แม้ว่าฉันกลับจากการสัมนาในประเทศไทยเป็นเวลาหลายวันแล้วก็ตาม ฉันยังรู้สึกว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเหมือนความฝัน ฉันขอบคุณพระเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพที่ให้โอกาสแก่ฉันและลูก ๆ ได้เข้าร่วมงานสัมมนาครั้งนี้ นับเป็นพระพรที่ไม่มีสิ่งใดในชีวิตจะมาเปรียบเทียบได้

ฉันโชคดีที่สามารถเห็นท่านอาจารย์ได้ 2-3ครั้ง ประสบการณ์ที่ประทับใจฉันมากที่สุดก็คือ เมื่อตอนที่ฉันนั่งอยู่ในห้องประชุมใหญ่พร้อมกับเพื่อนประทับจิตชาวจีนและชาวยุโรปอีกมากมาย ที่เวทีตกแต่งอย่างสวยงามพร้อมกับคำขวัญว่า "การทำสมาธิเพื่อสันติภาพโลก" ฉันรู้สึกว่าที่จริงแล้วนี่ไม่ใช่เพียงแค่คำพูดเลย แต่สันติภาพโลกกำลังเกิดขึ้นแล้วจริง ๆ

ในวันนั้น ท่านอาจารย์ปรากฏตัวด้วยชุดสีม่วงซึ่งท่านบอกว่ามาจากประเทศฟินแลนด์ ท่านได้ตอบคำถามอันมากมายจากผู้ประทับจิตที่ไม่เคยพบท่านมาเป็นเวลานาน มีผู้ประทับจิตชาวอิหร่านผู้หนึ่งกล่าวขอบคุณท่านอาจารย์และบอกท่านอาจารย์เกี่ยวกับภรรยาและลูก ๆ ของเขา ต่อมาท่านอาจารย์ก็ได้ขอให้ผู้ประทับจิตชาวอิหร่านทั้งหมดขึ้นมาบนเวที ทุกคนมีความสุขเหลือเกินที่ได้กอดท่าน น้ำตาแห่งความรักของพวกเขาประทับใจฉันอย่างลึกซึ้งและฉันไม่สามารถเรียกความรู้สึกตัวเองกลับมาได้ ฉันมองดูพี่ชายพี่สาวจากประเทศอิหร่าน บางคนคลุมตัวเองด้วยผ้าคลุมหน้าแบบประเพณีมุสลิม ฉันรู้สึกใกล้ชิดมากและรักพวกเขามากเหลือเกิน ไม่ว่าเรามีความแตกต่างกันทางสีผิว ทางรูปลักษณ์ ประเพณี และภาษา แต่ภายในของเราล้วนเป็นหนึ่งเดียวกันและไม่แตกต่างไปจากกันและกันเลย เป็นที่น่าตื้นตันใจมากเมื่อท่านอาจารย์พูดถึงพระอัลเลาะห์ ท่านขอให้พวกเราทุกคนพูดซ้ำตามท่าน "พระอัลเลาะห์ผู้ยิ่งใหญ่" เป็นภาษาอังกฤษและภาษาเปอร์เซีย ในห้องประชุมใหญ่เต็มไปด้วยคนหลายพันคนต่างก็พูดตามท่านอาจารย์ ทำให้เกิดเสียงสะท้อนดังก้อง ฉันต้องร้องไห้ออกมา ฉันทราบว่านี่เป็นเวลาที่เราทำลายกำแพงของความอคติและก้าวข้ามพรมแดนทั้งหมด ข้อจำกัดทั้งหมดและภาษาของศาสนาทั้งหลาย ได้หลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว เพราะว่าเรารวมกัน เรามีพระเจ้าเพียงพระองค์เดียว

