เมื่อตอนที่ฉันอายุ 9 ขวบ ที่โรงเรียนของฉันมีกิจกรรมลูกเสือซึ่งฉันอยากจะไปเข้ามาก แต่แม่ของฉันไม่อนุญาต ฉันผิดหวังมากในเรื่องนี้ และเริ่มสวดภาวนาอย่างจริงใจถึงพระเจ้า มาวันนี้ฉันยังจำการสวดภาวนาของฉันครั้งนั้นได้แจ่มชัด ฉันพูดว่า "พระเจ้า... ฉันต้องการเข้าร่วมกิจกรรมลูกเสือจริง ๆ ถ้าหากท่านทำให้ฉันสมปรารถนา ฉันจะจุดธูป 4 ดอกถวายท่าน(คนทั่วไปจะจุด 3 ดอก เมื่อพวกเขาสวดภาวนา)"

ไม่นานหลังจากนั้น แม่ของฉันก็อนุญาตให้ฉันไปร่วมกิจกรรมลูกเสือ ฉันประหลาดใจมาก เพราะว่าแม่ของฉันเข้มงวดกับลูก ๆ มาก เวลาที่แม่บอกว่า "ไม่ได้" แล้วละก็มันไม่ค่อยมีหรอกที่จะกลายเป็น "ได้" ด้วยความตื่นเต้นในหัวใจของฉัน ฉันพูดกับพระเจ้าว่า "พระเจ้าที่รัก แม่ของฉันอนุญาตให้ฉันไปได้แล้ว และเวลานี้ฉันขอจุดธูป 4 ดอกถวายท่านตามที่ฉันได้สัญญา ขอบคุณพระเจ้า"

ขณะที่ธูปไหม้ไปได้ประมาณหนึ่งในสี่ พ่อของฉันก็มาเห็นและนำธูปที่กำลังจุดนั้นไปทิ้งทันที พ่อดุฉันว่าสะเพร่าไม่นับธูปให้ถูก เวลานั้นฉันได้แต่เงียบและฉันพูดกับพระเจ้าในใจว่า "พระเจ้าที่รัก อภัยให้ฉันด้วยที่พ่อของฉันขัดขวางไม่ให้ฉันรักษาสัญญาที่ให้กับท่าน แต่อย่างน้อยท่านก็ได้รับธูป 4 ดอกแล้วช่วงเวลาหนึ่ง"

นี่คือความทรงจำของการสวดภาวนาที่ไม่มีวันลืมเลยจากเด็กหญิงตัวน้อยไร้เดียงสา เมื่อฉันโตขึ้น ฉันยังจำการภาวนาเล็ก ๆ ที่น่ารักถึงพระเจ้าครั้งนั้นได้ เมื่อใดที่ฉันรู้สึกหมดหวัง และเผชิญหน้ากับบทเรียนที่ขื่นขมและยากลำบาก ฉันจะสวดอย่างลึกถึงพระเจ้าเสมอขอให้ช่วย และฉันก็มักจะได้รับคำตอบเสมอ! ความเศร้าโศกทั้งหลายในหัวใจของฉันก็หายไปหมดทุกครั้งที่ฉันสวดถึงพระเจ้า

มีวันหนึ่งฉันประหลาดใจอยู่ข้างใน "ท่านเป็นใครจริง ๆ? ท่านเป็นโพธิสัตว์กวนอิม หรือว่าพระพุทธเจ้าหรือเทวดา? โปรดบอกฉันว่าท่านเป็นใคร เพื่อว่าฉันจะสามารถแสดงความเคารพแด่ท่านได้" ทันใดฉันก็ได้รับคำตอบว่า "ฉันคือสิ่งที่ฉันเป็น ฉันจะปรากฏเมื่อจิตของเธออยู่ในสภาวะที่บริสุทธิ์และสงบ เวลานั้นฉันไม่เข้าใจว่า มันหมายความว่าอย่างไร แต่ฉันก็รู้สึกว่าสงบสุขและหฤหรรษ์อย่างมากต่อมาอีกหลายวัน

นับตั้งแต่ฉันได้รู้จักคำสอนของท่านอาจารย์เมื่อ 3 ปีก่อน และได้รับประทับจิตในปี 2547 ฉันรู้สึกได้ว่าสงบสุขอย่างมาก ฉันรู้ว่า ฉันได้พบหนทางกลับบ้านเดิมแล้วเพราะฉันมี "พลัง" ซึ่งเหนือสิ่งอื่นใด! ฉันรู้ว่า ฉันมีความรักจากผู้สูงสุดซึ่งจะอยู่กับฉันเสมอ ความรักที่ฉันรับรู้ได้ตลอดเวลานั้นมาจากท่าน ท่านอาจารย์ นี่คือความรักที่ฉันแสวงหามาตลอด และหลาย ๆ คนไม่เคยได้รับมัน ฉันช่างเป็นผู้ที่โชคดีที่ได้รับมันในชีวิตชาตินี้ ฉันขอขอบคุณท่านด้วยรัก ท่านอาจารย์

นี่คือบทกวีที่ขอมอบแด่ท่าน

การขนส่งที่รวดเร็วที่สุด

มียานพาหนะไหนบ้างที่สามารถขนส่งได้ตรงเวลา?

เพราะมันด่วนมากและต้องถึงอย่างรวดเร็ว

พาหนะขนส่งนี้ต้องใช้ทำนองเพลงแห่งเสียงและแสง

เพื่อส่งถ้อยคำของฉันให้กับคุณแม่ว่า ฉันคิดถึงท่านมากเหลือเกิน

ฉันห่อของด้วยเมฆสีขาว...

ตกแต่งด้วยรุ้งสีสันหลากหลาย

โอ พุทธะจากทุกสารทิศ...

ได้โปรดช่วยฉันเพื่อห่อของนี้จะได้ถึงมือของคุณแม่อย่างปลอดภัย

ขอโทษ...ที่สร้างความเดือดร้อนให้แก่พุทธะ

ฉันจะซ่อมยานพาหนะของฉันเพื่อมันจะได้ทำงานได้ดี

เพื่อพบคุณแม่และบอกท่านว่า

ฉันเหนื่อยล้ากับการเล่นเกมส์ในโลกนี้

ฉันโหยหาที่จะกลับบ้าน

เพื่อพบครอบครัวฉันที่นั่น

จงรอฉัน โอ พี่ชายพี่สาวของฉันที่ได้ไปถึงที่นั่นแล้ว

จงต้อนรับพวกเราด้วยความสนุกและจังหวะแห่งทำนองเพลงอันไพเราะ

<<	สารบัญ	>>
ส่งหน้านี้ต่อให้เพื่อน ๆ