ความรักในรูปการกระทำ
มาเลเซีย

 

งานช่วยเหลืออุทกภัย เมืองโจฮอร์

รายงานร่วมโดยกลุ่มข่าวโจฮอร์บารูกับกัวลาลัมเปอร์

ปลายปี 2549 ทางทิศใต้ของมาเลเซียถูกพายุฝนถล่มอย่างหนัก ทำให้เกิดอุทกภัยครั้งศตวรรษ เมืองโจฮอร์ มาลัคคา ปาฮาง และเซมบิลาน มีผู้คนจำนวนเป็นหมื่นเป็นพันที่ถูกบังคับให้ย้ายจากบ้านเกิด เมื่อได้รับคำแนะนำด้วยความรักจากท่านอาจารย์ว่าต้องไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยแล้ว เพื่อนบำเพ็ญเดินทางไปที่เขตเกิดเหตุที่ได้รับความเสียหายหนักที่สุดทันทีเพื่อทำการช่วยเหลือ

เขตพื้นที่เมืองโจฮอร์มี บาตูปาฮาท ยองเพง โกตาติงกิ เซกามาท

 

วันที่ 23 ธันวาคม กลุ่มช่วยเหลือกลุ่มเล็กซึ่งจัดตั้งขึ้นโดยเพื่อนบำเพ็ญชาวสิงคโปร์กับชาวมาเลเซียในพื้นที่ เดินทางก่อนหลังไปแจกผ้าห่ม ผ้าขนหนูกับพรมปูพื้นนอนตามศูนย์พักอาศัยผู้ประสบภัยหลายแห่ง สถานที่ดังกล่าวประกอบด้วย ศูนย์ช่วยเหลือสมาคมรีลิฟที่บาตูปาฮาท ทางศูนย์รับผู้ประสบภัยประมาณ 200 คน ห้องประชุมประชาชนปาริท ซูลอง รับผู้ประสบภัยประมาณ 900 คน ศูนย์ช่วยเหลือภัย 2 แห่งของศรีเมดาน รับผู้ประสบภัยประมาณ 500 คน ศูนย์ช่วยเหลือยองเพง รับผู้ประสบภัยประมาณ 800 คน

เพื่อนบำเพ็ญอีกกลุ่มไปแจกขนมปังปอนด์ 1,000 แถวกับขนมปังกอบให้กับผู้ประสบภัยประมาณ 800 คนที่ โกตาทิงกิ เนื่องจากผู้ประสบภัยบางส่วนได้ทยอยกลับบ้านไป ดังนั้น เจ้าหน้าที่ในศูนย์จึงได้ช่วยเพื่อนบำเพ็ญนำเอาอาหารไปแจกให้กับผู้ที่ต้องการ

วันรุ่งขึ้น เพื่อนบำเพ็ญอีกกลุ่มนำเอานมผง อุปกรณ์ทำความสะอาด ผ้าอ้อม ขนมปังกรอบ กับนมวัวต่าง ๆ ซึ่งเป็นสิ่งของจำเป็น กลับไปที่ศูนย์ช่วยเหลือหลายแห่งที่ ปาริทซูลอง กับศรีเมดาน อีกกลุ่มหนึ่งไปที่ ศูนย์ช่วยเหลือบางแห่งที่ เซกามาท เพื่อแจกน้ำดื่มกับขนมปังกรอบให้กับผู้ประสบภัยประมาณ 1,000 คน

มัวร์ที่อยู่ในเมืองโจฮอร์

 

หลังเกิดเหตุพื้นที่ทั้งหมดของ มัวร์ ขาดน้ำหลายวัน บ้านเรือนมากมายจมอยู่ใต้น้ำ ผู้ประสบภัยย้ายออกจากพื้นที่หมด ไปพักตามศูนย์ช่วยเหลือชั่วคราว 88 แห่งที่มัวร์ ในเขตมัวร์ส่วนมากจะมีจัดตั้งสถานที่หลบภัยไว้แล้ว และให้บริการน้ำดื่มกับอาหาร การจัดการดีมาก องค์กรอิสระมากมาย หน่วยงานเอกชนกับหน่วยงานของรัฐต่างให้ความช่วยเหลือสิ่งของต่าง ๆ แต่ที่เขตเคปองที่มีผู้ประสบภัยเกือบ4,000 คนไม่ได้โชคดีอย่างนั้น เนื่องจากเขตดังกล่าวได้ถูกตัดขาดการสื่อสารจากภายนอก สิ่งของช่วยเหลือไม่สามารถส่งถึง ขณะนั้น ต้องใช้เฮลิคอปเตอร์จึงจะไปถึงได้

วันที่ 23 ธันวาคม พวกเราบริจาคสิ่งของจำเป็นให้กับผู้ประสบภัยที่เขต เคปอง เช่น ขนมปังกรอบ ข้าวโอ๊ด เครื่องดื่มไมโล บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ผ้าขนหนูกับน้ำดื่ม และเดินทางไปสถานที่พักที่มีผู้ประสบภัย 500 คนที่บูกิท ปาซีร์ เพื่อแจกขนมปังปอนด์ 200 แถว กับแยมผลไม้ 3 โหล สถานสงเคราะห์ มัวร์ แสดงความขอบคุณต่อพวกเราที่ไปช่วยเหลือ

วันที่ 24 ธันวาคม พวกเราช่วยกันขนเอาสิ่งของจำนวนมากขึ้นบนเฮลิคอปเตอร์ของทางการทหาร สิ่งของเหล่านี้นอกจากเป็นของเพื่อนบำเพ็ญบริจาคแล้ว ยังประกอบด้วยหน่วยงานของรัฐกับหน่วยงานอิสระที่บริจากสิ่งของจำเป็นขั้นพื้นฐานไปให้

วันที่ 25 ธันวาคม พวกเราส่งน้ำดื่ม 3,600 ลิตรไปที่ศูนย์ช่วยเหลือ 13 แห่งที่ กริเซค กับบูคิทแกมเบียร์ การได้น้ำดื่มที่จำเป็นเร่งด่วน ผู้ประสบภัยต่างซาบซึ้งใจและขอบคุณ พวกเขาแสดงความขอบคุณต่อสมาคมนานาชาติอนุตราจารย์ชิงไห่ ที่ให้ความช่วยเหลือ และสรรเสริญความรักความเมตตาของท่านอาจารย์

นอกจากนี้แล้ว พวกเราได้แจกแผ่นปลิว [ทางเลือกใหม่ในการดำรงชีวิต]ภาษาอังกฤษ ภาษามาเลเซียกับภาษาจีนให้กับผู้ประสบภัย หลายคนเมื่อได้รับแล้วต่างอ่านอย่างสนใจ