ทุกครั้งที่ท่านอาจารย์ปรากฏตัว ท่านจะแต่งกายด้วยชุดตามประเพณีที่แตกต่างกัน วันที่ท่านพบกับชาวเอาหลาก ท่านแต่งชุดสีขาวและปล่อยผมยาว มองดูเรียบง่ายและน่ารัก เมื่อท่านอาจารย์เห็นแม่ชีชาวพุทธในจีวรสีเหลือง ท่านก็เชิญแม่ชีคนนั้นมานั่งใกล้ ๆ กับท่านและนวดหลังของแม่ชี แม่ชีรู้สึกซาบซึ้งใจมากจึงกอดและจูบท่านอาจารย์ การกระทำเหล่านี้ทำให้ฉันตื้นตันใจมาก เนื่องจากมันเป็นเหตุการณ์จริง ๆ เป็นธรรมชาติ และเกิดในทันทีเหนือพิธีการทั้งปวง เหนือรูปแบบ และข้อจำกัดทั้งหมดที่สมองของมนุษย์จะคิด สำหรับฉันแล้วนี่คือธรรมชาติของพระเจ้า

ท่านอาจารย์จดจำลูก ๆ ของท่านได้เสมอ ท่านให้เวลาพิเศษแก่พวกเขา ในวันนั้นท่านปรากฏตัวด้วยชุดคลุมลายดอกไม้สีชมพู-ม่วงที่แวววาว มองดูเหมือนกับเจ้าหญิงในเทพนิยาย ฉันได้ยินเสียงเด็ก ๆ กระซิบกันว่า ท่านอาจารย์น่ารักเหลือเกิน ท่านแจกตุ๊กตาสัตว์ที่สวยงามให้แก่เด็กทีละคนด้วยมือของท่านเอง พวกเด็ก ๆ ตื่นเต้นกันมากกับของขวัญของพวกเขา

ทุก ๆ วันก่อนการนั่งสมาธิ เราจะดูดีวีดีม้วนใหม่ที่ท่านอาจารย์ขับขานบทกวี ท่านได้เลือกบทกวีของเอาหลากบทที่ดีที่สุดด้วยตัวท่านเองมาขับขานและให้มีการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ เมื่อตอนที่นักประพันธ์มีชีวิตอยู่ พวกเขาหลายคนที่แต่งบทกวีเหล่านี้มีชีวิตที่ยากจนและเรียบง่ายมาก ขณะที่ดูดีวีดีอยู่ ฉันก็คิดว่าใครจะสามารถจินตนาการได้ว่าจากเมืองชนบทของประเทศที่เล็ก ๆ และยากจนจะมีนักกวีที่เขียนบทกวีชิ้นเอกได้ขนาดนี้ นับเป็นตัวอย่างเตือนใจพวกเราว่า แต่ละตัวตนของสิ่งมีชีวิตล้วนเป็นสิ่งสร้างของพระเจ้า ซึ่งมีความรักของพระเจ้าอยู่ภายในพวกเขา ไม่ว่าสถานภาพของพวกเราจะร่ำรวยหรือยากจน ให้มองข้ามสีผิวและภาษาของพวกเรา เราต้องเคารพและไม่ดูหมิ่นซึ่งกันและกัน แล้วสันติภาพโลกก็จะเกิดขึ้นได้

มีเพื่อนประทับจิตหลายคนที่ทำงานทั้งวันทั้งคืนและไม่มีเวลาพอที่จะรับประทานอาหารหรือพักผ่อน โดยเฉพาะคนที่ทำงานแผนกตกแต่ง แผนกลงทะเบียน แผนกขนส่ง แผนกรักษาความปลอดภัย และทีมทำอาหาร หากปราศจากคนทำงานเหล่านี้ที่ให้บริการโดยไร้เงื่อนไขแล้ว งานสัมมนาครั้งนี้ก็อาจจะเป็นไปไม่ได้สำหรับคนมากกว่า 20,000 คน

เวลาบ่ายของรายการการแสดง ฝนก็ตกลงมาทำความสะอาดถนน ทันทีที่ฝนหยุดตก ทุกคนก็เดินออกมาด้วยเครื่องแต่งกายที่สวยงามตามประเพณีของพวกเขา ฉันรู้สึกว่าโรงแรมรีสอร์ทแห่งนี้เป็นโลกที่ย่อส่วนลงมาและเต็มไปด้วยความรักและใบหน้าที่มีความสุข การแสดงก็สวยงามวูบวาบด้วยการร่วมมือกันจากทั่วทุกมุมโลก

