินและไปจัดซื้อสิ่งของบริจาคต่าง ๆ ขณะนั้นยังอยู่ในสภาพไฟดับ เจ้าหน้าที่ธนาคารต้องใช้การเขียนเอกสารในการแลกเงิน เนื่องจากเพื่อนบำเพ็ญมีประสบการณ์ในการช่วยเหลือกู้ภัย 2 ครั้งที่ประเทศฟิลิปปินส์ ใน 2 ปีที่ผ่านมา ดังนั้นจึงจัดซื้อสิ่งของบริจาคต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็ว แต่ฝนที่ตกหนักลงมาทำให้การเช็คของ การขนส่ง และการส่งมอบมีความยุ่งยากมาก แต่เพื่อนบำเพ็ญก็แก้ไขอุปสรรคต่าง ๆ ได้ เช่น การจัดซื้อนมผงทารก การสั่งซื้อกับการจ่ายเงิน เป็นเพราะฝนตกหนักต้องทำในรถ ขอบคุณท่านอาจารย์ที่จัดการให้เพื่อนบำเพ็ญในพื้นที่ที่พูดภาษาจีนได้มาช่วยงานจัดซื้อกับการส่งมอบได้อย่างยอดเยี่ยม!

เช้าวันที่ 3 ตุลาคม พวกเราขับรถไปเมืองลอสบานอส เพื่อสมทบกับข้าราชการเมืองเดินทางไปสถานที่เกิดเหตุที่อยู่ใกล้กับศูนย์ที่พักอาศัยชั่วคราวในโรงเรียนชั้นประถมลาลาคาย เพื่อแจกจ่ายสิ่งของบริจาค หญิงชราในศูนย์คนหนึ่งกล่าวกับเพื่อนบำเพ็ญว่า เธอป่วยเป็นโรคไตนอนพักรักษาอยู่ เพื่อนบำเพ็ญรีบมอบเงินช่วยเหลือให้เธอ เธอซาบซึ้งจนกอดเพื่อนบำเพ็ญร่ำไห้ มีผู้ประสบภัยบางคนได้เล่าเหตุการณ์ลมพายุให้เพื่อนบำเพ็ญฟัง เพื่อนบำเพ็ญพยายามปลอบใจพวกเขา ชายวัยกลางคนคนหนึ่งหลังจากได้รับภาพถ่ายกับหนังสือตัวอย่างของท่านอาจารย์แล้ว กล่าวอย่างนอบน้อมว่า รอเขาจัดการกับบ้านเรือนเสร็จแล้ว อยากให้เพื่อนบำเพ็ญไปแนะนำคำสอนของท่านอาจารย์ให้กับพวกเขา เขานำเอาภาพถ่ายของท่านอาจารย์ไปปิดไว้ในบ้านที่สร้างไว้หลบภัยชั่วคราวก่อน ความจริงใจของเขานำความซาบซึ้งมาสู่เพื่อนบำเพ็ญ

จากการช่วยเหลือของหน่วยราชการ การแจกจ่ายสิ่งของบริจาคเป็นไปอย่างราบรื่น ขณะที่ผู้ประสบภัยได้รับสิ่งของบริจาค ใบหน้าที่เศร้าหมองเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มที่มีความสุขทันที ผู้ประสบภัยที่บริสุทธิ์และใจดี ต่อหน้าภัยพิบัติยังพยายามมองโลกในแง่ดี พวกเขาเห็นสิ่งของบริจาคที่แจกมามีสอดผ้าพลาสติกมาด้วย รีบดึงออกมากางเป็นที่พักหลบลมและฝนทันที รอยยิ้มที่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้า ทำให้คนปลาบปลื้มใจไปด้วย!

นายกเทศมนตรี คุณเคซาร์ เพอเรซ เซ็นรับสิ่งของบริจาค

ต่อจากนั้น พวกเรากลับไปเมืองลอสบานอสของรัฐ หลังจากนายกเทศมนตรี คุณเคซาร์ เพอเรซ เป็นตัวแทนรับมอบสิ่งของบริจาคแล้ว กล่าวอย่างซาบซึ้งใจว่า การมาเยือนของเพื่อนบำเพ็ญช่างมีความสำคัญมากสำหรับพวกเขาจริง ๆ! เขาจะพยายามนำสิ่งของบริจาคเหล่านี้ไปมอบให้กับผู้ประสบภัยให้เร็วที่สุด เจ้าหน้าที่ที่เช็คของต่างประหลาดใจกล่าวกับเพื่อนร่วมงานว่า เสื้อผ้าที่อนุตราจารย์ชิงไห่มอบให้กับผู้ประสบภัยไม่ใช่เป็นมือสอง แต่เป็นเสื้อยืดที่ใหม่เอี่ยม! สิ่งของที่พวกเราบริจาคประกอบด้วย มุ้ง ผ้าพลาสติก เสื้อผ้า ข้าวสาร กับนมผงของทารกต่าง ๆ เป็นต้น

