อ: อย่างเช่นอะไร? เธอต้องการสนุกกับอะไรในชีวิต?

ถ: ฉันมีแบบแผนความคิดที่เป็นลบมาก ยกตัวอย่าง ฉันไปสัมภาษณ์งานและเริ่มบอกตัวเองว่า ทำไมงานนั้นจึงไม่เหมาะกับฉันหรือไม่ก็ฉันจะไปเที่ยวและมีนัดกับชายคนหนึ่ง แต่ภายในตัวฉัน ฉันไม่เชื่อว่าฉันมีค่าคู่ควรกับ…

อ: ชายคนนั้นหรือ?

ถ: ใช่ ชายคนนั้น งาน และก็เงิน

อ: ฉันคิดว่า เธอพูดว่าสิ่งที่ “ดี” ไม่ดีสำหรับเธอ เธอคิดว่างานนั้นไม่ดีหรือว่าตัวเธอเองที่ไม่ดี?

ถ: ฉันตัดสินตัวฉันอยู่ข้างใน และดังนั้นฉันจึงตัดสินทุกอย่างอื่น ๆ ข้างนอกด้วยเช่นกัน

อ: บางทีงานอาจจะไม่ดีก็ได้ แต่เธอบอกว่าเธอทำแบบนั้นตลอดเวลาใช่ไหม?

ถ: ใช่ ตลอดเวลาเลย

อ: วันละ 24 ชั่วโมงเลยหรือ? ว๊าว! มันน่าเหน็ดเหนื่อยมาก ฉันไม่รู้ว่าเธอยังคงสามารถนั่งอยู่ตรงนั้นและหายใจได้อย่างไร ทำไมเธอจึงไม่สามารถปล่อยวางมันได้ล่ะ? ตอนนี้เธอออกเดทกับใครหรือเปล่า?

ถ: เปล่า

อ: ตอนนี้เธอออกเดทกับ “งาน” หรือเปล่า? (เสียงหัวเราะ)

ถ: เปล่า ฉันไม่ได้มองหางานอยู่

อ: แล้วเหตุผลอะไรที่ทำให้เธอคิดว่างานใด ๆ นั้นไม่ดี?

ถ: ฉันเริ่มเป็นกังวลเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ อย่างเช่น ฉันจะมีเวลาพอที่จะนั่งสมาธิไหม พวกเขาจะสามารถจ่ายเงินให้ฉันได้เพียงพอไหม ฉันจะสามารถหาที่อยู่ที่ดีใกล้ ๆ ไหม ทุกเรื่อง และไม่ใช่แค่งานเท่านั้น มันเป็นวิธีการที่ฉันมีต่อชีวิตของฉัน มันเหมือนกับว่า ฉันเป็นลบมากในทัศนะของฉัน จนฉันไม่สามารถยอมให้สิ่งดี ๆ ที่อยู่เบื้องหน้าฉันเข้ามาได้

อ: มันเป็นบวกที่เธอสำเหนียกถึงความอ่อนแอของตัวเธอเอง

ถ: ใช่ค่ะ ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างที่ฉันต้องการอยู่ ณ ที่ตรงนี้ ถ้าเพียงแต่ฉันจะสามารถปลดล็อคที่ “ประตู” บางบานในสมองของฉันและยอมให้ตัวฉันยอมรับมัน

อ: เธอจะปลดล็อคมันอย่างไร? เธอมีไอเดียไหม?

ถ: นั่งสมาธิให้มากขึ้นหรือ?

อ: ไม่ใช่ เธอนั่งสมาธิเพียงพอแล้ว ฉันไม่คิดว่า เธอกำลังละเลยการทำสมาธิของเธอ ขอเพียงแค่ใช้ปัญญาของเธอ เธอเก็บมันไว้มากเกินไปในนั้น (ท่านอาจารย์ชี้ไปที่ตาปัญญา) เธอไม่ใช้มัน ดังนั้น ตอนนี้ทุกครั้งที่เธอไปหางานเมื่อเธอเริ่มคิดในทางลบก็ให้ผลักความคิดนั้นไปข้าง ๆ และมีความคิดที่เป็นบวกมาแทนมัน

<<	สารบัญ	>>
ส่งหน้านี้ต่อให้เพื่อน ๆ