ในวันสุดท้าย ท่านอาจารย์เตือนพวกเราให้บำเพ็ญและนั่งสมาธิอย่างขยันขันแข็งที่บ้าน สิ่งใดที่ท่านอาจารย์ต้องการทำให้สำเร็จเพื่อพวกเรา ท่านก็ได้ทำแล้ว ส่วนที่เหลือเราก็ต้องทำด้วยความพยายามของเราเอง ทันใดฉันก็ตระหนักว่า วันเวลาที่อยู่กับท่านได้ผ่านไปเร็วเหลือเกิน เหมือนชั่วพริบตา ในไม่ช้าทุกคนก็ต้องกลับไปบ้านของพวกเขา ไปบำเพ็ญธรรมของเขาต่อไป นำแสงและความรักของท่านอาจารย์ไปยังทุกมุมโลก เราจะจุดแสงสว่างให้แก่ดาวดวงนี้ด้วยกัน ด้วยพลังการบำเพ็ญและความรักของพระเจ้า ถ้าพวกเรารักษาความเพียรพยายามในการปฏิบัติธรรมอย่างเงียบ ๆ และขยันขันแข็ง โลกนี้ก็จะมีสันติภาพในทันที

ก่อนและหลังจากที่ฉันไปถึงโรงแรมแอมบาสเดอร์ จอมเทียน พัทยา ประเทศไทยเพื่อเข้าฌาน ฉันก็พบกับมหัศจรรย์มากมาย ถึงแม้ว่ามันจะสับสนอลหม่านที่ฉันพลาดเครื่องบิน การจัดการรับส่งและที่พักของฉันล้วนผิดพลาด ผู้สูงสุดหนึ่งเดียวที่ได้ทำให้ทุกสิ่งดีขึ้นและราบรื่นสำหรับฉันได้ไปถึงสถานที่จัดฌานและได้ห้องพักที่ดี ความปรารถนาทั้งหมดของฉันเป็นจริงขึ้นในทันที

ยกตัวอย่าง เช้าวันแรกที่ฉันเพิ่งมาถึง ฉันต้องการน้ำดื่มจริง ๆ ทันใดนั้นพี่ชายใจดีคนหนึ่งก็มอบน้ำดื่มที่มีค่าให้ฉันขวดหนึ่ง เมื่อฉันรอคอยอย่างอดทนใกล้โต๊ะลงทะเบียน ฉันก็เริ่มหิวและคิดถึงแต่การไปหาอาหารแต่ไม่อยากทิ้งตรงนั้นไป ในเวลานั้นก็มีพี่ชายคนหนึ่งเสนออาหารกล่องของเขาให้แก่ฉัน! ฉันรับด้วยความขอบคุณและรับประทานอาหารอันเอร็ดอร่อยนั้นด้วยความเพลิดเพลิน ไม่นานต่อมา ฉันก็ได้รับเข็มกลัดเข้าฌานแต่ไม่มีห้องที่จะให้พัก ฉันจำเบอร์ห้องเพื่อนของฉันได้ และมันก็อยู่ทางที่ฉันจะไป เมื่อฉันกระโดดเข้าไปในห้อง เพื่อนบำเพ็ญเก่าแก่คนหนึ่งก็พูดว่า "เข้ามาห้องของเราสิ" ว้าว ฉันดีใจที่ได้ยินเสียงเชื้อเชิญด้วยมิตรภาพของเขา ภายหลังพี่ชายน้องชายทุกคนในห้องนั้นก็เห็นด้วยที่จะให้ฉันพักอยู่ในห้องกับพวกเขา ฉันรู้สึกเหนื่อยมากและทันทีที่ฉันนั่งลง พวกเขาก็พากันออกไปที่อื่น เพื่อปล่อยให้ฉันได้นอนพักอย่างสันติสุขอยู่คนเดียวในห้อง! ช่างเป็นการจัดการเล็ก ๆ ที่สมบูรณ์ยิ่ง ท่านอาจารย์ต้องการให้ฉันรู้สึกสบายทุกย่างก้าวของการเดินทาง และให้ปาฏิหารย์เล็ก ๆ ทั้งหมดนี้เพื่อให้ทุกอย่างราบรื่นสำหรับฉัน ท่านช่างห่วงใยดีเหลือเกิน