หันมามองงานช่วยเหลือกู้ภัยทั้งหมด ขณะที่เพื่อนบำเพ็ญไปเยี่ยมสถานที่เกิดเหตุ ตอนแรกเห็นชาวบ้านต่างมีใบหน้าที่เศร้าหมอง บรรยากาศเหมือนรวมกันเป็นก้อนน้ำแข็ง เมื่อเพื่อนบำเพ็ญเริ่มแจกหนังสือตัวอย่าง ภาพถ่ายกับสิ่งของบริจาคของท่านอาจารย์แล้ว ชาวบ้านเริ่มมีรอยยิ้มบนใบหน้า พวกเขามองดูภาพถ่ายท่านอาจารย์ บางคนเปิดอ่านหนังสือตัวอย่างท่านอาจารย์ บางคนนำผ้าพลาสติกเริ่มก่อสร้างบ้านขึ้นมา รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าเหมือนกับแสงอาทิตย์ที่สว่างไสว บรรยากาศที่เย็นชาเปลี่ยนเป็นบรรยากาศที่อบอุ่นทันที จากการให้พรของท่านอาจารย์ ผู้ประสบภัยเต็มไปด้วยพลังชีวิตและความหวัง แม้แต่เด็ก ๆ ก็ได้กล่าวคำขอบคุณอย่างซาบซึ้งว่า "อาจารย์ชิงไห่ ขอบคุณท่าน!"

ขอบคุณท่านอาจารย์ที่ให้พร ทำให้พวกเราไปโปรยความรักของพระเจ้าในสถานที่เกิดเหตุได้อย่างราบรื่น และทำให้ผู้ประสบภัยได้สัมผัสกับความสุขจากความสามัคคี ของพี่น้องร่วมหมู่บ้านโลกแห่งความสันติสุขนี้ด้วย

ก่อนอื่น ขอขอบคุณอนุตราจารย์ชิงไห่ที่ให้ความเมตตา รักและห่วงใยต่อผู้ประสบภัยชาวฟิลิปปินส์ที่ประสบภัยจากลมพายุไต้ฝุ่นแซงแสน โดยเฉพาะที่ต้องขอบคุณท่านอาจารย์ที่บริจาคสิ่งของช่วยเหลือผู้ประสบภัยที่หมู่บ้านลาลาคาย แห่งเมืองลอสบอนอส มณฑลลากุนา ความจริง เป็นครั้งแรกที่ข้าพเจ้าเข้าร่วมงานช่วยเหลือ ข้าพเจ้ารู้สึกภูมิใจและเป็นสุขมาก ไม่ใช่ตัวข้าพเจ้าเอง แต่มีความภาคภูมิใจแทนท่านอาจารย์ เพราะถ้าท่านอาจารย์ไม่ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ ผู้ประสบภัยคงต้องตกอยู่ในสภาพทุกข์ทรมานและเศร้าหมอง

ขณะที่กำลังแจกสิ่งของบริจาคให้กับผู้ประสบภัยนั้น ข้าพเจ้าได้มอบหนังสือตัวอย่างและภาพถ่ายของท่านอาจารย์ให้กับพวกเขาด้วย ข้าพเจ้ารู้สึกประหลาดใจกับการตอบสนองของผู้ประสบภัย เพราะความรู้สึกของพวกเขาเหมือนกับจดจ่ออยู่กับหนังสือตัวอย่างและภาพถ่ายของท่านอาจารย์ โดยลืมความทุกข์ของตัวเอง บางคนมาขอเอง เมื่อพวกเขามองเห็นภาพถ่ายท่านอาจารย์ ต่างประหลาดใจต่อความสวยงามของท่านอาจารย์! ข้าพเจ้าสังเกตสีหน้าที่มีความสุขของพวกเขาเหมือนกับกล่าวว่า "สุภาพสตรีท่านนี้ช่างสวยอะไรอย่างนี้!" ข้าพเจ้ารู้สึกว่า ความสวยของท่านอาจารย์ได้ปลอบใจพวกเขา และทำให้พวกเขามีความรู้สึกปลอดภัยโดยไม่สามารถที่จะกล่าวเป็นคำพูดได้

ไม่เพียงผู้ประสบภัยซาบซึ้งความเมตตาของท่านอาจารย์ เจ้าหน้าที่เมืองลอสบานอส แห่งมณฑลลากุนา ก็ขอบคุณท่านอาจารย์มาก นายกเทศมนตรี รองนายกเทศมนตรี กับอธิบดีกรมพัฒนาสวัสดีการสังคมต่างก็กล่าวว่า ถ้าท่านอาจารย์ไม่มาช่วย พวกเขาไม่ทราบว่าจะช่วยเหลือผู้ประสบภัยได้อย่างไร นอกจากลมพายุไต้ฝุ่น แซงแสน ที่นำภัยพิบัติมาแล้ว การขาดเงินทุน เงินบริจาคก็ไม่มาก บวกกับ 80% ของเกาะฟิลิปปินส์ต่างได้รับความเสียหายอย่างหนัก ทำให้ความทุกยากของพวกเขาเหมือนถูกซ้ำเติมมากขึ้น พวกเขาขอบคุณสมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่ ที่ให้ความช่วยเหลือจากใจจริง ผู้ประสบภัยสามารถได้รับอาหารกับวัสดุมาทำที่กำบัง ซึ่งเป็นสิ่งของที่ต้องการเร่งด่วน

ขอกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์จากใจจริง ขอบคุณท่านที่มีความเมตตา รักและห่วงใยต่อสรรพสัตว์

<<	สารบัญ	>>
ส่งหน้านี้ต่อให้เพื่อน ๆ