ฉันปลื้มปิติอย่างที่สุดที่ได้ยินท่านอาจารย์พูดกับผู้ประทับจิตชาวเอาหลาก เมื่อครั้งแรกที่ฉันมาถึง ครั้งต่อมาที่ฉันได้ยินท่านพูดคือ ช่วงการอภิปรายที่น่าสนใจกับผู้ประทับจิตชาวอิหร่าน ท่านได้ให้ขนมพระพรหนึ่งตะกร้าใหญ่แก่พวกเขาเพื่อนำกลับไปยังประเทศของพวกเขา ระหว่างการอภิปรายท่านอาจารย์ได้กล่าวอย่างกล้าหาญและถ้อยคำที่เป็นบวก "สันติภาพโลกจะเกิดขึ้นในไม่ช้า!" ท่านอาจารย์ทำให้ฉันรู้สึกเป็นสุขและมั่นใจมาก โลกเราได้รอคอยข่าวสารนี้มานานนับกัลป์แล้ว ท่านอาจารย์ได้กอบกู้โลกนี้!

วันที่ 30 พฤศจิกายนเป็นวันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิตฉัน ท่านอาจารย์ได้มอบ "ข่าวสารจากพระเจ้า" ให้แก่พวกเราทั้งหมด พวกเราได้รับของขวัญอันพิเศษนี้จากท่านในเย็นวันนั้น หลังจากการประกาศนี้แล้วท่านอาจารย์ต้องการให้พวกเรานั่งสมาธิ ดังนั้น เราจึงหลับตาลง ท่านเริ่มท่องนามอันศักดิ์สิทธิ์ ทันทีที่ฉันได้ยินท่านอาจารย์ท่องพยางค์แรกของนามที่หนึ่ง ความสั่นสะท้านแล่นลงมาทั่วตัวของฉันจากศรีษะถึงปลายเท้า น้ำตาก็เอ่อขึ้นมาในตาของฉัน และฉันก็เริ่มร้องไห้ ฉันรู้สึกเหมือนว่า วิญญาณของฉันได้รอคอยที่จะได้ยินคำนี้มานานแสนนาน เสียงของท่านฟังดูโบราณเหลือเกิน ศักดิ์สิทธิ์เหลือเกิน และบริสุทธิ์เหลือเกิน ฉันรู้สึกหมือนว่า เสียงของท่านคือสิ่งแท้จริงสิ่งเดียวบนโลกนี้ ฉันรู้สึกเหมือนว่า ท่านอาจารย์กำลังทำความสะอาดความคิดทั้งหลายของฉันเหมือนกับแม่ผู้เป็นที่รักอาบน้ำให้ลูกน้อย ฉันไม่อาจควบคุมประสบการณ์อันนี้ได้ มันน่ามหัศจรรย์! ในคืนนั้นผู้ประทับจิตทั้งหมดก็เต็มห้องโถงและนั่งสมาธิ ท่านอาจารย์ได้ให้คำแนะนำแก่บุคคลเฉพาะเพื่อให้ถ่ายทอด "ของขวัญแห่งสวรรค์" ให้แก่พวกเรา คืนนั้นเหมือนดั่งไม่มีคืนใดเทียบเท่าในชีวิตของฉัน ฉันจะจดจำมันตลอดกาลนาน

ทั้งหมดแล้วในฌานครั้งนี้มีผลสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ แต่ก็ด้วยความรักและพระพรของท่านอาจารย์เท่านั้นที่สามารถทำให้สิ่งเป็นไปไม่ได้กลายเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ และทำให้การประชุมครั้งใหญ่นี้ดำเนินไปด้วยดีและให้ทุก ๆ คนใน 20,000 กว่าคนจาก 50 กว่าประเทศได้รู้สึกเติมเต็ม จากเรื่องราวของฉันเองซึ่งฉันไม่สามารถอธิบายได้เพียงพอ คุณสามารถจินตนาการได้ว่ามีมหัศจรรย์มากมายเกิดขึ้นกับคนอื่น ๆ ที่นั่น พลังท่านอาจารย์ดูแลทุกคนจริง ๆ อย่างพิถีพิถัน ด้วยปาฏิหารย์ใหญ่น้อยทั้งหมดที่มอบให้แก่เราทุก ๆ วัน พวกเรามีความสุขจริง ๆ และสนุกสนานกับชีวิตนี้!

ส่วนใหญ่พระพรแห่งชีวิตจะเห็นได้ไม่ชัดเจนเท่ากับขณะที่พระเจ้าส่งเครื่องหมายของแสงในช่วงที่นั่งสมาธิ ส่วนมากแล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแต่ละวันจะกลายเป็นพิเศษก็ต่อเมื่อภายหลังเกิดเหตุการณ์สะท้อนขึ้น หนึ่งสัปดาห์ก่อนการสัมมนาที่ประเทศไทย ฉันและครอบครัวขับรถไปศูนย์นิวเจอร์ซีเพื่อฉลองวันขอบคุณพระเจ้า พวกเราไปศูนย์ทุกสัปดาห์โดยใช้เส้นทางเดิมมานานหลายปี แต่การเดินทางครั้งนี้แตกต่างไปเล็กน้อย ด้วยเหตุใดไม่ทราบ ฉันขับรถเลยทางออกไฮเวย์และต้องไปวกกลับเพื่อไปขึ้นทางใหม่ ทำให้ล่าช้าไปประมาณ 10 นาที อย่างไรก็ตาม หลังจากขับวนไปมา ฉันก็พบว่า เส้นทางที่ต้องการนั้นได้ถูกปิดลงเร็วขึ้น 10 นาที เพราะเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงครั้งใหญ่บนถนน พวกเราไม่เคยเห็นรถตำรวจและรถพยาบาลมากมายหลายคันมารวมกันทันทีเช่นนี้มาก่อน!

ไม่มีเส้นทางใดจะไปถึงศูนย์ได้ เราจึงกลับไปที่บ้าน ฉันและภรรยารู้สึกผิดหวังมากในตอนแรก พวกเราต้องการไปนั่งสมาธิและหล่อนก็ทำขนมพายจำนวนหนึ่งสำหรับการฉลองขอบคุณพระเจ้า แต่ในระหว่างเดินทางกลับบ้าน เราก็ตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าเราไม่ขับรถหลงทางเลยทางออกไฮเวย์ เราก็อาจจะอยู่ท่ามกลางอุบัติเหตุครั้งใหญ่นี้ สิ่งที่ดูเหมือนเป็นสถานการณ์ผิดหวังในตอนแรกได้กลับกลายเป็นการเข้าช่วยเหลือของท่านอาจารย์!

สัปดาห์ต่อมาขณะที่กำลังลงทะเบียนสัมมนาในประเทศไทย พวกเราต้องเข้าแถวรออยู่นานหลายชั่วโมง มันรู้สึกเหมือนชั่วกาลนาน และเราเริ่มทนไม่ได้เมื่อเห็นคนอื่น ๆ ไปก่อนเรา และเราก็คิดถึงเรื่องอยากไปอาบน้ำให้สดชื่น ในที่สุดเมื่อถึงเวลาของเรา เราลงทะเบียนอย่างเป็นกังวลและพูดว่ามันจะเยี่ยมสักเพียงไรถ้าเราได้พบท่านอาจารย์ ในทันใดนั้น เราก็ได้ยินเสียงปรบมือดังมาก...ท่านอาจารย์กำลังมา! แล้วก็เห็นท่านกำลังเดินลงมาที่ถนน และเหมือนดั่งท่านอ่านใจพวกเราออก ท่านเปลี่ยนทิศทางเดินมาที่แผนกลงทะเบียนและเดินมาตรงหน้าพวกเราพอดี! ถ้าเราได้ลงทะเบียนเร็วกว่านี้ เราก็คงต้องพลาดโอกาสอันยิ่งใหญ่ครั้งนั้น

วันต่อมา ฉันอยู่กับพี่ชายผิวช็อกโกแลตซึ่งเป็นคนหนึ่งในเพื่อนร่วมห้องพัก หลังจากรออยู่ 30 นาทีเพื่อขึ้นลิฟท์ในอาคารที่พักของเรา ในที่สุดเราก็สามารถแทรกเข้าไปได้ ด้วยความร้อนและหงุดหงิดนิดหน่อยจากการรอคอยที่ยาวนาน เราก็ออกมาได้และรีบเร่งเดินออกจากโรงแรมตรงไปห้องนั่งสมาธิ ต่อมาเราจึงทราบ เราเห็นท่านอาจารย์ขับรถผ่านมาพอดี! ถ้าเราไม่ได้รอลิฟท์นานขนาดนั้น เราคงพลาดโอกาสได้เห็นท่านอาจารย์

วันหนึ่งหลังจากอาหารเช้า ฉันและภรรยาตัดสินใจไปไปใช้ห้องน้ำที่อยู่ชั้นล่างหน้าห้องนั่งสมาธิ ขณะกำลังเดินอยู่ก็มีน้องชายคนหนึ่งเดินมาหาเราทันทีพูดว่า "ชาวเอาหลาก...ชาวเอาหลาก...มาเร็ว ๆ ตอนนี้ ท่านอาจารย์กำลังมา!" เราลืมเรื่องห้องน้ำไปเลย เรารีบเข้าไปและสามารถเห็นท่านอาจารย์! ต่อมาในสัปดาห์นั้น เมื่อเรากำลังเดินออกจากห้องหนังสือหลังจากนั่งสมาธิเสร็จ ในทันใดนั้นธรรมบาลหนุ่มคนหนึ่งมาจากไหนไม่ทราบและพูดว่า "พูดภาษาอังกฤษใช่ไหม? มาเร็ว ๆ ท่านอาจารย์กำลังมา!" แล้วเราก็ได้เข้าไปนั่งข้างในฟังการบรรยายธรรมที่เป็นส่วนตัวและสนุกสนานของสัปดาห์นั้นกับท่านอาจารย์!

มันเป็นอย่างนั้นตลอดช่วงระหว่างฌาน ทุกอย่างดำเนินไปอย่างสมบูรณ์สำหรับพวกเรา บางคนอาจพูดได้ว่านี่เป็นกรรมที่ดีหรือเป็นการอยู่ในที่ที่เหมาะสมและในเวลาที่เหมาะสม แต่เราเชื่อว่าท่านอาจารย์มีแผนสำหรับพวกเราแต่ละคนและทราบอย่างแน่ชัดว่าเราต้องการอะไร

บางครั้งเราสวดอธิฐานและขอการอวยพรและประสบการณ์จากท่านอาจารย์ เราคาดหวังบางอย่างให้เกิดขึ้นอย่างชัดเจน อย่างไรก็ตาม ท่านอาจารย์ไม่ได้ทำอย่างที่เราคิด ในการมองชีวิตประจำวันของเรา เราจะเห็นว่า เราได้รับการอวยพรทุกวันง่าย ๆ ก็คือการมีชีวิตอยู่ แม้ว่าบางอย่างไม่ได้เป็นไปตามที่เราต้องการ แต่ผลลัพธ์ออกมามักจะสมบูรณ์เสมอด้วยการจัดการของพระเจ้า ไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยบังเอิญ ทุกอย่างมีเหตุผล เราขอบคุณท่านอาจารย์ทุก ๆ วันสำหรับพระพรอันไม่อาจจะนับได้ ไม่ต้องคำนึงว่ามันจะมองเห็นหรือไม่ก็ตาม

<<	สารบัญ	>>
ส่งหน้านี้ต่อให้เพื่อน ๆ